| dbo:abstract
|
- Abbas I de Pèrsia (persa: شاه عباس بزرگ, Shăh Abbās-e bozorg), també conegut com a Abbas I el Gran (27 de gener de 1571-19 de gener de 1629) fou xa de la dinastia safàvida de Pèrsia, fill i successor de Muhammad Khudabanda el 1588. Va morir a Mazanderan el 1629 després de regnar 41 anys. (ca)
- Zillulláh Amír al-Mu’minín Hajdar Abú-l-Muzaffar Šáh Abbás al-Husajní al-Músáví as-Safáví Bahadur Chán, obvykle nazývaný Abbás I. Veliký, (persky شاه عباس بزرگ; 27. ledna 1571 – 19. ledna 1629 v Mázandaránu) byl perský šáh z dynastie Safíovců vládnoucí v letech 1587–1629. Byl nejmladším synem šáha Muhammada Chodábenda a od svých deseti let působil jako místodržící chorásánské provincie. V roce 1587 připravil se svými věrnými státní převrat, při kterém dal popravit dva starší bratry a svého otce donutil k abdikaci. (cs)
- الشاه عباس الأول (27 يناير، 1571 - 19 يناير، 1629) كان الحاكم الأكثر سمواً من سلالة الصفويين. كان يعرف أيضاً باسم عباس الأكبر (بالفارسية: شاه عباس بزرگ). أصبح شاه إيران في بداية شهر أكتوبر عام 1588، بعدما تمرد على أبيه محمد خدا بنده وسجنه. في وسط الفوضوية العامة في بلاد فارس، عين عباس الأكبر حاكماً على خراسان، في عام 1581، ووصل إلى العرش الفارسي بمساعدة مرشد غولي أوستاجلو، الذي قُتِل لاحقاً في يوليو عام 1589. وهو مصمم على رفع الثروات الساقطة من بلاده، أفرغ جهوده أولاً ضد الأوزبكيين الذين احتلوا خراسان. بعد كفاح طويل وحاد، استعاد مشهد، وهزمهم في معركة عظيمة قرب هرات في 1597، وأبعدتهم من بلاده. حرك عاصمته من قزوين إلى أصفهان في عام 1592. توفي في التاسع عشر من يناير عام 1629. (ar)
- Abbas I. oder Schāh ʿAbbās I., kurz Schah Abbas (persisch شاه عباس, DMG Šāh ‘Abbās [ʃɑːh ˈæbbɑːs]), auch Abbas der Große (persisch شاه عباس بزرگ, DMG Šāh ‘Abbās-e Bozorg, ; * 27. Januar 1571 in Herat; † 19. Januar 1629 in Māzandarān) war ein iranischer Herrscher aus der Dynastie der Safawiden. Er regierte von 1587 bis 1629 als Schah von Persien. (de)
- Abbas I (Persian: عباس یکم; 27 January 1571 – 19 January 1629), commonly known as Abbas the Great (شاه عباس بزرگ), was the 5th Safavid Shah (king) of Iran, and is generally considered one of the greatest rulers of Iranian history and the Safavid dynasty. He was the third son of Shah Mohammad Khodabanda. Although Abbas would preside over the apex of Safavid Iran's military, political and economic power, he came to the throne during a troubled time for the country. Under the ineffective rule of his father, the country was riven with discord between the different factions of the Qizilbash army, who killed Abbas' mother and elder brother. Meanwhile, Iran's enemies, the Ottoman Empire (its archrival) and the Uzbeks, exploited this political chaos to seize territory for themselves. In 1588, one of the Qizilbash leaders, Murshid Qoli Khan, overthrew Shah Mohammed in a coup and placed the 16-year-old Abbas on the throne. However, Abbas soon seized power for himself. Under his leadership, Iran developed the ghilman system where thousands of Circassian, Georgian, and Armenian slave-soldiers joined the civil administration and the military. With the help of these newly created layers in Iranian society (initiated by his predecessors but significantly expanded during his rule), Abbas