| dbo:abstract
|
- Eine Jug-Band ist eine Musikgruppe mit einem Jug-Spieler. Der Jug ist ein Tonkrug (ersatzweise ein anderes Gefäß), der angeblasen wird und auf diese Weise Bass-artige Töne erzeugt. Die übrigen Instrumente einer Jug-Band sind teilweise übliche Band-Instrumente wie Gitarre, Mandoline, Fiddle, Banjo und Mundharmonika, aber auch andere, ausgefallenere und teils selbstgebaute Instrumente wie der Tonnen-Bass, das Waschbrett und das Kazoo. Oft waren auch die Gitarren und Banjos aus Teilen zusammengebastelt. Die Jug-Bands waren das Vorbild der Skiffle-Musik, die in den 1950ern in Europa, vor allem in England, populär wurde. Die ersten Jug-Bands entstanden in den USA zu Anfang des 20. Jahrhunderts, als arbeitslose afro-amerikanische Vaudeville-Musiker sich damit an Straßenecken ein paar Cents verdienten. Sie spielten eine energiereiche populäre Musik, die zur Weiterentwicklung des Blues und zur Entstehung des Rock ’n’ Roll beitrug. In den 1930ern kamen Jug-Bands mit dem Aufkommen des Swing aus der Mode. Die bekanntesten Jug-Bands waren Gus Cannons Jug Stompers, deren Song Walk Right In Ende der 1920er ein Hit war und in den 1960ern durch die Rooftop Singers ein Revival erlebte, die Dixieland Jug Blowers sowie vor allem die Memphis Jug Band. Spätere erfolgreiche Jug-Bands waren die Jim Kweskin Jug Band und die Even Dozen Jug Band mit Maria Muldaur und Joshua Rifkin. Auch moderne Rockbands spielen bisweilen Jug-Band-Musik, zum Beispiel Willie And The Poor Boys von Creedence Clearwater Revival und Jug Band Music von The Lovin’ Spoonful. Deren Kopf John Sebastian gründete auch die J-Band, bei der neben jüngeren Musikern auch Yank Rachell, ein Jug-Band-Veteran, mitspielte. Darüber hinaus war der Jug ein kennzeichnendes Element der Psychedelic-Band 13th Floor Elevators. Es gibt auch heute noch ursprüngliche Jug-Bands. Jährlich findet im Oktober in , Kalifornien, ein JugFest statt. (de)
- Kruĉobando estas bando kiu uzas ludiston de kruĉo kaj mikson de kaj konvenciaj kaj hejmfaritaj instrumentoj. Tiuj hejmfaritaj instrumentoj estas kutime ĉiutagaj aĵoj adaptitaj aŭ modifitaj por fari sonon, kiel la unukorda sonorilo, la lavtabulo, kuleroj, ostoj, hejtiltuboj, kaj zumiloj. La termino kruĉobando (en angla jug band) estis izole uzata por referenci ensemblojn kiuj enhavas ankaŭ hejmfaritajn instrumentojn, sed estas pli ĝuste nomataj skiffle bandoj, spasm bandoj, aŭ juke (aŭ jook) bandoj (vidu artikolon juke joint) ĉar ili ne inkludas kruĉoludiston. Dekomencaj kruĉobandoj estis tipe formitaj de afrik-usonaj muzikistoj de vodevilo kaj de kuracilvendaj spektaklaĉoj. Dekomence en la urba Suda Usono (nome, Louisville, Kentukio, kaj Memfiso, Tenesio), ili ludis mikson de bluso, ragtimo kaj ĵazo. La historio de kruĉobandoj estas rilata al la disvolvigo de bluso. La neformala kaj energieca muziko de kruĉobandoj estas ankaŭ kontribuo al la disvolvigo de rokenrolo. (eo)
- A jug band is a band employing a jug player and a mix of conventional and homemade instruments. These homemade instruments are ordinary objects adapted to or modified for making sound, like the washtub bass, washboard, spoons, bones, stovepipe, jew's harp, and comb and tissue paper. The term jug band is loosely used in referring to ensembles that also incorporate homemade instruments but that are more accurately called skiffle bands, spasm bands, or juke (or jook) bands (see juke joint) because they do not include a jug player. (en)
