| dbo:abstract
|
- La pavana és una dansa cortesana apareguda a Europa pels volts del 1525, originària possiblement de Pàdua i que va estar de moda en molts països durant tot el segle xvi. En llocs i moments diversos va adoptar altres noms com pavan, paven, pavin, pavian, pavine, pavyn, padovana i paduana. Tot i que no hi ha una certesa total que l'origen del nom es degui al gentilici de la ciutat italiana, sí que està fora de dubte el seu origen italià. Generalment de ritme binari i pausada, era una dansa de cerimònia o d'introducció a altres danses, sovint la gallarda i en menys ocasions el , amb els quals contrastava tant en tempo com en mètrica. Acostumen a estar escrites en compàs de 2/2, normalment segueix una estructura o forma A,A1, B,B1, C,C1. Tant pot portar un acompanyament homofònic com contrapunttístic. D'acord amb Thoinot Arbeau, sovint s'acompanyava amb un tambor interpretant un patró rítmic constant consistent en negra-corxera-corxera. (?·pàg.) Apareix en molts manuals de dansa a Anglaterra, França i Itàlia. Com a gènere musical va sobreviure alguns segles després que la dansa caigués en desús a finals del Renaixement, especialment en la forma de , especialment cultivada a França al segle xviii. A la cort de Lluís XIV, habitualment la pavana anava seguida d'una courante. En el tractat de Thoinot Arbeau sembla una dansa per ser ballada per moltes parelles alhora, en processó, amb possible introducció de variants o ornamentacions per part dels balladors "On peut également continuer à avancer sur la deuxième partie, parcourant ainsi la salle en cortège de couples" (Arbeau 1967, 59–66). En canvi, en els manuals italians, la pavana sovint és una dansa força més complicada, per a una sola parella, seguida de la gallarda i altres seccions. Sovint, les peces musicals més modernes que porten el nom de pavana tenen algun tipus de perfil que recorda d'alguna manera o altra l'antigor. En són exemples:La Pavane de Gabriel Fauré (1887).La Pavana per a una infanta difunta de Maurice Ravel (1899).La "Pavane: She's So Fine" (1994) del John's Book of Alleged Dances, de John Coolidge Adams.El quart moviment de la suite "The Fall of the House of Usher" de l'àlbum de rock progressiu Tales of Mystery and Imagination de The Alan Parsons Project (1976). Ha originat diversos balls tradicionals als Països Catalans, on és una part integrant del ball de gitanes i de la dansa de Castellterçol. A la Catalunya Nova hi ha diferents modalitats de balls de bastons que duen aquest nom. Els investigadors la situen entre els precedents del que a partir del segle xix acabarà configurant el nou ball de societat (juntament amb la volta italiana i la sarabanda espanyola). (ca)
- Pavana je pomalý ceremoniální tanec španělsko-italského původu, obvykle v sudém tempu. V 16. století byl populární ve vyšší společnosti po celé Evropě, počátkem 17. století však vyšel z módy. Jako hudební věta se vyskytoval i později, v barokních suitách ještě ve 2. polovině 17. století a ve francouzské formě až do 18. století. Ozvuky pavany se v umění objevují až do současnosti, často jako evokace dávné minulosti, například v Ravelově skladbě . (cs)
- Die Pavane (italienisch Pavana; englisch: Pavana, Pavan, paven, pavin, pavian, pavine, pavyn), auch italienisch Paduana (älter Padoana), ist ein (meist) geradtaktiger, feierlich-langsamer Schreittanz bzw. Reigentanz angeblich spanisch-italienischer Herkunft, der über ganz Europa verbreitet war und im 16. und 17. Jahrhundert seine Blütezeit erlebte. (de)
