| dbo:abstract
|
- La ràdula és una estructura que es localitza a la base de la boca dels mol·luscs (amb excepció dels representants de les classes Bivalvia i els Scaphopoda); aquesta estructura està especialitzada a raspar l'aliment. Està constituïda per una cinta en la que es troba un nombre de fileres longitudinals de petites dents quitinoses. (ca)
- Radula je anatomický orgán měkkýšů umístěný v ústní dutině a určený k příjmu, posouvání a prvotnímu rozmělnění potravy. Je srovnávána s jazykem obratlovců, i když plní i odlišné funkce. Na povrchu je vybavena jemně ozubenými chitinovými pásky, užívanými zpravidla ke škrábání nebo řezání potravy před tím, než vstoupí do jícnu. Radula se vyskytuje pouze u měkkýšů, a sice u všech tříd s výjimkou mlžů. Všichni plži radulu používají při příjmu potravy. Uspořádání zubů je však podstatně odlišné u býložravých a masožravých plžů. Někteří draví mořští plži, jako např. , používají radulu společně s kyselým sekretem k pronikání do ulit jiných měkkýšů, kteří jim slouží jako potrava. Jiní draví mořští plži, jako např. , používají zuby ze speciálně utvářené raduly jako jedovaté harpuny. Draví hlavonožci, jako je krakatice, používají radulu k řezání kořisti. Zavedení pojmu „radula“ se připisuje Alexandru von Middendorffovi (1848). (cs)
- المبرد (بالإنجليزية: Radula)، هو عضو تشريحي في الرخويات وأحد أهم الصفات المميزة لها. وهو عضو يُشبه اللسان قادر على عملية البرد، ويستخدم في التغذية. يتكون المبرد أساساً من عدد يتراوح بين اثنتي عشر سناً ومئات الأسنان الكيتينية المجهرية مُرتبةً في صفوف. تستخدم الرخويات التي تعيش في القعر مبردها لكشط الطحالب والمواد الغذائية من على السطوح. ثم ينتقل هذا الغذاء إلى القناة الهضمية. يتكون المبرد من الكيتين، وهو مغطى بصفوف من الأسنان تمتد إلى الخلف. فعندما يتغذى الحيوان فإن فمه يُفتح ويقوم المبرد بجلب الغذاء وذلك بكشط إلى الخلف. صاغ هذا المصطلح عالم الحيوان الروسي أليكسندر ميدندورف في 1847. (ar)
- Als Radula (lat. „Kratzeisen“, „Raspel“) oder auch Raspel- oder Reibzunge wird das charakteristische Mundwerkzeug der Weichtiere bezeichnet. Sie dient in ihrer Grundausbildung dem Abraspeln, Zerkleinern und Einholen der Nahrung in den Schlund. Carnivore Arten können die Radula auch zum Packen und Festhalten von Beutetieren einsetzen. Die Radula kommt bei allen Weichtieren mit Ausnahme der als Filtrierer lebenden Muscheln sowie einigen Wurmmollusken und Schnecken vor, die sich saugend ernähren. Aus diesem Grund stellt sie eine wesentliche Apomorphie (gemeinsames Merkmal) dieser Gruppe dar. Zugleich werden die vielfältigen Abwandlungen der Radula als Hauptgrund für die Erschließung unterschiedlicher Nahrungsquellen und damit für die weite Verbreitung und die hohen Artenzahlen der Weichtiere, vor allem der Schnecken, betrachtet. (de)
- Radulo aŭ rasplango estas buŝoparto de moluskoj. Kun escepto de duvalvuloj tiu organo troviĝas ĉe ĉiuj kladoj de la bestogrupo. La nomon radulo (radula) por la unua fojo uzis la Balta germano en 1848. La radulo konsistas el kitineca membrano kiu estas provizita per longa serio de sinsekvaj vicoj de dentetoj. Ĉiu denteto konsistas el baza plato kiu estas fiksita al la membrano kaj leviĝanta pinto kiu kurbiĝas malantaŭen. La materialo de la dentetoj ofte estas tre malmola mineralo kiel magnetito. Ĉar la formo de la dentetoj, kaj la nombro por vico estas tre karakteriza por ĉiu specio, la radulo antaŭ ĉio de helikoj estas tre bona determina rekonilo. Herbovoraj helikoj kaj skarabo-helikoj deskrapas per la radulo algojn kaj diatomeojn de la subtavolo. Kelkaj karnovoraj helikoj, kiel Neverita didyma faras per la radulo trueton en la konko de vivantaj moluskoj por tielmaniere atingi la molajn partojn de ilia predo. (eo)
