dbo:abstract
|
- Nicola Abbagnano (15. července 1901 Salerno – 9. září 1990 Milán) byl italský filozof, představitel pozitivního existencialismu. Jako první italský filozof našel cestu k existencialismu. Od roku 1936 profesorem v Turíně. Existenci definoval jako „hledání bytí, v kterém se člověk bezprostředně angažuje“. (cs)
- Nicola Abbagnano (Salern, 15 de juliol de 1901 - Milà, 9 de setembre de 1990) va ser un filòsof italià, un dels principals representants de l'existencialisme tot adaptant principis del pragmatisme i l'utilitarisme. (ca)
- نيقولا أبانيانو (بالإنجليزية: Nicola Abbagnano) فیلسوف إيطالي (1901۔ 1990). درس تاریخ الفلسفة في جامعة تورينو وأدخل الوجودية إلى الثقافة الإيطالية بعد أن أعطاها تأويلا خاصًا أسماه «الوجودية الإيجابية». (ar)
- Nicola ABBAGNANO estis itala filozofo de la ekzistadisma skolo kun originala pozicio, kiu havis gravan influon ankaŭ sur eŭropaj filozofioj de la 20a jarcento, kaj estas akademie juĝata la kreinto de Pozitiva Ekzistadismo. Li naskiĝis en Salerno (Suda Italio) en 1901 kaj forpasis en Milano en 1990. (eo)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 de julio de 1901 - Milán, 9 de septiembre de 1990) fue un filósofo italiano, uno de los principales representantes del existencialismo. (es)
- Nicola Abbagnano [abba'ɲa:no] (* 15. Juli 1901 in Salerno, Italien; † 9. September 1990 in Mailand) war ein italienischer Philosoph. Er war Vertreter der Existenzphilosophie. Ab 1936 war er Professor in Turin. Nach Abbagnano ist Existenz „Seinssuche“, in welcher der Mensch unmittelbar engagiert ist. Existentielle Entscheidungen seien der Versuch, im Jetzt eine „Einheit“ zwischen Vergangenheit und Zukunft zu finden. (de)
- Nicola Abbagnano (Italian: [niˈkɔla abbaɲˈɲano]; 15 July 1901 – 9 September 1990) was an Italian existential philosopher. (en)
- Nicola Abbagnano est un philosophe italien, né le 15 juillet 1901 à Salerne (Campanie) et mort le 9 septembre 1990 à Milan (Lombardie). (fr)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 juli 1901 – 9 september 1990) was een Italiaans filosoof. (nl)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 luglio 1901 – Milano, 9 settembre 1990) è stato un filosofo e storico della filosofia italiano. (it)
- Nicola Abbagnano (ur. 15 lipca 1901 w Salerno, zm. 9 września 1990 w Mediolanie) – włoski filozof, egzystencjalista, zajmował się przede wszystkim filozofią nauki. Jako egzystencjalista był przede wszystkim krytykiem egzystencjalizmu, który potępiał za minimalizm w odmawianiu osobie ludzkiej możliwości skutecznego działania i maksymalizm w przypisywaniu jej obowiązku i zdolności do działań które w istocie przekraczają jej możliwości. Przede wszystkim zaś w dość konserwatywny sposób potępiał modę, w szczególności silnie obecną w kulturze lat 50. XX wieku naiwną fascynację egzystencjalizmem wśród młodzieży. W późniejszych latach życia skłaniał się ku naturalizmowi, nadal jednak w typowy dla egzystencjalizmu sposób potępiał zawarty jego zdaniem w . (pl)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 de julho de 1901 — Milão, 9 de setembro de 1990) foi um filósofo italiano. (pt)
- Нико́ла Аббанья́но (итал. Nicola Abbagnano; 15 июля 1901, Салерно, Италия — 9 сентября 1990, Милан) — итальянский философ-экзистенциалист, академик, профессор Туринского университета. Один из основоположников итальянской эмпирической социологии. (ru)
- Nicola Abbagnano, född 15 juli 1901 och död 9 september 1990, var en italiensk existensialistisk filosof. Abbagnano var verksam vid universitetet i Turin från 1936, och utgivare av tidskriften Rivista di filosofia. Han var i första hand påverkad av Edmund Husserls fenomenologi samt Søren Kierkegaard, Martin Heidegger, och Karl Jaspers. Utifrån dessa tankegångar presenterade han sin egen syn på existenen, i form av det möjligas filosofi. Bland hans främsta verk märks Storia della filosofia (1946-50) och Possibilità e libertà (1956). (sv)
- Ніко́ла Аббанья́но (італ. Nicola Abbagnano, 15 липня 1901, Салерно — 9 вересня 1990, Мілан) — італійський філософ-екзистенціаліст, професор Туринського університету, основоположник концепції «позитивного екзистенціалізму». Розмірковуючи над проблемами екзистенціалізму, Аббаньяно прийшов до заперечення автономної діалектики думки, припускаючи існування прихованої сили, яка панує над нею. Думка у нього виступає як символ рухів, протиріч, ситуації самого життя. Як символ не є самодостатнім, а черпає свою цінність і значення того, що висловлює думка, так і думка, представлена на рівні логічності, не може бути абсолютно чистою, автономною. Наприклад, він писав: «Якщо серце має доводи, які не розуміє розум, значить, треба знайти розум, який би використовував, як свої, доводи серця». Саме екзистенціалізм, на його думку, усуває відчуженість між думкою і життям. Однак у Аббальяно було своє розуміння екзистенціалізму, оскільки він традиційний залишив людину на погибель, не залишивши їй засіб, інструмент, який би міг протистояти непевності людських починань, дозволити дивитися у майбутнє з розумною, хоча і обачною вірою. Негатив традиційного екзистенціалізму він бачив у визначенні існуючого ні чим іншим, як можливістю, і пропонував шлях, який би розглядав можливість як пошук, спрямований на встановлення меж і умов самої можливості. Такою формулою «можливість можливості» він намагався створити оптимістичний варіант екзистенціалізму. У тому і є суть введеного ним поняття «позитивного екзистенціалізму», що він розкриває перед людиною безмежний небокрай можливостей. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Nicola Abbagnano (15. července 1901 Salerno – 9. září 1990 Milán) byl italský filozof, představitel pozitivního existencialismu. Jako první italský filozof našel cestu k existencialismu. Od roku 1936 profesorem v Turíně. Existenci definoval jako „hledání bytí, v kterém se člověk bezprostředně angažuje“. (cs)
- Nicola Abbagnano (Salern, 15 de juliol de 1901 - Milà, 9 de setembre de 1990) va ser un filòsof italià, un dels principals representants de l'existencialisme tot adaptant principis del pragmatisme i l'utilitarisme. (ca)
- نيقولا أبانيانو (بالإنجليزية: Nicola Abbagnano) فیلسوف إيطالي (1901۔ 1990). درس تاریخ الفلسفة في جامعة تورينو وأدخل الوجودية إلى الثقافة الإيطالية بعد أن أعطاها تأويلا خاصًا أسماه «الوجودية الإيجابية». (ar)
- Nicola ABBAGNANO estis itala filozofo de la ekzistadisma skolo kun originala pozicio, kiu havis gravan influon ankaŭ sur eŭropaj filozofioj de la 20a jarcento, kaj estas akademie juĝata la kreinto de Pozitiva Ekzistadismo. Li naskiĝis en Salerno (Suda Italio) en 1901 kaj forpasis en Milano en 1990. (eo)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 de julio de 1901 - Milán, 9 de septiembre de 1990) fue un filósofo italiano, uno de los principales representantes del existencialismo. (es)
- Nicola Abbagnano [abba'ɲa:no] (* 15. Juli 1901 in Salerno, Italien; † 9. September 1990 in Mailand) war ein italienischer Philosoph. Er war Vertreter der Existenzphilosophie. Ab 1936 war er Professor in Turin. Nach Abbagnano ist Existenz „Seinssuche“, in welcher der Mensch unmittelbar engagiert ist. Existentielle Entscheidungen seien der Versuch, im Jetzt eine „Einheit“ zwischen Vergangenheit und Zukunft zu finden. (de)
- Nicola Abbagnano (Italian: [niˈkɔla abbaɲˈɲano]; 15 July 1901 – 9 September 1990) was an Italian existential philosopher. (en)
- Nicola Abbagnano est un philosophe italien, né le 15 juillet 1901 à Salerne (Campanie) et mort le 9 septembre 1990 à Milan (Lombardie). (fr)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 juli 1901 – 9 september 1990) was een Italiaans filosoof. (nl)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 luglio 1901 – Milano, 9 settembre 1990) è stato un filosofo e storico della filosofia italiano. (it)
- Nicola Abbagnano (ur. 15 lipca 1901 w Salerno, zm. 9 września 1990 w Mediolanie) – włoski filozof, egzystencjalista, zajmował się przede wszystkim filozofią nauki. Jako egzystencjalista był przede wszystkim krytykiem egzystencjalizmu, który potępiał za minimalizm w odmawianiu osobie ludzkiej możliwości skutecznego działania i maksymalizm w przypisywaniu jej obowiązku i zdolności do działań które w istocie przekraczają jej możliwości. Przede wszystkim zaś w dość konserwatywny sposób potępiał modę, w szczególności silnie obecną w kulturze lat 50. XX wieku naiwną fascynację egzystencjalizmem wśród młodzieży. W późniejszych latach życia skłaniał się ku naturalizmowi, nadal jednak w typowy dla egzystencjalizmu sposób potępiał zawarty jego zdaniem w . (pl)
- Nicola Abbagnano (Salerno, 15 de julho de 1901 — Milão, 9 de setembro de 1990) foi um filósofo italiano. (pt)
- Нико́ла Аббанья́но (итал. Nicola Abbagnano; 15 июля 1901, Салерно, Италия — 9 сентября 1990, Милан) — итальянский философ-экзистенциалист, академик, профессор Туринского университета. Один из основоположников итальянской эмпирической социологии. (ru)
- Nicola Abbagnano, född 15 juli 1901 och död 9 september 1990, var en italiensk existensialistisk filosof. Abbagnano var verksam vid universitetet i Turin från 1936, och utgivare av tidskriften Rivista di filosofia. Han var i första hand påverkad av Edmund Husserls fenomenologi samt Søren Kierkegaard, Martin Heidegger, och Karl Jaspers. Utifrån dessa tankegångar presenterade han sin egen syn på existenen, i form av det möjligas filosofi. Bland hans främsta verk märks Storia della filosofia (1946-50) och Possibilità e libertà (1956). (sv)
- Ніко́ла Аббанья́но (італ. Nicola Abbagnano, 15 липня 1901, Салерно — 9 вересня 1990, Мілан) — італійський філософ-екзистенціаліст, професор Туринського університету, основоположник концепції «позитивного екзистенціалізму». (uk)
|