- Pavane, estas renesanca danco dancita en la kortegoj de Hispanio, Italio kaj Francio, kun karaktero solena, lenta, antaŭenirantara, fara de grandsinjoroj kaj grandsinjorinoj kun longaj roboj tranantaj ĝistere, kio ne eblas ĉiaj movoj, ties nomo devenas de komparo kun la movoj de la pavo. (eo)
- La pavana (del italiano pavana) es una danza cortesana en 2/4 o 4/4 de moda en toda Europa en el Renacimiento. Tuvo popularidad particularmente en Italia (como danza, hasta mediados del siglo XVI), en Francia y en Inglaterra (como pieza de concierto, hasta principios del siglo XVII). (es)
- The pavane (/pəˈvɑːn, pəˈvæn/ pə-VA(H)N; Italian: pavana, padovana; German: Paduana) is a slow processional dance common in Europe during the 16th century (Renaissance). The pavane, the earliest-known music for which was published in Venice by Ottaviano Petrucci, in Joan Ambrosio Dalza's Intabolatura de lauto libro quarto in 1508, is a sedate and dignified couple dance, similar to the 15th-century basse danse. The music which accompanied it appears originally to have been fast or moderately fast but, like many other dances, became slower over time. (en)
- Pavane adalah tarian rakyat di Italia dengan iringan musik yang juga disebut Pavane. Musik tersebut bertempo lambat dan bersuasana khidmat. Oleh karena itu, musik Pavane sering dipakai di dalam gereja dan pada peristiwa lain yang memerlukan kekhidmatan. Pavane merupakan tarian yang diadaptasi dari tarian Basse (tarian istana sebelumnya). Tarian ini berkembang pada masa aristokrasi Eropa pada abad ke-16 dan abad ke-17. Sampai tahun 1960-an tarian ini digunakan dalam pembukaan pertandingan sepak bola dan ditunjukkan dengan tampilan yang elegan. Lalu, tarian Pavane dibawa ke Inggris dan Prancis dengan melewati Spanyol. Di Spanyol tarian tersebut dilakukan di gereja. Gerakan dasar pavane, untuk tempo 2/2 atau 4/4, terdiri dari langkah maju dan mundur. Para penari menaikkan tumit mereka dan bergoyang dari sisi yang satu ke sisi yang lain sampai semua penari mengelilingi ruangan. Sesekali penari juga bernyanyi. Tarian Pavane dan juga Galliard merupakan pelopor dalam tarian instrumental pada abad ke-17. (in)
- La pavane est une danse de cour lente du XVIe siècle, dansée près du sol par des couples disposés en cortège. Son nom évoque la ville de Padoue dont elle serait originaire ou, selon d'autres sources, elle dériverait de l’espagnol pavo qui signifie « paon » ou bien du verbe se pavaner car cette action se fait avec lenteur. Si la danse disparaît avec le XVIe siècle, la forme musicale subsiste jusque vers 1660. Associée à la saltarelle et surtout à la gaillarde, elle est décrite par Thoinot Arbeau dans son Orchésographie (1589) comme une danse binaire formée d'une longue et de deux brèves. Il y décrit la pavane Belle qui tiens ma vie et une Pavane d'Espagne qu'on danse « en marchant lentement en avant pour le premier passage », puis en reculant. La pavane consiste en deux simples et un double en avant (marche), suivis des mêmes en arrière (démarche). On peut également continuer à avancer sur la deuxième partie, parcourant ainsi la salle en cortège de couples. Les pavanes les plus marquantes du XVIe siècle sont celles de William Byrd. Elles sont suivies par une danse rapide, la gaillarde. Au XIXe siècle, Camille Saint-Saëns a composé deux pavanes extraites de ses opéras Proserpine et Étienne Marcel (flûte et piano). Parmi les pavanes « modernes », les plus célèbres sont celle de Fauré et la Pavane pour une infante défunte de Maurice Ravel. (fr)