- Un jug band (littéralement : groupe « pichet », le terme jug désignant un pichet en anglais,) est un groupe de musique composé de musiciens qui utilisent à la fois des instruments traditionnels et des instruments bricolés. On y trouve donc pèle-mêle des instruments à cordes classiques (banjo, violon, guitare), des cuivres, des harmonicas à côté d'objets modifiés ou adaptés pour produire des sons comme le kazoo, la contrebassine (en anglais washtub bass), la planche à laver (en anglais washboard), des cuillères servant de percussions, des seaux, des os, des lames de scie ou encore un peigne recouvert de papier de soie. Les jug bands sont également appelés skiffle bands, spasm bands ou juke bands. Si la musique de jug band est née à Louisville dans le Kentucky au début du XXe siècle, c'est à Memphis dans le Tennessee qu'elle s'est véritablement développée. Les premiers jug bands étaient typiquement composés de musiciens noirs américains issus de vaudeville ou de medicine show (des spectacles populaires nomades du XIXe siècle). Ils ont commencé par jouer un mélange de Memphis blues (même avant qu'il n'ait été formellement appelé le blues), de ragtime et de jazz. L'histoire des jug bands est rapprochée du développement du blues. La musique informelle et énergique des jug bands visait à faire danser le public et a ainsi contribué au développement du rock 'n' roll.Les jug bands les plus connus de Memphis étaient des petits groupes se produisant exclusivement dans la rue. Ces derniers avaient leur propre style de blues, utilisant la guitare, l'harmonica, le banjo et un pichet pour accompagner leur blues et des chansons de danse. (fr)
- 저드 밴드(jug band)는 연주자, 그리고 가정에서 만든 악기와 전통 악기로 구성된 밴드이다. '저그'(jug)란 술을 넣는 단지 또는 병이라는 말이다. 병의 입에 입술을 대어 숨이나 소리를 불어넣어 베이스나 튜바 등 리듬악기의 대용으로 한다. 큰 돈을 들이지 않고 싸게 연주를 즐긴 시골흑인의 발명품 중 하나이다. 이를 더한 민족색이 풍부한 밴드를 저그 밴드라고 한다. 저그 밴드는 1910년대부터 1930년대 초에 시골서 유명한 것이나, 60년대의 포크 붐으로 얼마간 부활하였다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "저그 밴드" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Una jug band è un gruppo musicale costituito da un suonatore di (sorta di bottiglione) ed un mix di suonatori di strumenti tradizionali ed autocostruiti. Questi strumenti autocostruiti sono oggetti ordinari adattati o modificati per emettere suoni, come il bidofono, il washboard, i cucchiai, il pettine con la carta velina (kazoo). Il termine jug band è usato in un'accezione più ampia per indicare gruppi che comprendono anch'essi strumenti autocostruiti ma che sono chiamati più accuratamente skiffle band, spasm band o juke band, perché non vi è alcun suonatore di jug. Nelle prime jug band, chitarre e mandolini erano spesso costruiti a partire dai manici di chitarre rotte, legate a grosse zucche. Le zucche venivano spiattate su un lato, con un buco per propagare il suono, prima di farle seccare. I banjo erano spesso costruiti con un manico di chitarra e una tortiera. Il suonatore di jug prende la bottiglia (usualmente fatta di vetro o di terracotta) e fa delle pernacchie con le labbra alla distanza di circa tre centimetri. Come negli ottoni, cambi di altezza delle note sono controllati alterando la tensione delle labbra ed un suonatore esperto può avere fino a due ottave di estensione. Ci sono molte similitudini con il didgeridoo ma non c'è contatto tra il jug e le labbra del suonatore. Alcuni suonatori usano vocalizzazioni di gola assieme con la vibrazione delle labbra, come nel didgeridoo. (it)
- ジャグ・バンド (jug band) とは、20世紀の初めごろにアメリカ合衆国南部の地域で興った音楽バンドの形式、あるいはそのバンドの演奏の音楽のひとつ。ジャグ・バンドの「ジャグ」とはウイスキーなどの飲み物を貯蔵するための瓶を意味する。ジャグは、口に息を吹き込むことによって、低音楽器として使用される。元々ジャグ奏者 (ブロワーと呼ばれる) がバンドに加わることが多いことからこのような名前が付けられたものと思われるが、必ずしもジャグ・ブロワーはジャグ・バンドの必須条件ではない。実際に今も昔も、ジャグ・ブロワーを含まないジャグ・バンドは数多く存在する。 (ja)
