Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

About: Belek Ghazi

An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Belek Ghazi (Nuruddevle Belek or Balak) was a Turkish bey in the early 12th century.

Property Value
dbo:abstract
  • Nur al-Dawla Balak ibn Bahram ibn Ortuk fou un dels emirs ortúquides i destacat militar. És esmentat per primer cop quan exercia el comandament de Sarudj (1096) a l'Eufrates mitjà, localitat que va perdre el 1097 davant els croats, i se'n va anar amb el seu oncle Ilgazi, nomenat governador d'Iraq pal sultà Muhammad. El 1098 apareix disputant als àrabs les petites viles d'Ana i Haditha i després vigilant la ruta Bagdad-Iran contra kurds i turcmans irregulars. Després de la caiguda en desgràcia d'Ilgazi el 1105, va retornar amb ell al Diyar Bakr i el 1110 el va acompanyar en una expedició a Síria en la qual també va participar , a Akhlat. A causa d'una baralla entre Sukman i Ilgazi, Balak fou fet presoner pel primer, però alliberat al cap de poc temps. Una mica després va morir el cap turcman Djabuk, i Balak va aprofitar per ocupar Palu a la riba del Murad Su; tot seguit es va casar amb la princesa mare de Malatya, que governava en nom d'un jove sultà seljúcida de nom Tughril Arslan, i necessitava un protector contra el seljúcida de Konya (Rum) Masud; Balak va així esdevenir atabeg de Tughril Arslan. Fort per aquesta aliança va ocupar la regió de Khanzith amb la seva capital Khartpert (vers 1115). Cap al nord va atacar els territoris de Mengüdjek d'Erzindjan, el qual tenia l'aliança de Gavras, dux romà d'Orient de Trebisonda, i del danishmendita Gümüshtakin de Sivas, als quals va derrotar (1118) i va annexionar les petites valls dels afluents per la dreta del Murad Su fins a Tshimishkezek i Mizgard; al mateix temps les forces seljúcides de Malatya van ocupar als armenis (vassalls del comte franc d'Edessa) la província de Djahan en direcció a Marash. El 1122 va atacar Gerger a la vora de l'Eufrates i una mica després va derrotar i capturar al comte Jocelin d'Edessa. El rei Balduí II de Jerusalem (i abans comte d'Edessa) va pujar a la zona de l'Eufrates per ajudar els franco-armenis contra l'amenaça, però també el va derrotar i fer presoner el 1123. Ilgazi havia mort sent emir d'Alep i un partit a la ciutat va considerar que era millor Balak que el fill d'Ilgazi Badr al-Dawla Sulayman (cosí de Balak). Nur al-Dawla Balak va reclamar el govern i per mitjà de pressions militars i enganys, i amb suport de part de la noblesa, va agafar el govern d'Alep. Estava atacant els territoris francs a l'est de l'Orontes quan es va assabentar que amb l'ajut dels armenis locals, els presoners francs que tenia a Khartpert s'havien revoltat i havien pres el control de la fortalesa; va retornar cap allà, la va reconquerir i va causar sagnants represàlies, excepte al rei Balduí del que esperava treure bon rescat; però no va poder evitar la fugida de Jocelin. En la seva absència els xiïtes d'Alep es van amotinar i llavors va exercir mesures contra aquestos i el seu cap Ibn al-Khashshab va ser enviat a l'exili. Va decidir atacar llavors al governador turc de Manbidj, dependent d'Alep però que actuava amb massa autonomia. El cap de Manbidj va demanar ajut a Jocelin. Balak va derrotar el governador i a les forces d'ajut enviades per Jocelin però va ser malferit per una fletxa (1124) i va morir de la ferida. Després d'un interval, la seva única filla i hereva es va casar amb el seu cosí Rukn al-Dawla Daud d'Hisn Kayfa que va adquirir Khartpert. Alep, però, es va perdre per a la dinastia. (ca)