- La rádula es una estructura pequeña localizada en la base de la boca de muchos moluscos, especializada en raspar el alimento. Está constituida por una cinta en la que se encuentran un número variable de hileras longitudinales de pequeños dientes de composición mayormente quitinosa, aunque es común la mineralización con carbonato de calcio, magnetita, fosfato férrico hidroso amorfo, trazas de ópalo, lepidocrocita, , dahlita y goetita. La boca de los gasterópodos está localizada en la parte anterior y ventral de cuerpo. La boca está constituida por una cavidad en forma de saco (saco radular) en el cual se encuentra el aparato radular. (es)
- The radula (UK: /ˈrædjʊlə/, US: /ˈrædʒʊlə/; plural radulae or radulas) is an anatomical structure used by molluscs for feeding, sometimes compared to a tongue. It is a minutely toothed, chitinous ribbon, which is typically used for scraping or cutting food before the food enters the esophagus. The radula is unique to the molluscs, and is found in every class of mollusc except the bivalves, which instead use cilia, waving filaments that bring minute organisms to the mouth. Within the gastropods, the radula is used in feeding by both herbivorous and carnivorous snails and slugs. The arrangement of teeth (denticles) on the radular ribbon varies considerably from one group to another. In most of the more ancient lineages of gastropods, the radula is used to graze, by scraping diatoms and other microscopic algae off rock surfaces and other substrates. Predatory marine snails such as the Naticidae use the radula plus an acidic secretion to bore through the shell of other molluscs. Other predatory marine snails, such as the Conidae, use a specialized radular tooth as a poisoned harpoon. Predatory pulmonate land slugs, such as the ghost slug, use elongated razor-sharp teeth on the radula to seize and devour earthworms. Predatory cephalopods, such as squid, use the radula for cutting prey. The introduction of the term "radula" (Latin, "little scraper") is usually attributed to Alexander von Middendorff in 1847. (en)
- La radula est un organe constitué d'une lame basale munie de nombreuses dents chitineuses, formant une râpe, que l'on trouve dans la cavité buccale des mollusques brouteurs (sauf les lamellibranches qui sont des organismes filtreurs). Assimilé à tort à une langue, cet organe permet à ces invertébrés de gratter, râper, décoller ou déchirer le périphyton en raclant le substrat (minéral, végétal ou fongique), d'arracher des particules à de la matière morte ou en décomposition pour les espèces qui s'en nourrissent, ou de brouter des macroalgues et des plantes marines, régime alimentaire qui s'accorde avec la dureté des dents renforcée par des biominéraux (carbonate de calcium, oxydes de fer, hydroxyapatite chez les chitons, ce dernier étant un composé des dents et des os chez les vertébrés) pour résister à l'abrasion. (fr)
- 歯舌（しぜつ）は、軟体動物の多くが口の中に持つ硬い舌のような器官。ヒトの歯にあたる器官で、やすり状になっていて、食物を削り取って食べるのに使う。 軟体動物の多くのもので、口の内部の下側の盛り上がった部分として存在し、その表面に細かい歯があって、これを突き出して舐めるように動かすことで餌を削り取ることが出来る。たとえばカタツムリにキュウリなど与えると、しゃりしゃりといった音を立てて削り取るように食べるのが見られる。その食べ跡を見ると、細かく削ってゆく様子がわかる。 (ja)
- 부채이끼속(Radula)은 세줄이끼목에 속하는 우산이끼류 속의 하나이다. 부채이끼과(Radulaceae)의 유일속이다. (ko)
