| dbo:abstract
|
- اللغة الهولندية القديمة/الفرانكونية الواطئة القديمة هي اللغة المتحدث بها في البلدان المنخفضة في العصور الوسطى المبكرة من القرن الخامس وحتى القرن الثاني عشر الميلادي. (ar)
- Als altniederländische Sprache, die auch als altniederfränkische Sprache bekannt ist, bezeichnet man die älteste bekannte Sprachstufe des Niederländischen. Sie wurde etwa von 500–600 bis 1200 gesprochen und ist nur bruchstückhaft überliefert worden. Gleich ihrer Nachfolgerin, der mittelniederländischen Sprache, war sie keine Standardsprache im eigentlichen Sinn. (de)
- Le vieux néerlandais (en néerlandais, oudnederlands ; de son nom en études linguistiques : le vieux-bas-francique) est un ensemble de parlers régionaux, faisant partie des langues germaniques occidentales, parlées et écrites au début du Moyen Âge à partir de 500 à 1150 dans le sud des Pays-Bas actuels, la partie septentrionale de la Belgique moderne et le nord-est de la France. Vers 1150 le vieux néerlandais donne naissance au moyen néerlandais qui à son tour évolue, à partir de 1500, vers le nouveau néerlandais (1500-1800). (fr)
- En lingüística, el neerlandés antiguo o bajofranconio antiguo (en neerlandés Oudnederlands) es el conjunto de dialectos franconios (es decir, dialectos que evolucionaron a partir del fráncico) hablados en la región de los Países Bajos durante la Alta Edad Media alrededor del siglo V al XII. El neerlandés antiguo está grabado principalmente en fragmentos de reliquias y las palabras han sido reconstruidas a partir de préstamos lingüísticos del neerlandés medio y del neerlandés antiguo en francés. El neerlandés antiguo es considerado como la etapa primaria en el desarrollo de un idioma neerlandés separado. Sin embargo, como las fronteras modernas de los Países Bajos no reflejan ninguna delimitación especial del continuo dialectal del germánico occidental continental que existía durante el período del neerlandés antiguo, en el que aún no había lenguas estándares, algunos lingüistas prefieren evitar el término "neerlandés antiguo" totalmente y hablar únicamente de bajofranconio antiguo. Fue hablado por los descendientes de los francos salios que ocuparon lo que ahora es el sur de los Países Bajos, el norte de Bélgica, parte del norte de Francia y partes de las regiones alemanas del Bajo Rin. Evolucionó al alrededor del siglo XII. Los habitantes de las provincias septentrionales de los Países Bajos, incluyendo Groninga, Frisia y la costa de Holanda Septentrional hablaban frisón antiguo y algunos en el oriente (Achterhoek, Overijssel y Drente) hablaban sajón antiguo. (es)
- In linguistics, Old Dutch (Dutch: Oudnederlands) or Old Low Franconian (Dutch: Oudnederfrankisch) is the set of Franconian dialects (i.e. dialects that evolved from Frankish) spoken in the Low Countries during the Early Middle Ages, from around the 5th to the 12th century. Old Dutch is mostly recorded on fragmentary relics, and words have been reconstructed from Middle Dutch and Old Dutch loanwords in French. Old Dutch is regarded as the primary stage in the development of a separate Dutch language. It was spoken by the descendants of the Salian Franks who occupied what is now the southern Netherlands, northern Belgium, part of northern France, and parts of the Lower Rhine regions of Germany. It evolved into Middle Dutch around the 12th century. The inhabitants of northern Dutch provinces, including Groningen, Friesland, and the coast of North Holland, spoke Old Frisian, and some in the east (Achterhoek, Overijssel, and Drenthe) spoke Old Saxon. (en)
- Dalam linguistik, Bahasa Belanda Kuno atau Bahasa Franka Hilir Kuno ialah kumpulan Dialek Bahasa Franka (yaitu dialek yang berevolusi dari Bahasa Franka) yang dituturkan di Negara-Negara Dataran Rendah selama Abad Pertengahan Awal, dari kira-kira abad ke-5 hingga abad ke-12. Bahasa Belanda Kuno sebagian besar tercatat pada peninggalan yang terpisah-pisah, dan kata-katanya telah direkonstruksi dari kata pinjaman Bahasa Belanda Pertengahan dan Kuno dalam bahasa Prancis. Bahasa Belanda Kuno dianggap sebagai tahap yang utama dalam pengembangan bahasa Belanda yang terpisah. Bahasa ini dituturkan oleh keturunan Orang Franka Sali yang menduduki tempat yang sekarang menjadi Belanda Selatan, Belgia Utara, bagian dari Prancis Utara, bagian dari Rhein Hilir daerah Jerman, dan berevolusi menjadi Bahasa Belanda Pertengahan kira-kira pada abad ke-12. Penduduk Provinsi Belanda Utara, termasuk Groningen, Friesland, dan pantai Holandia Utara, menuturkan Bahasa Frisia Kuno, dan sebagian di timur menuturkan Bahasa Saxon Kuno. (in)