  • بلك بن بهرام بن أرتق قائد مسلم تركماني كان والياً على مدينة خرتبرت. سطع نجمه أيام حروب الفرنجة. (ar)
  • Belek Ghazi (Nuruddevle Belek or Balak) was a Turkish bey in the early 12th century. (en)
  • Balak ibn Bahram mit vollem Namen Nur al-Dawla Balak ibn Bahram ibn Artuk (* um 1080; † 6. Mai 1124 in Manbidsch) war ein ortoqidischer Emir im Dienste der Seldschuken. Mit der Zeit wurde er zum Emir von Sarudsch, und von Aleppo. In den Quellen taucht Balak im Jahr 1096 als Emir von Sarudsch auf. Als die Stadt 1098 die Zahlung der Tribute einstellte und sich gegen Balak erhob, rief dieser Balduin von Boulogne, der damals Graf von Edessa war, zur Hilfe. Dieser aber sah dies als Gelegenheit und nahm die Stadt 1098 für sich ein. So verlor Balak Sarudsch. Als sein Onkel Ilghazi zum Emir von Irak ernannt wurde, ging Balak gemeinsam mit Ilghazi in den Irak. In den nächsten Jahren kämpfte er dort in verschiedenen Schlachten für die Seldschuken. Als aber sein Onkel in Ungnade fiel, kehrten sie 1105 nach Diyarbakir, dem Heimatort der Ortoqiden, zurück. Balak geriet in einen Streit zwischen seine Onkeln Ilghazi und Sökmen und wurde von Sökmen eingesperrt. Nach Sökmens Tod kam er frei und eroberte 1113 Palu, dessen turkmenischer Herrscher kurz vorher verstorben war. Balak heiratete kurz darauf die Witwe des Seldschukenherrschers Kılıç Arslan I. und wurde so zum Beschützer des jungen Prinzen Toghrul Arslan. Gestärkt durch diese Hochzeit machte sich Balak zum Emir von Khanzit mit Harput als Hauptsitz. Er erweiterte auf Kosten der Mengücek sein Gebiet bis Mazgirt und Çemişgezek. Balak, dessen Ziel es war die Grafschaft Edessa zu erobern, belagerte 1122 gemeinsam mit Ilghazi die Festung , musste aber vor dem herannahenden Heer Balduins II. von Jerusalem weichen und konnte keine Erfolg erzielen. Am 13. September 1122 gelang es ihm aber Graf Joscelin I. von Edessa und Waleran von Biredschik gefangen zu nehmen. Diese waren in der Nähe von Sarudsch mit einer nur kleinen Reitereskorte auf das Heer Balaks gestoßen und wegen eines schweren Regengusses, der den Boden aufgeweicht hatte, misslang ihnen die Flucht vor Balaks leichter turkmenischer Reiterei. Balak verlangte im Gegenzug für ihre sofortige Freilassung die Grafschaft Edessa, doch Joscelin I. lehnte ab und wurde zur Festung Harput (Armenisch Khartpert) gebracht. Im November 1123 starb Ilghazi, woraufhin seine Söhne und Neffen dessen Ortoqiden-Erbe aufteilten. Balak konnte im Rahmen der Erbteilung seine Besitzungen im Norden vergrößern und Harran im Süden hinzugewinnen. König Balduin II., der in Edessa die Regentschaft für Joscelin I. übernommen hatte, nutzte die Wirren der Erbauseinandersetzung, um und Biredschik zurückzuerobern. Als Balduin II. am 18. April 1123 bei Gerger am Euphrat lagerte und sich gerade anschickte mit seinem Falken zu jagen, wurde er vom Heer Balaks überrascht, das sein Lager angriff. Balduins Heer erlitt schwere Verluste, der König selbst wurde gefangen genommen und ebenfalls in Harput eingesperrt. Balak zog nach Aleppo, das er am 27. Juni 1123 einnahm. Aleppo war nach Ilghazis Tod dessen Sohn Badr ad-Daulah Suleiman zugefallen, der sich aber in der Stadt nicht halten konnte. Dort heiratete Balak die Tochter des ehemaligen Aleppoherrschers Radwan. Im August eroberte er die bis dahin zum Fürstentum Antiochia