managed to eclipse the power of the Qizilbash in the civil administration, the royal house, and the military. These actions, as well as his reforms of the Iranian army, enabled him to fight the Ottomans and Uzbeks and reconquer Iran's lost provinces, including Kakheti whose people he subjected to widescale massacres and deportations. By the end of the 1603–1618 Ottoman War, Abbas had regained possession over Transcaucasia and Dagestan, as well as swaths of Eastern Anatolia and Mesopotamia. He also took back land from the Portuguese and the Mughals and expanded Iranian rule and influence in the North Caucasus, beyond the traditional territories of Dagestan. Abbas was a great builder and moved his kingdom's capital from Qazvin to Isfahan, making the city the pinnacle of Safavid architecture. In his later years, following a court intrigue involving several leading Circassians, Abbas became suspicious of his own sons and had them killed or blinded. (en)
- Shāh Abbās I.a Persiakoa, Abbas Handia bezala ezagunagoa (persieraz: شاه عباس بزرگ; Herat, 1571ko urtarrilaren 27a - Mazandaran, 1629ko urtarrilaren 19a), Persiako xah izan zen 1567tik hil zen arte, baita Safaviden dinastiako agintaririk garrantzitsuena ere. xahren hirugarren semea, bere agintaldian sistema garatu zuten. 1599an Herat eta Khorasan konkistatu zituen Uzbekistarren aurka. 1600n gudarostea europar moduan antolatu eta gero otomandarrei Azerbaijan, Georgia eta Mesopotamia irabazi zien (1603-1607). 1623an Bagdad eta Pertsiar golkoko uharte batzuk irabazi zituen. 1622an Kandahar konkistatu zuen Ghangir mongoliarrari kenduta, eta britainarren laguntzari esker Portugaldarren kolonia zen Ormuz txikitu zuen. Hiltzerako, bere inperioa Tigris eta Indus ibaien arteko hedadura zuen.
* Datuak: Q171349
* Multimedia: Abbas I of Persia (eu)
- Shah Abbas Ier le Grand (en persan : شاه عباس بزرگ / Šâh ʿAbbâs-e Bozorg ) est né à Hérat le 27 janvier 1571 et mort dans le Mazanderan le 19 janvier 1629. Il est le cinquième shah safavide de l'Iran (1587-1629). Comptant parmi les souverains les plus remarquables de la dynastie safavide, 'Abbas monte sur le trône en 1588, sous l'impulsion de son tuteur Murshed Quli Khan, après avoir évincé son père, Shah Muhammad Khodabanda (1577-1587), ainsi que son frère Abu Taleb (considéré comme le régent, vakil). Alors que près de la moitié de l'Iran est aux mains des Ottomans et des Ouzbeks, 'Abbas reprend progressivement le contrôle de son territoire et impose son autorité aux différents groupes turkmènes appelés Qizilbashs. (fr)
- Sah ‘Abbās I el Grande (en persa, شاه عباس بزرگ), más conocido como Abbás el Grande (Herat, 27 de enero de 1571 - Mazandarán, 19 de enero de 1629), fue sah de Irán desde 1588 hasta su muerte, y el más eminente gobernante de la dinastía safávida. Aunque Abbás presidiría la cúspide del poder militar, político y económico de Irán, llegó al trono durante una época problemática para la Imperio safávida. Bajo el mandato de su ineficaz padre, el país estaba sumido en la discordia entre las distintas facciones del ejército , que asesinó a la madre y al hermano mayor de Abbás. Mientras tanto, los enemigos de Irán, el Imperio