- De radula of rasptong is een monddeel bij weekdieren (mollusken). Met uitzondering van de tweekleppigen (Bivalvia) komt dit orgaan bij alle klassen van deze diergroep voor. De naam radula werd voor het eerst gebruikt door de Baltische Duitser Alexander von Middendorff in 1848. De radula bestaat uit een chitineus membraan dat bezet is met een lange reeks opeenvolgende rijen van tandjes. Elk tandje bestaat uit een basale plaat die vastzit aan het membraan en een opgerichte punt die naar achter omgebogen is. Het materiaal waaruit de tanden zijn opgebouwd is vaak een zeer hard mineraal zoals magnetiet of, zoals bij de vegetarische tuinslakken, chitine. Ondanks de hardheid is de radula aan slijtage onderhevig en groeit het continu aan. Omdat de vorm van de tandjes, en het aantal tandjes per rij heel karakteristiek is voor iedere soort, is de radula vooral bij slakken een zeer goed determinatiekenmerk. Zo heeft bijvoorbeeld de Segrijnslak ca 14.000 tandjes en de wijngaardslak ca 25.000 tandjes. Door herbivore slakken en keverslakken worden met de radula algen en diatomeeën van het substraat afgeschraapt. Sommige carnivore slakken, zoals Tepelhorens maken met behulp van hun radula een gaatje in de schelp van levende schelpdieren om op deze manier de zachte delen van hun prooi te kunnen bereiken. (nl)
- La radula è una struttura anatomica presente nell'apparato buccale dei molluschi, utilizzata per la rimozione del cibo dal fondale e per la masticazione. Si tratta di una struttura retrattile, un nastro chitinoso, ricoperto da varie file di dentelli duri e ricurvi, che poggia su una base cartilaginea. A volte è usata per raggiungere il cibo, come nella specie Naticarius stercusmuscarum che la utilizza, assieme ad una secrezione acida, per praticare un foro circolare nella conchiglia che protegge la preda. r = radula, e = esofago, m = bocca, mx = mascella, o = odontoforo, op = muscolo protrusore dell'odontoforo, rp = muscolo protrusore della radula, rr = muscolo retrattore della radula. È presente ad esempio nelle chiocciole e nelle patelle. In particolare i calamari la utilizzano per fare a pezzi la preda prima che essa raggiunga l'esofago. La radula ha una grande importanza diagnostica dal punto di vista tassonomico, essendo diversa da specie a specie; non essendo soggetta a decomposizione, come le parti molli, ed essendo facilmente estraibile dal corpo essiccato, il suo esame è sovente determinante per poter stabilire l'esatta attribuzione di una specie. Nelle specie erbivore la radula fuoriesce dalla cavità buccale del mollusco e "gratta" il substrato, staccando piccole particelle organiche che vengono ingerite e digerite. Gli organismi che usano questo tipo di cattura del cibo vengono chiamati raschiatori. La radula di alcuni gasteropodi predatori (per esempio Conus) possiede denti acuminati, collegati a ghiandole velenose, usati per trafiggere le prede. (it)
- Tarka, radula – charakterystyczny chitynowy fałd na dnie gardzieli mięczaków pokryty poprzecznymi rzędami chitynowych zębów, poruszany skomplikowanym systemem mięśni. Służy do odrywania kawałków pokarmu, jego zeskrobywania i rozdrabniania. Chrzęstny szkielet tarki pokryty jest błoną. Wierzchołki osadzonych na niej zębów są skierowane do tyłu. Zęby są często nasycone związkami mineralnymi, np. magnetytem. Zużyte zęby wypadają i są zastępowane nowymi, narastającymi stale od tyłu. Obecność tarki jest cechą synapomorficzną mięczaków, wtórnie zanikłą u małży i niektórych przedstawicieli innych gromad, u innych znacznie zmodyfikowaną. Kształt tarki oraz liczba zębów są zależne od preferencji pokarmowych poszczególnych gatunków i stanowią ich cechy taksonomiczne. (pl)
- Radula är ett annat namn för rivtunga, som återfinns hos blötdjur, bland annat sniglar. För en mer detaljerad beskrivning se [1]. (sv)
- A rádula (do latim radŭla-, «lima; raspador») é uma estrutura que se situa na base da boca dos moluscos (exceto no caso dos bivalves) com a qual estes raspam o alimento. É constituída por filas de pequenos dentes curvos, os quais cobrem uma estrutura muscular lingual, existente no interior da faringe do molusco. (pt)