- パヴァーヌ（仏: pavane）は、16世紀のヨーロッパに普及した行列舞踏である。 パヴァーヌのかしこまった行進は、厳粛なスペインに影響された16世紀イタリアの宮廷作法に似つかわしく、パヴァーヌはスペイン起源の舞曲なのかもしれないと想像させるが、パヴァーヌの名称の由来はいまだに諸説に分かれている。そのうち一つは、「パドヴァの踊り」（padovana ）の転訛とするもの、もう一つは、一列に並んだ女性を、孔雀（ラテン語でpavo、スペイン語でpavon）の尻尾に見立てたとするものである。 パヴァーヌは、イングランドやフランス、イタリアの舞踏指南書に登場し、より活き活きとした舞曲ガイヤルドとしばしば対にされている。またパヴァーヌという語は、ダンスを伴奏する特定の音楽を描写するのに使われた。1630年代半ばにダンスそのものは時代遅れになり、ルイ14世の宮廷でパヴァーヌはアルマンドに追い落とされたが、曲としてのパヴァーヌは数百年にわたって生き続けてきた。 ダンスとしてのパヴァーヌは、しばしば一組のカップルの行進の意味で使われている。アルボーのフランス語のダンス指南書『オルケゾグラフィ』（Orchésographie ）によると、パヴァーヌは王侯貴族のための踊りで、たいてい即席の舞踊であり、踊り手は自由自在にステップを飾り立てることができた。イングランドの資料によると、パヴァーヌは、いくつかの小節ごとに組み分けされた単純な舞曲で、振付けられている。イタリアの文献によると、パヴァーヌはしばしばかなり手の込んだダンスで、ガリアルダなどの部分が続いた。 パヴァーヌに使われたステップは、現代においては、時おり結婚式場での「ためらいの足取りhesitation step 」に見ることができる。エリザベス1世は、ガイヤルドと並んでパヴァーヌに偏愛を示した。このため同女王が主役の、キース・ロバーツの1968年のSF小説は『パヴァーヌ』と題されている。 近現代で曲名にパヴァーヌを用いた主要な作品としては、以下の例がある。
* ガブリエル・フォーレ：パヴァーヌ（1887年）
* モーリス・ラヴェル：亡き王女のためのパヴァーヌ（1899年）、『マ・メール・ロワ』～「眠りの森の美女のパヴァーヌ」（1910年）
* ジャン・フランセ：生ける天才のためのパヴァーヌ（1987年）
* ：アンダーソン氏のパヴァーヌ（Mr Anderson's Pavane ）
* エウミール・デオダート：Pavane （ボサノバのスタンダード・ナンバーのひとつ） (ja)
- 파바느(pavane)는 16세기 르네상스 시대에 유럽에서 유행한 춤곡이다. 완만한 2박자계의, 장중한 성격의 춤곡이다. 그 명칭은 이탈리아어로 공작(孔雀), 즉 '파포네'에서 온 말이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- La pavana (da Padova: padovana, padoana, paduana; franc. pavane, pavenne; ingl. pavan, paven,pavin) è una danza di corte in metro binario e di andamento moderato, che sostituì nel primo quarto del XVI secolo la bassadanza, e che ebbe il suo periodo di splendore durante tutto il Cinquecento. Il nome si faceva derivare (per es. già da Walther nel 1732) dallo spagnolo pavo (pavone) e la danza veniva vista come proveniente dalla Spagna. Oggi pavana viene ricondotta a una forma idiomatica di Padova ("alla pavana": "al modo di Padova"). La pavana è la danza aristocratica per eccellenza e trionfa in tutte le corti italiane ed europee: si tratta di una sorta di passeggiata cerimoniale, cui è affidata l'apertura di ogni ballo di corte e può persino accompagnare l'ingresso della sposa in chiesa. All'incedere solenne e austero della pavana segue la danza della gagliarda. La pavana s'incontra per la prima volta nel libro per liuto di Joan Ambrosio Dalza (stampato da Petrucci nel 1508), che contiene 5 pavane "alla venetiana" e 4 "alla ferrarese" sotto il titolo Padoane diuerse. Altre testimonianze si trovano, tra l'altro, in (1523), Pierre Attaingnant (dal 1529), Luis de Milán (1535) e Antoine Arena nel suo Ad suos compagnones studiantes (1520 - 1530). La pavana viene descritta da Michael Praetorius come aa bb cc. Molti compositori rinascimentali e barocchi hanno scritto pavane, ma la più famosa pavana rinascimentale rimane la anonima Belle qui tiens ma vie.In tempi più recenti la pavana è stata ripresa da Gabriel Fauré e da Maurice Ravel nella sua Pavane pour une infante défunte per pianoforte (1899), in seguito da lui stesso orchestrata (1910). (it)
- De pavane is een oude Italiaans-Spaanse hofdans, langzaam en statig, en is in een even maatsoort geschreven, bijvoorbeeld : 2/2, 2/4, 4/4, 6/4, 6/8 etc. De waardige, schrijdende dansvorm van de pavane paste uitstekend bij de nieuwe, wat sobere manieren van het 16e-eeuwse hofleven. (nl)