Otomano (su archirrival) y los uzbekos, aprovecharon este caos político para apoderarse de territorio. En 1588, uno de los líderes qizilbash, Murshid Qoli Khan, derrocó al sha Mohamed en un golpe de Estado y colocó en el trono a Abbás, de 16 años. Sin embargo, Abbás no tardó en hacerse con el poder. Bajo su liderazgo, Irán desarrolló el sistema ghilman en el que miles de circasianos, georgianos y armenios soldados esclavos se incorporaron a la administración civil y al ejército. Con la ayuda de estos estratos recién creados en la sociedad iraní (iniciados por sus predecesores pero ampliados significativamente durante su gobierno), Abbas consiguió eclipsar el poder de los Qizilbash en la administración civil, la casa real y el ejército. Estas acciones, así como sus reformas del Ejército de la dinastía safávida iraní, le permitieron luchar contra los otomanos y los uzbekos y reconquistar las provincias perdidas de Irán, incluida Kakheti, cuyo pueblo sometió a las . Al final de la Guerra otomano-safávida (1603-1618), Abbas había recuperado la posesión de Transcaucasia y Daguestán, así como franjas de Anatolia Oriental y Mesopotamia. También recuperó tierras de manos de los imperios portugués y mogol y amplió el dominio y la influencia iraníes en el Cáucaso Norte, más allá de los territorios tradicionales de Daguestán. Abbás fue un gran constructor y trasladó la capital de su reino desde Qazvin a Isfahán, convirtiendo la ciudad en la cúspide de la arquitectura safávida. En sus últimos años, a raíz de una intriga en la corte en la que estaban implicados varios líderes circasianos, Abbás empezó a sospechar de sus propios hijos y los hizo matar o cegar. (es)
- Syāh ‘Abbās Agung atau Syāh ‘Abbās I (bahasa Persia: شاه عباس بزرگ) (27 Januari 1571 – 21 Januari 1629) adalah Syah Iran, dan merupakan penguasa paling terkenal dari Dinasti Safawiyah Kekaisaran Persia. Ia adalah putra ketiga dari Syah Mohammad. Pada Tahun 1581, dia di angkat sebagai Gubernur Khurasan dan diproklamirkan sebagai Syah Persia saat Syah Mohammad digulingkan pada tahun 1587. Dia meninggal di Mazanderan pada tanggal . Saat Abbas menjabat sebagai Syah Persia, Persia sedang terancam dari timur oleh Uzbeks dan dari barat oleh Kerajaan Ottoman yang saat itu telah mencaplok provinsi barat Persia. Mengenali Kerajaan Ottoman sebagai lawan yang lebih tangguh, Abbas menegosiasi sebuah perjanjian dengan mereka pada tahun 1590. Dia lalu memusatkan kekuatannya untuk melawan para Uzbeks, yang dia mengejutkan dan mengalahkan di dekat Herat pada tahun 1598. Kemudian dia menaklukkan Gilan, Mazanderan, dan hampir seluruh Afghanistan. Pada Tahun 1602, setelah 15 tahun persiapan, Abbas bergerak ke barat untuk mendapatkan kembali provinsinya dari Kerajaan Ottoman. Di Basra tahun 1605, dengan 60000 tentara, dia mengalahkan pasukan Kerajaan Ottoman yang hampir dua kali lebih besar daripada pasukannya. Pada tahun 1618, Abbas menghancurkan pasukan Kerajaan Ottoman dan Tatar dan menandatangani sebuah perjanjian damai yang mengembalikan semua provinsi yang di rebut ke Persia. Dia mengambil Hormuz dari Portugis pada tahun 1622 dan memecahkan perjanjian damainya dengan Kerajaan Ottoman pada tahun 1623 saat dia mengambil Baghdad dan Diyarbekir dari mereka. Abbas saat itu memerintah sebuah kerajaan yang berawal dari sungai Tigris sampai sungai Indus. (in)
