| dbo:abstract
|
- Gabriel Liiceanu (Râmnicu Vâlcea, 23 de maig de 1942) és un filòsof, intèrpret i escriptor romanès. Deixeble del filòsof Constantin Noica, durant el període comunista fou conegut sobretot com a interprete del filòsof alemany Martin Heidegger. Des del 1990 és el director de l', una de les més importants institucions culturals romaneses, projecte ideat durant els anys de l'Escola de Păltiniș. Després de la Revolució de 1989 ha participat en els principals espais públics de l'espai cultural i polític romanès, adquirint l'estatus d'intel·lectual públic d'importància, però alhora sent objecte de fortes crítiques. El 1995 va aparèixer en el documentari Apocalipsa după Cioran, narrada i escrita per ell mateix, que conté l'única entrevista en romanès filmada del filòsof Emil Cioran. Després del 2000, ha realitzat amb Andrei Pleșu diferents emissions televisives d'àmbit cultural (Altfel, la Realitatea TV i 50 de minute cu Pleșu și Liiceanu a la TVR1). Actualment és membre de la Societat Romanesa de Fenomenologia i del Grup per al Diàleg Social. (ca)
- Gabriel Liiceanu (* 23. Mai 1942 in Râmnicu Vâlcea, Rumänien) ist ein rumänischer Philosoph und Schriftsteller. (de)
- Gabriel Liiceanu (Romanian pronunciation: [ɡabriˈel li.iˈt͡ʃe̯anu]; b. May 23, 1942, Râmnicu Vâlcea) is a Romanian philosopher. He graduated from the University of Bucharest's Faculty of Philosophy in 1965, and from Faculty of Classical Languages in 1973. He earned a doctorate in philosophy at the University of Bucharest in 1976. Between 1965 and 1975, Liiceanu was a researcher at the Institute of Philosophy, and between 1975 and 1989 at the Institute of Art History. He received a fellowship from the Humboldt Foundation between 1982 and 1984. He has been the manager of Humanitas publishing house since 1990. He has been professor at the University of Bucharest's Faculty of Philosophy since 1992. Liiceanu is also a founding member of the Group for Social Dialogue (1990), president of the Romanian Publishers' Association (since 2000), and member of the scientific council of New Europe College. Between 1998 and 2001, he was a member of the Romanian National Television's Administrative Board. He was greatly influenced by his mentor, Constantin Noica, especially during the time spent at Păltiniș, an experience that he evokes in "Jurnalul de la Păltiniș" ("The Păltiniș Diary"). Noica, a Romanian philosopher known abroad as well as in the country, used to take his most valuable students and followers to his small house at Păltiniș, where he would teach them what they afterwards called "not philosophy lessons, but spiritual experiences". Another Noica follower who was invited to Păltiniș was Andrei Pleșu (Liiceanu and Pleșu are still friends today). Liiceanu refers to that experience in his books as the "Păltiniș School" and the term began to be widely accepted and used in Romanian, as well as European, philosophy. Liiceanu continued to publish well into the 2000s, and he remains a mainstream figure in Romanian intellectual public life, with close connections with Andrei Pleșu, Monica Lovinescu, and Virgil Ierunca. One critic, Gabriel Andreescu, suggested that Liiceanu allegedly facilitated extremism by allowing his publishing house to edit the works of inter-war (Communist-persecuted) Romanian figures whom Andreescu accused of being "ideologues of right-wing extremism". (en)
- Gabriel Liiceanu, né le 23 mai 1942 à Râmnicu Vâlcea, est un philosophe et écrivain roumain. (fr)
- Gabriel Liiceanu (ur. 23 maja 1942 w Râmnicu Vâlcea) – rumuński pisarz i działacz kulturalny. W czasach komunistycznych interpretował dzieła niemieckiego filozofa Martina Heideggera. W 1965 ukończył studia na Wydziale Filozofii, a w 1973 na Wydziale Filologii Klasycznej uniwersytetu Bukareszteńskiego. W 1976 uzyskał tam stopień doktora filozofii. W latach 1965-1975 pracował naukowo w Instytucie Filozofii, a następnie w Instytucie Historii Sztuki Akad. W latach 1982-1984 przebywał w Heidelbergu jako stypendysta Fundacji Humboldta. W 1983 wydał Jurnalul de la Păltiniș. Un model paideic in cultura umanistă (Dziennik z Păltinișu. Pajdeja jako model w kulturze humanistycznej). W 1990 został szefem wydawnictwa politycznego Editura Humanitas. Po 2000 roku współpracując z Andrei Pleşu realizował telewizyjne kulturowe programy. (pl)
- Gabriel Liiceanu (Râmnicu Vâlcea, 23 maggio 1942) è un filosofo, saggista, giornalista e regista rumeno. (it)
|
| rdfs:comment
|
- Gabriel Liiceanu (* 23. Mai 1942 in Râmnicu Vâlcea, Rumänien) ist ein rumänischer Philosoph und Schriftsteller. (de)
- Gabriel Liiceanu, né le 23 mai 1942 à Râmnicu Vâlcea, est un philosophe et écrivain roumain. (fr)
- Gabriel Liiceanu (Râmnicu Vâlcea, 23 maggio 1942) è un filosofo, saggista, giornalista e regista rumeno. (it)
- Gabriel Liiceanu (Râmnicu Vâlcea, 23 de maig de 1942) és un filòsof, intèrpret i escriptor romanès. Deixeble del filòsof Constantin Noica, durant el període comunista fou conegut sobretot com a interprete del filòsof alemany Martin Heidegger. Des del 1990 és el director de l', una de les més importants institucions culturals romaneses, projecte ideat durant els anys de l'Escola de Păltiniș. (ca)
- Gabriel Liiceanu (Romanian pronunciation: [ɡabriˈel li.iˈt͡ʃe̯anu]; b. May 23, 1942, Râmnicu Vâlcea) is a Romanian philosopher. He graduated from the University of Bucharest's Faculty of Philosophy in 1965, and from Faculty of Classical Languages in 1973. He earned a doctorate in philosophy at the University of Bucharest in 1976. Between 1965 and 1975, Liiceanu was a researcher at the Institute of Philosophy, and between 1975 and 1989 at the Institute of Art History. He received a fellowship from the Humboldt Foundation between 1982 and 1984. (en)
- Gabriel Liiceanu (ur. 23 maja 1942 w Râmnicu Vâlcea) – rumuński pisarz i działacz kulturalny. W czasach komunistycznych interpretował dzieła niemieckiego filozofa Martina Heideggera. W 1965 ukończył studia na Wydziale Filozofii, a w 1973 na Wydziale Filologii Klasycznej uniwersytetu Bukareszteńskiego. W 1976 uzyskał tam stopień doktora filozofii. W latach 1965-1975 pracował naukowo w Instytucie Filozofii, a następnie w Instytucie Historii Sztuki Akad. W latach 1982-1984 przebywał w Heidelbergu jako stypendysta Fundacji Humboldta. W 1983 wydał Jurnalul de la Păltiniș. Un model paideic in cultura umanistă (Dziennik z Păltinișu. Pajdeja jako model w kulturze humanistycznej). W 1990 został szefem wydawnictwa politycznego Editura Humanitas. Po 2000 roku współpracując z Andrei Pleşu realizował t (pl)
|