- Oudnederlands is de taal die gesproken en geschreven werd tijdens de vroege middeleeuwen (circa 500 tot 1000) in een deel van de gewesten die nu Nederland en België vormen, verder ook aan de Franse Noordzeekust (Frans-Vlaanderen, nabij Duinkerke, tevens tot Stapel en mogelijk tot aan Berck) en de nu Duitse Nederrijn. De term wordt gebruikt ter onderscheiding van Middelnederlands en Nieuwnederlands om de verschillende fasen waarin het Nederlands zich ontwikkeld heeft enigszins te kunnen periodiseren. (nl)
- L'olandese antico, anche basso francone occidentale antico, è il termine linguistico che distingue la varietà di francone occidentale parlato nell'area degli attuali Paesi Bassi, Belgio settentrionale e nella regione del basso Reno dal 900 circa, al 1200, dopodiché si inizia a parlare di medio olandese.L'antico olandese è considerato il primo stadio di sviluppo del moderno olandese. (it)
- Ста́ронідерла́ндська мова, або Ста́роголла́ндська мова, — мертва мова, рання форма сучасної нідерландської мови, яка розвилася з прагерманської мови. Являла собою сукупність франкських діалектів старонижньонімецької мови розповсюджених в Нижніх Країнах з 5 по 12 століття. Письмової форми не мала. (uk)
- Древненидерландский язык (нидерл. Oudnederlands) — историческая форма существования нидерландского языка, развивавшаяся из прагерманского языка. Язык представлял собой группу родственных древненижнефранкских диалектов, которые не имели письменных норм. В противовес древневерхненемецкому языку, надвигающемуся с юга, в древненидерландском не происходило второго передвижения согласных. Понятия «древненидерландский» и «древненижнефранкский» в целом идентичны. Существуют некоторые различия между древненижнефранкскими и другими древненижненемецкими диалектами: в нижнефранкских произошло упрощение германского hl (chl) в начале слов, формы презентных глаголов во множественном числе ещё имели окончания -on, -et, -unt, долгое германское ō дифтонгировалось в uo, сформировалось собственное окончание существительных множественного числа -a. Древненидерландский язык был распространён на территории нынешних южных Нидерландов, северной Бельгии, части северной Франции и части земли Нижний Рейн-Вестфалия (Германия). Жители современных северных регионов Нидерландов, в том числе Гронингена, Фрисландии и побережья северной Голландии в тот период говорили на древнефризском языке, а в восточных регионах (Ахтерхук, Оверэйссел и Дренте) — на древнесаксонском. Тексты на древненидерландском сохранились фрагментарно, их лексика была реконструирована из средненидерландского и заимствованных слов из древнефранкского языка. Первый известный документ, написанный на древненидерландском языке — список Салического закона, датируемый примерно 510 годом. В этом документе имеются фрагменты на древненидерландском: «Maltho thi afrio lito» (формула для освобождения крепостного), «Visc flot aftar themo uuatare» («Рыба плавает в воде») и «Gelobistu in got alamehtigan fadaer» («Веруйте во всемогущего Бога Отца»). Вероятно, самым известным текстом на древненидерландском является «Hebban olla vogala nestas hagunnan, hinase hic enda tu, wat unbidan we nu» («Все птицы начали вить гнёзда, кроме нас с вами, чего же мы ждем») — манускрипт, датируемый примерно 1100 годом, который был написан фламандским монахом в монастыре в Рочестере. В настоящее время этот манускрипт хранится в Оксфорде. Древненидерландский существовал с VII века по 1150 год. Следующей исторической формой стал средненидерландский язык. (ru)
- 古荷兰语，又称为古低地法兰克语，是一种法兰克语方言，曾于中世纪早期的5世纪-12世纪之间于低地地区流行，后逐渐演化为中古荷兰语。对古荷兰语的研究主要建立在对零碎文物上的古荷兰语词句的研究基础上。一些古荷兰语和中古荷兰语词是来自法语的借词。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- اللغة الهولندية القديمة/الفرانكونية الواطئة القديمة هي اللغة المتحدث بها في البلدان المنخفضة في العصور الوسطى المبكرة من القرن الخامس وحتى القرن الثاني عشر الميلادي. (ar)