- Een jugband is een band binnen het akoestische blues- en folk-genre die gebruikmaakt van een jugbespeler. Oorspronkelijk werd deze muziek in de jaren 20 en 30 door Afro-Amerikanen in het zuiden van de Verenigde staten gemaakt. Een jug is een kruik waarin (meestal lage) tonen en geluiden werden gezongen en geblazen met de mond. Door de resonantie van de kruik kon dit tot een bassaxofoonachtig, knerpend of scheurend diep geluid vervormen.Andere typische zelfbouw instrumenten in deze stijl zijn het wasbord (voor percussie), de kazoo en de zeepkist/theekist (bas). Andere instrumenten in de jugband kunnen akoestische gitaar, resonatorgitaar (vaak met bottleneck bespeeld), bluesharp, trekzak, banjo en contrabas zijn. De muziek van jugbands is voornamelijk een vorm van blues maar is ook enigszins verwant aan skiffle, cajun en dixieland.Met het weer populair worden van folk en blues aan het einde van de jaren 50 ontstonden nieuwe blanke jugbands. Ook in Nederland, voornamelijk in Rotterdam zijn een aantal jugbands geweest waaronder de Endatteme Jugband en Bill Brooker’s Jug Band. Anno 2016 was in Noord-Holland The Hokum Jugband nog actief. Naast de gebruikelijke instrumenten als wasbord, wasteilbas en jug, gebruikt de band ook een stovepipe. Dit is een constructie van buizen die het geluid van een tuba geeft. Soms wordt het label "jugband" foutief op een skiffleband of ander type folk band met "armen-instrumenten" geplakt, maar zonder het gebruik van een jug is dit onjuist. (nl)
- Jug band – specyficzne zespoły bluesowe, wykorzystujące nietypowe przedmioty do gry, które powstawały głównie w Stanach Zjednoczonych, składające się przede wszystkim z czarnoskórych muzyków. Nazwa (jug – dzbanek) spowodowana była głównie doborem "instrumentów". Z powodu biedy muzyków nie było stać na normalne instrumenty, więc używali ich substytutów. Na przykład perkusję zastępowały garnki i dzbanki, rolę kontrabasu pełniła drewniana balia z przeciągniętymi przez środek cienkimi linkami lub dzbanek. Równie częsta była gra na grzebieniu i tarce. Do jednego z najbardziej znanych jug bandów należy . Wielu znanych muzyków bluesowych rozpoczynało swoją karierę właśnie od jug bandów (np.: Howlin' Wolf). (pl)
|
| rdfs:comment
|
- A jug band is a band employing a jug player and a mix of conventional and homemade instruments. These homemade instruments are ordinary objects adapted to or modified for making sound, like the washtub bass, washboard, spoons, bones, stovepipe, jew's harp, and comb and tissue paper. The term jug band is loosely used in referring to ensembles that also incorporate homemade instruments but that are more accurately called skiffle bands, spasm bands, or juke (or jook) bands (see juke joint) because they do not include a jug player. (en)
- 저드 밴드(jug band)는 연주자, 그리고 가정에서 만든 악기와 전통 악기로 구성된 밴드이다. '저그'(jug)란 술을 넣는 단지 또는 병이라는 말이다. 병의 입에 입술을 대어 숨이나 소리를 불어넣어 베이스나 튜바 등 리듬악기의 대용으로 한다. 큰 돈을 들이지 않고 싸게 연주를 즐긴 시골흑인의 발명품 중 하나이다. 이를 더한 민족색이 풍부한 밴드를 저그 밴드라고 한다. 저그 밴드는 1910년대부터 1930년대 초에 시골서 유명한 것이나, 60년대의 포크 붐으로 얼마간 부활하였다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "저그 밴드" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- ジャグ・バンド (jug band) とは、20世紀の初めごろにアメリカ合衆国南部の地域で興った音楽バンドの形式、あるいはそのバンドの演奏の音楽のひとつ。ジャグ・バンドの「ジャグ」とはウイスキーなどの飲み物を貯蔵するための瓶を意味する。ジャグは、口に息を吹き込むことによって、低音楽器として使用される。元々ジャグ奏者 (ブロワーと呼ばれる) がバンドに加わることが多いことからこのような名前が付けられたものと思われるが、必ずしもジャグ・ブロワーはジャグ・バンドの必須条件ではない。実際に今も昔も、ジャグ・ブロワーを含まないジャグ・バンドは数多く存在する。 (ja)