- ʿAbbās I il Grande (in persiano شاه عباس بزرگ, "Shāh ʿAbbās Bozorg"; Herat, 27 gennaio 1557 – Mazandaran, 19 gennaio 1629) 5° scià safavide della Persia, è generalmente considerato il più grande sovrano della dinastia, tanto da guadagnargli l'appellativo. (it)
- 아바스 1세 또는 아바스 대제(1571년~1629년, 재위 1588년~1629년)은 사파비 왕조의 제5대 영주(英主)이다. (ko)
- Abbas I de Grote (info / uitleg) (Perzisch: شاه عباس بزرگ, Azerbeidzjaans: Şah Büyük Abbas) (27 januari 1557 – 19 januari 1628) was sjah van Perzië van 1586 tot 1628. Hij was afkomstig uit de dynastie van de Safawieden. Hij was de zoon van sjah Mohammed Chodabende. Tijdens de woelige regeringsperiode van zijn vader, waarin het rijk verzwakte, was hij landvoogd van de streek Khorasan. Na de moord op zijn oudere broer en de troonsafstand van zijn vader kwam hij in 1586 aan het bewind. Met een door hem gemoderniseerd leger overwon hij de Oezbeken in het oosten en heroverde hij de steden Mashhad en Herat. In 1621 ontnam hij Kandahar op het Moghulrijk. Hij versloeg het Ottomaanse Rijk in 1606 en heroverde Azerbeidzjan en Armenië. Voorts bezette hij Bagdad en de sjiitische heilige plaatsen Najaf en Karbala in Irak. Hij slaagde er echter niet in Europa tot een verbond tegen het Ottomaanse rijk te bewegen. Daardoor was hij genoodzaakt in Georgië een inlandse prins te laten regeren. Met hulp van de Engelsen ontnam hij Hormoez, een eiland in de Perzische Golf, aan de Portugezen en stichtte hij in die omgeving de haven Bandar Abbas. Verscheidene provincies van Perzië kwamen tot rust. Hij verhief Isfahan tot zijn residentie. Hij liet er grote bouwwerken optrekken aan het door hem aangelegde plein Naghshe Jahan en bracht er 3000 Armeense gezinnen naartoe. Onder zijn bewind kwam de cultuur tot grote bloei. Hij zorgde voor wegen en bruggen. Ook de Nederlandse VOC kreeg van Abbas de Grote toestemming om handelsposten in onder andere Isfahan te stichten. Vanaf 1618 tot aan zijn overlijden in 1628 was de Nederlandse kunstschilder Jan Lucasz. van Hasselt aan zijn hof verbonden. Van Hasselt functioneerde ook als handelsagent voor Abbas de Grote. Christelijke geestelijke orden werden onder zijn regering in Perzië toegelaten. Hij was zeer begaafd, maar gedroeg zich als een wreed despoot: hij liet twee broers en een van zijn zonen blind maken en zijn oudste zoon terechtstellen. Na zijn dood in 1628 werd hij opgevolgd door zijn kleinzoon Safi. Abbas I was de eerste sjah die zich niet liet manipuleren door de Kizilbasj (soefi soldaten). Met het oog op het behoud van zijn macht heeft hij hen afgeschaft. Ook later was hij erg op zijn hoede voor mensen die zijn macht konden overnemen. Zo heeft hij zijn zonen blind gemaakt dan wel vermoord. (nl)
- アッバース1世（1571年1月27日 - 1629年1月19日）は、サファヴィー朝の第5代シャー（在位：1588年 - 1629年）。第4代シャー・ムハンマド・ホダーバンデとの子。アッバース大王と称される。 (ja)