- Pawana – prawdopodobnie z łac. pavo (paw), taniec dworski w metrum 2/4 lub 4/4, pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII w., charakteryzujący się powolnymi, uroczystymi ruchami, przypominającymi zachowanie pawia. Zazwyczaj po nim następowała galiarda w metrum trójdzielnym. Pierwotnie pawanę, jako pierwszą część suity tanecznej, łączono z saltarello i jeszcze żywszą . Charakterystyczną cechą tańca jest ruch wahadłowy: po kilku krokach w przód, zamykających się we , następuje ta sama liczba kroków wstecz. Ruch ten jest typowy dla XV-wiecznych basses danses tańczonych płasko, bez podskoków. Pawana była ostatnim z nich. Odmianą pawany jest procesja. Korowody taneczne są najstarszymi formami tanecznymi, wywodzącymi się jeszcze z obrzędowości pogańskiej. W procesji obchodzono dom, uprawy, miejsca kultu. Miały one magiczną moc zabezpieczającą przed złymi duchami i demonami. Zatem pawana w formie procesji jest starsza, a ruch wahadłowy w pawanie, wykształconej jako taniec dworski, wymuszony został ograniczonym miejscem w sali balowej. Pierwsze pawany były tańczone przy akompaniamencie obojów, lutni, wioli i śpiewu, wśród których Belle qui tien ma vie jest jednym z najpiękniejszych przykładów. Ten dostojny taniec początkowo był przeznaczony dla samego króla i książąt oraz ich współmałżonek, przyodzianych w stroje ceremonialne z długimi trenami, które rozpościerały się za nimi w całej ich wspaniałości, właśnie tak jak ogony u pawi. Pawanę grano również podczas maskarad dworskich, jako muzykę towarzyszącą pochodom zamaskowanych mitologicznych postaci czy przejazdom rydwanów z bogami i boginiami. Tańczono ją wokół sali lub krużganków zamku.Towarzyszyła zaślubinom pary pochodzącej z arystokratycznych rodów, przy jej dźwiękach orszak weselny wkraczał do kościoła. Ale była też tańcem patrycjatu miejskiego. Procesje ciągnące ulicami miasta z okazji świąt bractw cechowych również poruszały się krokiem pawany. Pawana jako forma muzyczna często pojawia się w muzyce w drugiej połowie XVI wieku. Występuje w twórczości: Johna Bulla, Williama Byrda, Johna Dowlanda, Jacques’a Championa de Chambonnières. Forma muzyczna pawany utrzymała się dłużej niż taniec; już w pierwszej połowie XVII wieku pawanę zastępuje kurant. Zostaje wyparta przez żywsze tańce, jak: allemanda, branle, bourrée i przede wszystkim menuet. Pomimo że pawana była dość rzadko używana w balecie, jeśli już to jako divertissement, Pawana na śmierć infantki Ravela cieszy się sporym powodzeniem u wielu choreografów. Popularna jest również pawana z baletu Romeo i Julia Siergieja Prokofjewa. (pl)
- Pavane [-va’n], via franska från italienskans Pava’na (Padova’na), är en pampig renässansdans av italienskt ursprung (från Padua). Den går i jämn takt och gravitetisk rörelse, och var särdeles omtyckt på 1500-talet. Den blev snabbt populär vid de kungliga hoven runt om i Europa. På densamma följde vanligen en raskare efterdans i tretakt (gaillarde och dylika). I danssvitmusiken på 1600-talet gjordes pavane till bärare av den patetiska stilen. I Spanien dansades pavane när man bar sorg, vilket gav dansen en karaktär av allvar. Pavanen är långsam och går i 2/4-takt eller 4/4-takt. Ibland har pavaner skrivits även i senare tid. Ett känt exempel är Maurice Ravels "Pavane för en död prinsessa" från 1899. (sv)
- Павана — урочистий повільний танець, поширений в Європі в XVI столітті, музика до цього танцю. (uk)
- Пава́на или Важный танец — торжественный медленный танец, распространённый в Европе в XVI веке и музыка к этому танцу. Под музыку паваны происходили различные церемониальные шествия: въезды властей в город, проводы знатной невесты в церковь. (ru)