- Ра́дула — кутикулярний покрив глоткового виросту або язика деяких молюсків. На нижній поверхні глотки в більшості молюсків розташований виріст, утворений м'язами та хрящем або самими м'язами. Позаду нього є заглиблення — радулярна сумка, в якій містяться клітини епітелію, що виділяють речовину, з якої утворюється кутикула певної будови. Вона становить собою базальну пластинку, яка лежить на поверхні язика (або на вирості глотки), на ній розташовані численні (до 75 000) хітинові зуби. Кількість, форма та розміщення зубів є важливою систематичною ознакою. По мірі того, як передні зуби стираються, позаду в радулярній сумці утворюються нові. Радула може переміщуватись уперед та назад у ротовій порожнині, а також трохи висуватись назовні. За допомогою радули молюски можуть зішкрібати органічні частинки з твердих субстратів та подрібнювати їх. Деякі хижі молюски використовують радулу задля руйнування твердих покривів своїх жертов (молюсків, голкошкірих тощо). (uk)
- Ра́дула (лат. radula «скребок, скребница»), или тёрка — орган для соскребания и измельчения пищи у моллюсков. Располагается в ротовой полости на поверхности («языка»). В её состав входит хитиновая базальная пластинка (радулярная мембрана) и расположенные поперечными рядами хитиновые зубы. Число зубов в ряду варьирует в широких пределах. В некоторых группах моллюсков (в частности, у всех двустворчатых) радула полностью утрачена. Количество, форму и расположение зубцов используют в качестве систематических признаков. (ru)
- 齒舌（Radula；眾數本應寫作radulae，但現時radulas也被接受了。）是软体动物用來幫助進食的解剖結構，類比於舌頭。 齒舌是軟體動物獨有的構造，存在於除雙殼綱以外的所有軟體動物。牠們的齒舌從齒舌膜（radular membrane）生長出來，有被稱為「齒片」或「舌齒」的微小幾丁質「牙齿」排成鍊狀，像锉一样把食物挖起或切開，然後直接運送到食道內。 貝類的齒舌是軟體動物門的重要的分類特徵，同時也與貝類的食性與棲息生態環境有很密切的關係。齒舌是相當細微的器官，必須利用顯微鏡或電子顯微鏡加以觀察記錄。（資料來源：http://shell.sinica.edu.tw/ （页面存档备份，存于互联网档案馆） ） (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La ràdula és una estructura que es localitza a la base de la boca dels mol·luscs (amb excepció dels representants de les classes Bivalvia i els Scaphopoda); aquesta estructura està especialitzada a raspar l'aliment. Està constituïda per una cinta en la que es troba un nombre de fileres longitudinals de petites dents quitinoses. (ca)
- المبرد (بالإنجليزية: Radula)، هو عضو تشريحي في الرخويات وأحد أهم الصفات المميزة لها. وهو عضو يُشبه اللسان قادر على عملية البرد، ويستخدم في التغذية. يتكون المبرد أساساً من عدد يتراوح بين اثنتي عشر سناً ومئات الأسنان الكيتينية المجهرية مُرتبةً في صفوف. تستخدم الرخويات التي تعيش في القعر مبردها لكشط الطحالب والمواد الغذائية من على السطوح. ثم ينتقل هذا الغذاء إلى القناة الهضمية. يتكون المبرد من الكيتين، وهو مغطى بصفوف من الأسنان تمتد إلى الخلف. فعندما يتغذى الحيوان فإن فمه يُفتح ويقوم المبرد بجلب الغذاء وذلك بكشط إلى الخلف. صاغ هذا المصطلح عالم الحيوان الروسي أليكسندر ميدندورف في 1847. (ar)
- 歯舌（しぜつ）は、軟体動物の多くが口の中に持つ硬い舌のような器官。ヒトの歯にあたる器官で、やすり状になっていて、食物を削り取って食べるのに使う。 軟体動物の多くのもので、口の内部の下側の盛り上がった部分として存在し、その表面に細かい歯があって、これを突き出して舐めるように動かすことで餌を削り取ることが出来る。たとえばカタツムリにキュウリなど与えると、しゃりしゃりといった音を立てて削り取るように食べるのが見られる。その食べ跡を見ると、細かく削ってゆく様子がわかる。 (ja)
- 부채이끼속(Radula)은 세줄이끼목에 속하는 우산이끼류 속의 하나이다. 부채이끼과(Radulaceae)의 유일속이다. (ko)
- Radula är ett annat namn för rivtunga, som återfinns hos blötdjur, bland annat sniglar. För en mer detaljerad beskrivning se [1]. (sv)
- A rádula (do latim radŭla-, «lima; raspador») é uma estrutura que se situa na base da boca dos moluscos (exceto no caso dos bivalves) com a qual estes raspam o alimento. É constituída por filas de pequenos dentes curvos, os quais cobrem uma estrutura muscular lingual, existente no interior da faringe do molusco. (pt)