- Abbas I Wielki (I Abbas Səfəvi; شاه عباس بزرگ) (ur. 27 stycznia 1571 w Heracie, zm. 19 stycznia 1629 w Mazandaranie) – szach Persji od 1587 z dynastii Safawidów. Syn szacha Mohammada Chodabande i księżniczki gruzińskiej. Był twórcą nowoczesnego państwa perskiego. Zaraz po wstąpieniu na tron utemperował turkmeńskich przywódców szczepowych, którzy do tej pory faktycznie rządzili krajem. Przeprowadził reformy administracyjne, modernizację armii, rozwinął handel. W 1590 zakończył wojnę z Osmanami, na jakiś czas zrzekając się na ich rzecz znacznych terytoriów, aby wyprzeć Uzbeków z północno-wschodnich części kraju. Do 1618 odzyskał te ziemie. Opanował także część Iraku nad Zatoką Perską. Stolicę państwa przeniósł z Kazwinu do Isfahanu, który rozbudował. (pl)
- Abas I, o Grande (em persa: عباس اول; Herate, 27 de janeiro de 1571 - Tabaristão, 19 de janeiro de 1629) foi xá do Império Sefévida, sucessor de Maomé Codabanda (r. 1578–1587), seu pai, e antecessor de (r. 1629–1642). Acabou com a guerra que herdou contra os otomanos, concedendo territórios em 1590, por molde a conseguir expulsar os turcos uzbeques do nordeste da Pérsia, em 1598. Em 1618, fortaleceu o seu exército, ao sujeitar os chefes turcomanos, que lhe forneceram os recrutas, recorrendo aos serviços de conselheiros estrangeiros e reconquistado as terras cedidas aos otomanos. Estabeleceu as actuais fronteiras do Irão e transferiu a capital para a cidade de Ispaão, em 1596. Morreu antes do fim da guerra na Mesopotâmia (1623-9). (pt)
- Shah Abbas I av Persien ( (info)), även känd som Shah Abbas den store (info), född 27 januari 1571 i Isfahan, död 19 januari 1629 i Mazandaran, var shah av Persien 1588–1629, tillhörande safavidernas dynasti. Under Shah Abbas I:s tid nådde landet höjden av sin maktställning i nyare tid. Uzbeker och osmanska turkar drevs tillbaka. (sv)
- Аббас I Великий (* 27 січня 1571, Герат, Сефевідська держава — 19 січня 1629, Мазендеран, Сефевідська держава) — шах Ірану (1587-1628) з тюркської династії Сефевідів. Створив регулярне військо. Аббас намагався централізувати державу, проводив загарбницьку політику. Одержав перемоги у війнах із Бухарою та Османською імперією за Ірак, захопив Азербайджан, Ширван і Грузію, приєднав до Сефевідської держави Бахрейнські острови, відвоював у 1622 році у португальців місто-острів Ормуз та в афганців Кандагар. Як правитель відзначався особливою жорстокістю і бузувірством. Зокрема, осліпив двох власних синів і вбив третього. Його образ виведено у повісті Мірзи Фаталі Ахундова «Обдурені зірки». 1620 року розпочав карбування срібної монети аббасі, що широко вживалася на Близькому Сході, Індії та Африці до XVIII століття. (uk)
- Абба́с I, Шах-Аббас, Аббас Бахадур Хан ( (инф.); перс. شاه عباس بزرگ; азерб. I Abbas Səfəvi; 27 января 1571 года, Герат — 19 января 1629 года, Казвин) — шах Персии из династии Сефевидов, правивший в 1588—1629 годах. Крупный реформатор и полководец, Аббас провёл административные, политические, военные и экономические реформы, в корне изменив государственное устройство, создал регулярную армию и вёл успешные войны с турками и узбеками, отвоевав ранее потерянные территории, по сути восстановив доставшуюся ему в наследство фактически разваленную Сефевидскую державу, превратив её в централизованную абсолютистскую монархию. При Аббасе Сефевидская империя достигла наибольшего расцвета и могущества, простираясь от реки Тигр на западе до города Кандагар на востоке. Аббас поощрял строительство дорог, мостов, каналов, заботился об украшении городов и развитии ковроделия. При нём в 1598 году столица была перенесена из Казвина в Исфахан. Хотя Аббас был жестоким и деспотичным государем, ещё при жизни подданные стали именовать его Великим. (ru)