- Kruĉobando estas bando kiu uzas ludiston de kruĉo kaj mikson de kaj konvenciaj kaj hejmfaritaj instrumentoj. Tiuj hejmfaritaj instrumentoj estas kutime ĉiutagaj aĵoj adaptitaj aŭ modifitaj por fari sonon, kiel la unukorda sonorilo, la lavtabulo, kuleroj, ostoj, hejtiltuboj, kaj zumiloj. La termino kruĉobando (en angla jug band) estis izole uzata por referenci ensemblojn kiuj enhavas ankaŭ hejmfaritajn instrumentojn, sed estas pli ĝuste nomataj skiffle bandoj, spasm bandoj, aŭ juke (aŭ jook) bandoj (vidu artikolon juke joint) ĉar ili ne inkludas kruĉoludiston. (eo)
- Eine Jug-Band ist eine Musikgruppe mit einem Jug-Spieler. Der Jug ist ein Tonkrug (ersatzweise ein anderes Gefäß), der angeblasen wird und auf diese Weise Bass-artige Töne erzeugt. Die übrigen Instrumente einer Jug-Band sind teilweise übliche Band-Instrumente wie Gitarre, Mandoline, Fiddle, Banjo und Mundharmonika, aber auch andere, ausgefallenere und teils selbstgebaute Instrumente wie der Tonnen-Bass, das Waschbrett und das Kazoo. Oft waren auch die Gitarren und Banjos aus Teilen zusammengebastelt. Die Jug-Bands waren das Vorbild der Skiffle-Musik, die in den 1950ern in Europa, vor allem in England, populär wurde. (de)
- Un jug band (littéralement : groupe « pichet », le terme jug désignant un pichet en anglais,) est un groupe de musique composé de musiciens qui utilisent à la fois des instruments traditionnels et des instruments bricolés. On y trouve donc pèle-mêle des instruments à cordes classiques (banjo, violon, guitare), des cuivres, des harmonicas à côté d'objets modifiés ou adaptés pour produire des sons comme le kazoo, la contrebassine (en anglais washtub bass), la planche à laver (en anglais washboard), des cuillères servant de percussions, des seaux, des os, des lames de scie ou encore un peigne recouvert de papier de soie. Les jug bands sont également appelés skiffle bands, spasm bands ou juke bands. (fr)
- Una jug band è un gruppo musicale costituito da un suonatore di (sorta di bottiglione) ed un mix di suonatori di strumenti tradizionali ed autocostruiti. Questi strumenti autocostruiti sono oggetti ordinari adattati o modificati per emettere suoni, come il bidofono, il washboard, i cucchiai, il pettine con la carta velina (kazoo). Il termine jug band è usato in un'accezione più ampia per indicare gruppi che comprendono anch'essi strumenti autocostruiti ma che sono chiamati più accuratamente skiffle band, spasm band o juke band, perché non vi è alcun suonatore di jug. (it)
- Een jugband is een band binnen het akoestische blues- en folk-genre die gebruikmaakt van een jugbespeler. Oorspronkelijk werd deze muziek in de jaren 20 en 30 door Afro-Amerikanen in het zuiden van de Verenigde staten gemaakt. Een jug is een kruik waarin (meestal lage) tonen en geluiden werden gezongen en geblazen met de mond. Door de resonantie van de kruik kon dit tot een bassaxofoonachtig, knerpend of scheurend diep geluid vervormen.Andere typische zelfbouw instrumenten in deze stijl zijn het wasbord (voor percussie), de kazoo en de zeepkist/theekist (bas). Andere instrumenten in de jugband kunnen akoestische gitaar, resonatorgitaar (vaak met bottleneck bespeeld), bluesharp, trekzak, banjo en contrabas zijn. (nl)
- Jug band – specyficzne zespoły bluesowe, wykorzystujące nietypowe przedmioty do gry, które powstawały głównie w Stanach Zjednoczonych, składające się przede wszystkim z czarnoskórych muzyków. Nazwa (jug – dzbanek) spowodowana była głównie doborem "instrumentów". Z powodu biedy muzyków nie było stać na normalne instrumenty, więc używali ich substytutów. Na przykład perkusję zastępowały garnki i dzbanki, rolę kontrabasu pełniła drewniana balia z przeciągniętymi przez środek cienkimi linkami lub dzbanek. Równie częsta była gra na grzebieniu i tarce. (pl)
|