gehörige Stadt Albara. Während Balaks Abwesenheit konnten die gefangenen Franken mit Hilfe der einheimischen Armenier die Festung Harput übernehmen und Joscelin I. entkam. Balak kehrte sofort nach Harput zurück und ließ die Festung nach kurzer Belagerung erstürmen und nahm Harput wieder in Besitz. Alle Verteidiger, Franken wie Armenier, wurden getötet. Nur König Balduin II., ein Neffe Balduins und Waleran von Biredschik blieben verschont und wurden als Gefangene nach Harran gebracht. Ein fränkisches Entsatzheer, das Joscelin aus Jerusalem herangeführt hatte kam zu spät zur Rettung Harputs und war zu schwach Harran zu belagern, so dass es nach einigen Plünderungen im Umland Aleppos nach Jerusalem heimkehrte. Balak konnte die Schwäche der Franken nicht nutzen, da ihm Aleppo drohte wieder zu verloren zu gehen. 1124 erhob sich sein turkmenischer Statthalter von Manbidsch gegen ihn. Balak ließ Manbidsch einnehmen, den Statthalter verhaften und den Aufstand niederschlagen. Allerdings konnte sich der Bruder des Statthalters in der Zitadelle von Manbidsch verschanzen, von wo er Joscelin I. zur Hilfe rief. Balak stellte sich dem Heer Joscelins entgegen und schlug es zurück, wurde aber wenig später bei der Belagerung der Zitadelle von Manbidsch am 6. Mai 1124 durch einen Pfeilschuss getötet. Sein Leichnam wurde nach Aleppo gebracht. (de)
  • Balak ibn Bahram ibn Ortok († 1124) est un officier turc de Syrie de la famille des Ortoqides, avant de devenir atabeg d’Alep de 1124 à 1125. Il était fils d’un Bahram, lui-même fils d’Ortoq ibn Aksab, gouverneur seldjoukide de Jérusalem et de Palestine. (fr)
  • Balaque ibne Barã ibne Ortoque (Balaq ibn Bahram ibn Ortoq; m. 1124) foi um oficial turco da família dos da Síria, antes de se tornar atabegue de Alepo de 1124 a 1125. Era filho de Barã, ele próprio filho de Artuque, o governador seljúcida de Jerusalém e da Palestina. (pt)
  • Нуруддевле Балак бен Бахрам (тур. Nuruddevle Belek (Balak); — ум.1124) — представитель семьи Артукогуллары, внук основателя династии, Артука-бея. Балак известен активным участием в войнах с крестоносцами. Хронисты, как мусульманские, так и христианские, характеризовали его как компетентного военачальника, хвалили за установление порядка в своих землях и терпимость к своим христианским подданным. Балак начинал деятельность на службе у братьев своего отца, Сукмана и Иль-Гази. Он принимал участие в попытке эмира Кербоги освободить Антиохию в 1098 году и в разгроме у Мерзифона участников первой волны Арьергардного крестового похода в 1101 году. Уже в молодые годы Балак был настолько известен, что в 1113 году одна из вдов сельджукского султана Кылыч-Арслана прибыла к нему, чтобы он женился на ней и опекал её сына Кылыч-Арслана. В 1122 году Балак взял в плен короля Иерусалима Балдуина II и его двоюродного брата Галерана, графа Эдессы Жослена I и его племянника Танкреда. По словам хронистов, Балаку принадлежало 50 крепостей, он контролировал торговые пути через горы Загрос и Тавра. В 1123 году Балак стал правителем Алеппо, в 1124 году перед отправкой на помощь осаждённым мусульманам Тира он был случайно убит при осаде Манбриджа. Из-за смерти Балака осаждённые в Тире мусульмане не получили помощи, и он перешёл в руки крестоносцев. (ru)
dbo:deathDate
  • 1124-05-06 (xsd:date)
dbo:deathPlace
dbo:militaryService
dbo:nationality
dbo:termPeriod