- 阿拔斯一世（大帝）（波斯語：شاه عباس اول，1571年1月27日－1629年1月19日），伊朗萨非王朝的沙阿（1587年—1629年在位）。在他统治时期，萨非王朝达到了国力的颠峰。(主条目：奧斯曼-波斯戰爭)
阿拔斯一世被称为大帝，其人也确实伟大。他特别重视巩固中央集权和发展经济力量，为此长期同有分裂倾向的土库曼游牧部落进行斗争，而这些部落曾是萨非王朝得以建立的武力支柱。阿拔斯一世将格鲁吉亚人、亚美尼亚人、阿塞拜疆人强行迁至伊朗内地，以发展那里的生产力。他无情镇压被征服民族的一切反抗企图。 在对外政策方面，阿拔斯一世的做法十分积极。他在即位后的第一年（1587年）向奥斯曼帝国和乌兹别克人割让了部分领土，1590年又与奥斯曼帝国签订了和约，結束了。然而这只是为建立一支强大的现代化的装备着西方先进火器的正规军作准备；萨非王朝前期仰仗的土库曼游牧部族军队漫无纪律且时常反叛。他很快发起反击：1597年，他从乌兹别克人手中夺回呼罗珊；1601年占领巴林。与奥斯曼帝国的矛盾并未从此解决，从1603年起，阿拔斯一世三次对奥斯曼帝国作战（1603－1613年，1616－1618年，1623－1639年，前兩次合稱）。战争的结果，萨非王朝获得对整个外高加索的统治权。1622年，阿拔斯一世还在英国舰队的帮助下从葡萄牙手中夺回了霍尔木兹。到1623年，阿拔斯一世已经统治着一个西至底格里斯河，东至印度河的庞大帝国。 作为一名贤明的君主，阿拔斯一世也鼓励发展手工业和商业，使国内出现自蒙古帝国入侵以来未有的繁荣。他的統治標誌著波斯藝術成就的一個高峰，特別是在繪畫、紡織和手稿插圖繪製等領域。他还是艺术品的大买主；不过他也维持着一个极为奢靡的宫廷。 在阿拔斯一世统治时期，波斯萨非王朝的都城从加兹温迁至伊斯法罕。阿拔斯一世对伊斯法罕进行了大规模的重建，今天该城许多最壮观的建筑物就是在他统治期间完成的。 另外阿拔斯一世也與歐洲有十分密切的交流，他也時常干涉歐洲事務，他與荷蘭，英國等國有聯盟和良好關係，並派遣使者，在當時薩菲帝國和歐洲列國可以說是平起平坐的平等貿易關係。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Abbas I de Pèrsia (persa: شاه عباس بزرگ, Shăh Abbās-e bozorg), també conegut com a Abbas I el Gran (27 de gener de 1571-19 de gener de 1629) fou xa de la dinastia safàvida de Pèrsia, fill i successor de Muhammad Khudabanda el 1588. Va morir a Mazanderan el 1629 després de regnar 41 anys. (ca)
- Zillulláh Amír al-Mu’minín Hajdar Abú-l-Muzaffar Šáh Abbás al-Husajní al-Músáví as-Safáví Bahadur Chán, obvykle nazývaný Abbás I. Veliký, (persky شاه عباس بزرگ; 27. ledna 1571 – 19. ledna 1629 v Mázandaránu) byl perský šáh z dynastie Safíovců vládnoucí v letech 1587–1629. Byl nejmladším synem šáha Muhammada Chodábenda a od svých deseti let působil jako místodržící chorásánské provincie. V roce 1587 připravil se svými věrnými státní převrat, při kterém dal popravit dva starší bratry a svého otce donutil k abdikaci. (cs)
- Abbas I. oder Schāh ʿAbbās I., kurz Schah Abbas (persisch شاه عباس, DMG Šāh ‘Abbās [ʃɑːh ˈæbbɑːs]), auch Abbas der Große (persisch شاه عباس بزرگ, DMG Šāh ‘Abbās-e Bozorg, ; * 27. Januar 1571 in Herat; † 19. Januar 1629 in Māzandarān) war ein iranischer Herrscher aus der Dynastie der Safawiden. Er regierte von 1587 bis 1629 als Schah von Persien. (de)
- ʿAbbās I il Grande (in persiano شاه عباس بزرگ, "Shāh ʿAbbās Bozorg"; Herat, 27 gennaio 1557 – Mazandaran, 19 gennaio 1629) 5° scià safavide della Persia, è generalmente considerato il più grande sovrano della dinastia, tanto da guadagnargli l'appellativo. (it)
- 아바스 1세 또는 아바스 대제(1571년~1629년, 재위 1588년~1629년)은 사파비 왕조의 제5대 영주(英主)이다. (ko)
- アッバース1世（1571年1月27日 - 1629年1月19日）は、サファヴィー朝の第5代シャー（在位：1588年 - 1629年）。第4代シャー・ムハンマド・ホダーバンデとの子。アッバース大王と称される。 (ja)