- 帕凡舞(Pavane，中文也有译作“孔雀舞”)是一种偶数类拍子，简单庄重的慢步舞，通常伴有。 在16，17世纪欧洲达到全盛，当时帕凡舞是身份的象征。但1636年后这种社交舞就完全过时被人忘却了。法国舞蹈理论家Thoinot Arbeau在他的《Orchésographie》写道：“帕凡舞对国王、诸侯、大臣而言，是吹捧自己，炫耀自己的工具”英国女王伊丽莎白一世特别喜欢跳帕凡舞。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Pavana je pomalý ceremoniální tanec španělsko-italského původu, obvykle v sudém tempu. V 16. století byl populární ve vyšší společnosti po celé Evropě, počátkem 17. století však vyšel z módy. Jako hudební věta se vyskytoval i později, v barokních suitách ještě ve 2. polovině 17. století a ve francouzské formě až do 18. století. Ozvuky pavany se v umění objevují až do současnosti, často jako evokace dávné minulosti, například v Ravelově skladbě . (cs)
- Die Pavane (italienisch Pavana; englisch: Pavana, Pavan, paven, pavin, pavian, pavine, pavyn), auch italienisch Paduana (älter Padoana), ist ein (meist) geradtaktiger, feierlich-langsamer Schreittanz bzw. Reigentanz angeblich spanisch-italienischer Herkunft, der über ganz Europa verbreitet war und im 16. und 17. Jahrhundert seine Blütezeit erlebte. (de)
- Pavane, estas renesanca danco dancita en la kortegoj de Hispanio, Italio kaj Francio, kun karaktero solena, lenta, antaŭenirantara, fara de grandsinjoroj kaj grandsinjorinoj kun longaj roboj tranantaj ĝistere, kio ne eblas ĉiaj movoj, ties nomo devenas de komparo kun la movoj de la pavo. (eo)
- La pavana (del italiano pavana) es una danza cortesana en 2/4 o 4/4 de moda en toda Europa en el Renacimiento. Tuvo popularidad particularmente en Italia (como danza, hasta mediados del siglo XVI), en Francia y en Inglaterra (como pieza de concierto, hasta principios del siglo XVII). (es)
- The pavane (/pəˈvɑːn, pəˈvæn/ pə-VA(H)N; Italian: pavana, padovana; German: Paduana) is a slow processional dance common in Europe during the 16th century (Renaissance). The pavane, the earliest-known music for which was published in Venice by Ottaviano Petrucci, in Joan Ambrosio Dalza's Intabolatura de lauto libro quarto in 1508, is a sedate and dignified couple dance, similar to the 15th-century basse danse. The music which accompanied it appears originally to have been fast or moderately fast but, like many other dances, became slower over time. (en)
- 파바느(pavane)는 16세기 르네상스 시대에 유럽에서 유행한 춤곡이다. 완만한 2박자계의, 장중한 성격의 춤곡이다. 그 명칭은 이탈리아어로 공작(孔雀), 즉 '파포네'에서 온 말이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- De pavane is een oude Italiaans-Spaanse hofdans, langzaam en statig, en is in een even maatsoort geschreven, bijvoorbeeld : 2/2, 2/4, 4/4, 6/4, 6/8 etc. De waardige, schrijdende dansvorm van de pavane paste uitstekend bij de nieuwe, wat sobere manieren van het 16e-eeuwse hofleven. (nl)
- Павана — урочистий повільний танець, поширений в Європі в XVI столітті, музика до цього танцю. (uk)
- Пава́на или Важный танец — торжественный медленный танец, распространённый в Европе в XVI веке и музыка к этому танцу. Под музыку паваны происходили различные церемониальные шествия: въезды властей в город, проводы знатной невесты в церковь. (ru)
- 帕凡舞(Pavane，中文也有译作“孔雀舞”)是一种偶数类拍子，简单庄重的慢步舞，通常伴有。 在16，17世纪欧洲达到全盛，当时帕凡舞是身份的象征。但1636年后这种社交舞就完全过时被人忘却了。法国舞蹈理论家Thoinot Arbeau在他的《Orchésographie》写道：“帕凡舞对国王、诸侯、大臣而言，是吹捧自己，炫耀自己的工具”英国女王伊丽莎白一世特别喜欢跳帕凡舞。 (zh)
- La pavana és una dansa cortesana apareguda a Europa pels volts del 1525, originària possiblement de Pàdua i que va estar de moda en molts països durant tot el segle xvi. En llocs i moments diversos va adoptar altres noms com pavan, paven, pavin, pavian, pavine, pavyn, padovana i paduana. Tot i que no hi ha una certesa total que l'origen del nom es degui al gentilici de la ciutat italiana, sí que està fora de dubte el seu origen italià. (?·pàg.) (ca)