- Als altniederländische Sprache, die auch als altniederfränkische Sprache bekannt ist, bezeichnet man die älteste bekannte Sprachstufe des Niederländischen. Sie wurde etwa von 500–600 bis 1200 gesprochen und ist nur bruchstückhaft überliefert worden. Gleich ihrer Nachfolgerin, der mittelniederländischen Sprache, war sie keine Standardsprache im eigentlichen Sinn. (de)
- Le vieux néerlandais (en néerlandais, oudnederlands ; de son nom en études linguistiques : le vieux-bas-francique) est un ensemble de parlers régionaux, faisant partie des langues germaniques occidentales, parlées et écrites au début du Moyen Âge à partir de 500 à 1150 dans le sud des Pays-Bas actuels, la partie septentrionale de la Belgique moderne et le nord-est de la France. Vers 1150 le vieux néerlandais donne naissance au moyen néerlandais qui à son tour évolue, à partir de 1500, vers le nouveau néerlandais (1500-1800). (fr)
- Oudnederlands is de taal die gesproken en geschreven werd tijdens de vroege middeleeuwen (circa 500 tot 1000) in een deel van de gewesten die nu Nederland en België vormen, verder ook aan de Franse Noordzeekust (Frans-Vlaanderen, nabij Duinkerke, tevens tot Stapel en mogelijk tot aan Berck) en de nu Duitse Nederrijn. De term wordt gebruikt ter onderscheiding van Middelnederlands en Nieuwnederlands om de verschillende fasen waarin het Nederlands zich ontwikkeld heeft enigszins te kunnen periodiseren. (nl)
- L'olandese antico, anche basso francone occidentale antico, è il termine linguistico che distingue la varietà di francone occidentale parlato nell'area degli attuali Paesi Bassi, Belgio settentrionale e nella regione del basso Reno dal 900 circa, al 1200, dopodiché si inizia a parlare di medio olandese.L'antico olandese è considerato il primo stadio di sviluppo del moderno olandese. (it)
- Ста́ронідерла́ндська мова, або Ста́роголла́ндська мова, — мертва мова, рання форма сучасної нідерландської мови, яка розвилася з прагерманської мови. Являла собою сукупність франкських діалектів старонижньонімецької мови розповсюджених в Нижніх Країнах з 5 по 12 століття. Письмової форми не мала. (uk)
- 古荷兰语，又称为古低地法兰克语，是一种法兰克语方言，曾于中世纪早期的5世纪-12世纪之间于低地地区流行，后逐渐演化为中古荷兰语。对古荷兰语的研究主要建立在对零碎文物上的古荷兰语词句的研究基础上。一些古荷兰语和中古荷兰语词是来自法语的借词。 (zh)
- En lingüística, el neerlandés antiguo o bajofranconio antiguo (en neerlandés Oudnederlands) es el conjunto de dialectos franconios (es decir, dialectos que evolucionaron a partir del fráncico) hablados en la región de los Países Bajos durante la Alta Edad Media alrededor del siglo V al XII. El neerlandés antiguo está grabado principalmente en fragmentos de reliquias y las palabras han sido reconstruidas a partir de préstamos lingüísticos del neerlandés medio y del neerlandés antiguo en francés. (es)
- In linguistics, Old Dutch (Dutch: Oudnederlands) or Old Low Franconian (Dutch: Oudnederfrankisch) is the set of Franconian dialects (i.e. dialects that evolved from Frankish) spoken in the Low Countries during the Early Middle Ages, from around the 5th to the 12th century. Old Dutch is mostly recorded on fragmentary relics, and words have been reconstructed from Middle Dutch and Old Dutch loanwords in French. (en)
- Dalam linguistik, Bahasa Belanda Kuno atau Bahasa Franka Hilir Kuno ialah kumpulan Dialek Bahasa Franka (yaitu dialek yang berevolusi dari Bahasa Franka) yang dituturkan di Negara-Negara Dataran Rendah selama Abad Pertengahan Awal, dari kira-kira abad ke-5 hingga abad ke-12. Bahasa Belanda Kuno sebagian besar tercatat pada peninggalan yang terpisah-pisah, dan kata-katanya telah direkonstruksi dari kata pinjaman Bahasa Belanda Pertengahan dan Kuno dalam bahasa Prancis. (in)
- Древненидерландский язык (нидерл. Oudnederlands) — историческая форма существования нидерландского языка, развивавшаяся из прагерманского языка. Язык представлял собой группу родственных древненижнефранкских диалектов, которые не имели письменных норм. В противовес древневерхненемецкому языку, надвигающемуся с юга, в древненидерландском не происходило второго передвижения согласных. Понятия «древненидерландский» и «древненижнефранкский» в целом идентичны. Древненидерландский существовал с VII века по 1150 год. Следующей исторической формой стал средненидерландский язык. (ru)
|