- Abbas I Wielki (I Abbas Səfəvi; شاه عباس بزرگ) (ur. 27 stycznia 1571 w Heracie, zm. 19 stycznia 1629 w Mazandaranie) – szach Persji od 1587 z dynastii Safawidów. Syn szacha Mohammada Chodabande i księżniczki gruzińskiej. Był twórcą nowoczesnego państwa perskiego. Zaraz po wstąpieniu na tron utemperował turkmeńskich przywódców szczepowych, którzy do tej pory faktycznie rządzili krajem. Przeprowadził reformy administracyjne, modernizację armii, rozwinął handel. W 1590 zakończył wojnę z Osmanami, na jakiś czas zrzekając się na ich rzecz znacznych terytoriów, aby wyprzeć Uzbeków z północno-wschodnich części kraju. Do 1618 odzyskał te ziemie. Opanował także część Iraku nad Zatoką Perską. Stolicę państwa przeniósł z Kazwinu do Isfahanu, który rozbudował. (pl)
- Shah Abbas I av Persien ( (info)), även känd som Shah Abbas den store (info), född 27 januari 1571 i Isfahan, död 19 januari 1629 i Mazandaran, var shah av Persien 1588–1629, tillhörande safavidernas dynasti. Under Shah Abbas I:s tid nådde landet höjden av sin maktställning i nyare tid. Uzbeker och osmanska turkar drevs tillbaka. (sv)
- الشاه عباس الأول (27 يناير، 1571 - 19 يناير، 1629) كان الحاكم الأكثر سمواً من سلالة الصفويين. كان يعرف أيضاً باسم عباس الأكبر (بالفارسية: شاه عباس بزرگ). أصبح شاه إيران في بداية شهر أكتوبر عام 1588، بعدما تمرد على أبيه محمد خدا بنده وسجنه. (ar)
- Abbas I (Persian: عباس یکم; 27 January 1571 – 19 January 1629), commonly known as Abbas the Great (شاه عباس بزرگ), was the 5th Safavid Shah (king) of Iran, and is generally considered one of the greatest rulers of Iranian history and the Safavid dynasty. He was the third son of Shah Mohammad Khodabanda. Abbas was a great builder and moved his kingdom's capital from Qazvin to Isfahan, making the city the pinnacle of Safavid architecture. In his later years, following a court intrigue involving several leading Circassians, Abbas became suspicious of his own sons and had them killed or blinded. (en)
- Sah ‘Abbās I el Grande (en persa, شاه عباس بزرگ), más conocido como Abbás el Grande (Herat, 27 de enero de 1571 - Mazandarán, 19 de enero de 1629), fue sah de Irán desde 1588 hasta su muerte, y el más eminente gobernante de la dinastía safávida. Abbás fue un gran constructor y trasladó la capital de su reino desde Qazvin a Isfahán, convirtiendo la ciudad en la cúspide de la arquitectura safávida. En sus últimos años, a raíz de una intriga en la corte en la que estaban implicados varios líderes circasianos, Abbás empezó a sospechar de sus propios hijos y los hizo matar o cegar. (es)
- Shāh Abbās I.a Persiakoa, Abbas Handia bezala ezagunagoa (persieraz: شاه عباس بزرگ; Herat, 1571ko urtarrilaren 27a - Mazandaran, 1629ko urtarrilaren 19a), Persiako xah izan zen 1567tik hil zen arte, baita Safaviden dinastiako agintaririk garrantzitsuena ere. xahren hirugarren semea, bere agintaldian sistema garatu zuten. Hiltzerako, bere inperioa Tigris eta Indus ibaien arteko hedadura zuen.
* Datuak: Q171349
* Multimedia: Abbas I of Persia (eu)
- Shah Abbas Ier le Grand (en persan : شاه عباس بزرگ / Šâh ʿAbbâs-e Bozorg ) est né à Hérat le 27 janvier 1571 et mort dans le Mazanderan le 19 janvier 1629. Il est le cinquième shah safavide de l'Iran (1587-1629). (fr)