- Pavane adalah tarian rakyat di Italia dengan iringan musik yang juga disebut Pavane. Musik tersebut bertempo lambat dan bersuasana khidmat. Oleh karena itu, musik Pavane sering dipakai di dalam gereja dan pada peristiwa lain yang memerlukan kekhidmatan. Pavane merupakan tarian yang diadaptasi dari tarian Basse (tarian istana sebelumnya). Tarian ini berkembang pada masa aristokrasi Eropa pada abad ke-16 dan abad ke-17. Sampai tahun 1960-an tarian ini digunakan dalam pembukaan pertandingan sepak bola dan ditunjukkan dengan tampilan yang elegan. Lalu, tarian Pavane dibawa ke Inggris dan Prancis dengan melewati Spanyol. Di Spanyol tarian tersebut dilakukan di gereja. (in)
- La pavane est une danse de cour lente du XVIe siècle, dansée près du sol par des couples disposés en cortège. Son nom évoque la ville de Padoue dont elle serait originaire ou, selon d'autres sources, elle dériverait de l’espagnol pavo qui signifie « paon » ou bien du verbe se pavaner car cette action se fait avec lenteur. Si la danse disparaît avec le XVIe siècle, la forme musicale subsiste jusque vers 1660. Associée à la saltarelle et surtout à la gaillarde, elle est décrite par Thoinot Arbeau dans son Orchésographie (1589) comme une danse binaire formée d'une longue et de deux brèves. Il y décrit la pavane Belle qui tiens ma vie et une Pavane d'Espagne qu'on danse « en marchant lentement en avant pour le premier passage », puis en reculant. (fr)
- パヴァーヌ（仏: pavane）は、16世紀のヨーロッパに普及した行列舞踏である。 パヴァーヌのかしこまった行進は、厳粛なスペインに影響された16世紀イタリアの宮廷作法に似つかわしく、パヴァーヌはスペイン起源の舞曲なのかもしれないと想像させるが、パヴァーヌの名称の由来はいまだに諸説に分かれている。そのうち一つは、「パドヴァの踊り」（padovana ）の転訛とするもの、もう一つは、一列に並んだ女性を、孔雀（ラテン語でpavo、スペイン語でpavon）の尻尾に見立てたとするものである。 パヴァーヌは、イングランドやフランス、イタリアの舞踏指南書に登場し、より活き活きとした舞曲ガイヤルドとしばしば対にされている。またパヴァーヌという語は、ダンスを伴奏する特定の音楽を描写するのに使われた。1630年代半ばにダンスそのものは時代遅れになり、ルイ14世の宮廷でパヴァーヌはアルマンドに追い落とされたが、曲としてのパヴァーヌは数百年にわたって生き続けてきた。 パヴァーヌに使われたステップは、現代においては、時おり結婚式場での「ためらいの足取りhesitation step 」に見ることができる。エリザベス1世は、ガイヤルドと並んでパヴァーヌに偏愛を示した。このため同女王が主役の、キース・ロバーツの1968年のSF小説は『パヴァーヌ』と題されている。 (ja)
- La pavana (da Padova: padovana, padoana, paduana; franc. pavane, pavenne; ingl. pavan, paven,pavin) è una danza di corte in metro binario e di andamento moderato, che sostituì nel primo quarto del XVI secolo la bassadanza, e che ebbe il suo periodo di splendore durante tutto il Cinquecento. Il nome si faceva derivare (per es. già da Walther nel 1732) dallo spagnolo pavo (pavone) e la danza veniva vista come proveniente dalla Spagna. Oggi pavana viene ricondotta a una forma idiomatica di Padova ("alla pavana": "al modo di Padova"). La pavana viene descritta da Michael Praetorius come aa bb cc. (it)
- Pawana – prawdopodobnie z łac. pavo (paw), taniec dworski w metrum 2/4 lub 4/4, pochodzenia włoskiego lub hiszpańskiego, popularny w XVI i XVII w., charakteryzujący się powolnymi, uroczystymi ruchami, przypominającymi zachowanie pawia. Zazwyczaj po nim następowała galiarda w metrum trójdzielnym. Pierwotnie pawanę, jako pierwszą część suity tanecznej, łączono z saltarello i jeszcze żywszą . Pawana jako forma muzyczna często pojawia się w muzyce w drugiej połowie XVI wieku. Występuje w twórczości: Johna Bulla, Williama Byrda, Johna Dowlanda, Jacques’a Championa de Chambonnières. (pl)
- Pavane [-va’n], via franska från italienskans Pava’na (Padova’na), är en pampig renässansdans av italienskt ursprung (från Padua). Den går i jämn takt och gravitetisk rörelse, och var särdeles omtyckt på 1500-talet. Den blev snabbt populär vid de kungliga hoven runt om i Europa. På densamma följde vanligen en raskare efterdans i tretakt (gaillarde och dylika). I danssvitmusiken på 1600-talet gjordes pavane till bärare av den patetiska stilen. I Spanien dansades pavane när man bar sorg, vilket gav dansen en karaktär av allvar. Pavanen är långsam och går i 2/4-takt eller 4/4-takt. (sv)
|