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 46559211 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 5224 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1091353739 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:allegiance
dbp:battles
  • Battle against Mengüceks (en)
  • Battle against countship of Edessa (en)
  • Conquest of Harput (en)
dbp:birthDate
  • unknown (en)
dbp:caption
  • Statue of Belek in Elazığ (en)
dbp:deathDate
  • 1124-05-06 (xsd:date)
dbp:deathPlace
dbp:honorificPrefix
  • Ghazi (en)
dbp:name
  • Belek (en)
dbp:nationality
dbp:office
  • Bey of Artukids (en)
  • Governor of Suruç (en)
dbp:termEnd
  • 1098 (xsd:integer)
  • 1124 (xsd:integer)
dbp:termStart
  • 1095 (xsd:integer)
  • 1112 (xsd:integer)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dct:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • بلك بن بهرام بن أرتق قائد مسلم تركماني كان والياً على مدينة خرتبرت. سطع نجمه أيام حروب الفرنجة. (ar)
  • Belek Ghazi (Nuruddevle Belek or Balak) was a Turkish bey in the early 12th century. (en)
  • Balak ibn Bahram ibn Ortok († 1124) est un officier turc de Syrie de la famille des Ortoqides, avant de devenir atabeg d’Alep de 1124 à 1125. Il était fils d’un Bahram, lui-même fils d’Ortoq ibn Aksab, gouverneur seldjoukide de Jérusalem et de Palestine. (fr)
  • Balaque ibne Barã ibne Ortoque (Balaq ibn Bahram ibn Ortoq; m. 1124) foi um oficial turco da família dos da Síria, antes de se tornar atabegue de Alepo de 1124 a 1125. Era filho de Barã, ele próprio filho de Artuque, o governador seljúcida de Jerusalém e da Palestina. (pt)
  • Nur al-Dawla Balak ibn Bahram ibn Ortuk fou un dels emirs ortúquides i destacat militar. És esmentat per primer cop quan exercia el comandament de Sarudj (1096) a l'Eufrates mitjà, localitat que va perdre el 1097 davant els croats, i se'n va anar amb el seu oncle Ilgazi, nomenat governador d'Iraq pal sultà Muhammad. El 1098 apareix disputant als àrabs les petites viles d'Ana i Haditha i després vigilant la ruta Bagdad-Iran contra kurds i turcmans irregulars. Després de la caiguda en desgràcia d'Ilgazi el 1105, va retornar amb ell al Diyar Bakr i el 1110 el va acompanyar en una expedició a Síria en la qual també va participar , a Akhlat. A causa d'una baralla entre Sukman i Ilgazi, Balak fou fet presoner pel primer, però alliberat al cap de poc temps. (ca)
  • Balak ibn Bahram mit vollem Namen Nur al-Dawla Balak ibn Bahram ibn Artuk (* um 1080; † 6. Mai 1124 in Manbidsch) war ein ortoqidischer Emir im Dienste der Seldschuken. Mit der Zeit wurde er zum Emir von Sarudsch, und von Aleppo. Im November 1123 starb Ilghazi, woraufhin seine Söhne und Neffen dessen Ortoqiden-Erbe aufteilten. Balak konnte im Rahmen der Erbteilung seine Besitzungen im Norden vergrößern und Harran im Süden hinzugewinnen. (de)
  • Нуруддевле Балак бен Бахрам (тур. Nuruddevle Belek (Balak); — ум.1124) — представитель семьи Артукогуллары, внук основателя династии, Артука-бея. Балак известен активным участием в войнах с крестоносцами. Хронисты, как мусульманские, так и христианские, характеризовали его как компетентного военачальника, хвалили за установление порядка в своих землях и терпимость к своим христианским подданным. (ru)
rdfs:label
  • بلك بن بهرام (ar)
  • Nur al-Dawla Balak (ca)
  • Balak ibn Bahram (de)
  • Belek Ghazi (en)
  • Balak ibn Bahram ibn Ortok (fr)
  • Balaque ibne Barã (pt)
  • Балак бен Бахрам (ru)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Belek (en)
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License