- Syāh ‘Abbās Agung atau Syāh ‘Abbās I (bahasa Persia: شاه عباس بزرگ) (27 Januari 1571 – 21 Januari 1629) adalah Syah Iran, dan merupakan penguasa paling terkenal dari Dinasti Safawiyah Kekaisaran Persia. Ia adalah putra ketiga dari Syah Mohammad. Pada Tahun 1581, dia di angkat sebagai Gubernur Khurasan dan diproklamirkan sebagai Syah Persia saat Syah Mohammad digulingkan pada tahun 1587. Dia meninggal di Mazanderan pada tanggal . Saat Abbas menjabat sebagai Syah Persia, Persia sedang terancam dari timur oleh Uzbeks dan dari barat oleh Kerajaan Ottoman (in)
- Abbas I de Grote (info / uitleg) (Perzisch: شاه عباس بزرگ, Azerbeidzjaans: Şah Büyük Abbas) (27 januari 1557 – 19 januari 1628) was sjah van Perzië van 1586 tot 1628. Hij was afkomstig uit de dynastie van de Safawieden. In 1621 ontnam hij Kandahar op het Moghulrijk. Hij versloeg het Ottomaanse Rijk in 1606 en heroverde Azerbeidzjan en Armenië. Voorts bezette hij Bagdad en de sjiitische heilige plaatsen Najaf en Karbala in Irak. Hij slaagde er echter niet in Europa tot een verbond tegen het Ottomaanse rijk te bewegen. Daardoor was hij genoodzaakt in Georgië een inlandse prins te laten regeren. (nl)
- Abas I, o Grande (em persa: عباس اول; Herate, 27 de janeiro de 1571 - Tabaristão, 19 de janeiro de 1629) foi xá do Império Sefévida, sucessor de Maomé Codabanda (r. 1578–1587), seu pai, e antecessor de (r. 1629–1642). Acabou com a guerra que herdou contra os otomanos, concedendo territórios em 1590, por molde a conseguir expulsar os turcos uzbeques do nordeste da Pérsia, em 1598. Em 1618, fortaleceu o seu exército, ao sujeitar os chefes turcomanos, que lhe forneceram os recrutas, recorrendo aos serviços de conselheiros estrangeiros e reconquistado as terras cedidas aos otomanos. (pt)
- Абба́с I, Шах-Аббас, Аббас Бахадур Хан ( (инф.); перс. شاه عباس بزرگ; азерб. I Abbas Səfəvi; 27 января 1571 года, Герат — 19 января 1629 года, Казвин) — шах Персии из династии Сефевидов, правивший в 1588—1629 годах. Аббас поощрял строительство дорог, мостов, каналов, заботился об украшении городов и развитии ковроделия. При нём в 1598 году столица была перенесена из Казвина в Исфахан. Хотя Аббас был жестоким и деспотичным государем, ещё при жизни подданные стали именовать его Великим. (ru)
- 阿拔斯一世（大帝）（波斯語：شاه عباس اول，1571年1月27日－1629年1月19日），伊朗萨非王朝的沙阿（1587年—1629年在位）。在他统治时期，萨非王朝达到了国力的颠峰。(主条目：奧斯曼-波斯戰爭)
阿拔斯一世被称为大帝，其人也确实伟大。他特别重视巩固中央集权和发展经济力量，为此长期同有分裂倾向的土库曼游牧部落进行斗争，而这些部落曾是萨非王朝得以建立的武力支柱。阿拔斯一世将格鲁吉亚人、亚美尼亚人、阿塞拜疆人强行迁至伊朗内地，以发展那里的生产力。他无情镇压被征服民族的一切反抗企图。 作为一名贤明的君主，阿拔斯一世也鼓励发展手工业和商业，使国内出现自蒙古帝国入侵以来未有的繁荣。他的統治標誌著波斯藝術成就的一個高峰，特別是在繪畫、紡織和手稿插圖繪製等領域。他还是艺术品的大买主；不过他也维持着一个极为奢靡的宫廷。 在阿拔斯一世统治时期，波斯萨非王朝的都城从加兹温迁至伊斯法罕。阿拔斯一世对伊斯法罕进行了大规模的重建，今天该城许多最壮观的建筑物就是在他统治期间完成的。 另外阿拔斯一世也與歐洲有十分密切的交流，他也時常干涉歐洲事務，他與荷蘭，英國等國有聯盟和良好關係，並派遣使者，在當時薩菲帝國和歐洲列國可以說是平起平坐的平等貿易關係。 (zh)
- Аббас I Великий (* 27 січня 1571, Герат, Сефевідська держава — 19 січня 1629, Мазендеран, Сефевідська держава) — шах Ірану (1587-1628) з тюркської династії Сефевідів. Створив регулярне військо. Аббас намагався централізувати державу, проводив загарбницьку політику. Одержав перемоги у війнах із Бухарою та Османською імперією за Ірак, захопив Азербайджан, Ширван і Грузію, приєднав до Сефевідської держави Бахрейнські острови, відвоював у 1622 році у португальців місто-острів Ормуз та в афганців Кандагар. Його образ виведено у повісті Мірзи Фаталі Ахундова «Обдурені зірки». (uk)
|