- Ра́дула (лат. radula «скребок, скребница»), или тёрка — орган для соскребания и измельчения пищи у моллюсков. Располагается в ротовой полости на поверхности («языка»). В её состав входит хитиновая базальная пластинка (радулярная мембрана) и расположенные поперечными рядами хитиновые зубы. Число зубов в ряду варьирует в широких пределах. В некоторых группах моллюсков (в частности, у всех двустворчатых) радула полностью утрачена. Количество, форму и расположение зубцов используют в качестве систематических признаков. (ru)
- 齒舌（Radula；眾數本應寫作radulae，但現時radulas也被接受了。）是软体动物用來幫助進食的解剖結構，類比於舌頭。 齒舌是軟體動物獨有的構造，存在於除雙殼綱以外的所有軟體動物。牠們的齒舌從齒舌膜（radular membrane）生長出來，有被稱為「齒片」或「舌齒」的微小幾丁質「牙齿」排成鍊狀，像锉一样把食物挖起或切開，然後直接運送到食道內。 貝類的齒舌是軟體動物門的重要的分類特徵，同時也與貝類的食性與棲息生態環境有很密切的關係。齒舌是相當細微的器官，必須利用顯微鏡或電子顯微鏡加以觀察記錄。（資料來源：http://shell.sinica.edu.tw/ （页面存档备份，存于互联网档案馆） ） (zh)
- Radula je anatomický orgán měkkýšů umístěný v ústní dutině a určený k příjmu, posouvání a prvotnímu rozmělnění potravy. Je srovnávána s jazykem obratlovců, i když plní i odlišné funkce. Na povrchu je vybavena jemně ozubenými chitinovými pásky, užívanými zpravidla ke škrábání nebo řezání potravy před tím, než vstoupí do jícnu. Radula se vyskytuje pouze u měkkýšů, a sice u všech tříd s výjimkou mlžů. Zavedení pojmu „radula“ se připisuje Alexandru von Middendorffovi (1848). (cs)
- Als Radula (lat. „Kratzeisen“, „Raspel“) oder auch Raspel- oder Reibzunge wird das charakteristische Mundwerkzeug der Weichtiere bezeichnet. Sie dient in ihrer Grundausbildung dem Abraspeln, Zerkleinern und Einholen der Nahrung in den Schlund. Carnivore Arten können die Radula auch zum Packen und Festhalten von Beutetieren einsetzen. (de)
- Radulo aŭ rasplango estas buŝoparto de moluskoj. Kun escepto de duvalvuloj tiu organo troviĝas ĉe ĉiuj kladoj de la bestogrupo. La nomon radulo (radula) por la unua fojo uzis la Balta germano en 1848. Herbovoraj helikoj kaj skarabo-helikoj deskrapas per la radulo algojn kaj diatomeojn de la subtavolo. Kelkaj karnovoraj helikoj, kiel Neverita didyma faras per la radulo trueton en la konko de vivantaj moluskoj por tielmaniere atingi la molajn partojn de ilia predo. (eo)
- La rádula es una estructura pequeña localizada en la base de la boca de muchos moluscos, especializada en raspar el alimento. Está constituida por una cinta en la que se encuentran un número variable de hileras longitudinales de pequeños dientes de composición mayormente quitinosa, aunque es común la mineralización con carbonato de calcio, magnetita, fosfato férrico hidroso amorfo, trazas de ópalo, lepidocrocita, , dahlita y goetita. (es)
- The radula (UK: /ˈrædjʊlə/, US: /ˈrædʒʊlə/; plural radulae or radulas) is an anatomical structure used by molluscs for feeding, sometimes compared to a tongue. It is a minutely toothed, chitinous ribbon, which is typically used for scraping or cutting food before the food enters the esophagus. The radula is unique to the molluscs, and is found in every class of mollusc except the bivalves, which instead use cilia, waving filaments that bring minute organisms to the mouth. The introduction of the term "radula" (Latin, "little scraper") is usually attributed to Alexander von Middendorff in 1847. (en)
- La radula est un organe constitué d'une lame basale munie de nombreuses dents chitineuses, formant une râpe, que l'on trouve dans la cavité buccale des mollusques brouteurs (sauf les lamellibranches qui sont des organismes filtreurs). Assimilé à tort à une langue, cet organe permet à ces invertébrés de gratter, râper, décoller ou déchirer le périphyton en raclant le substrat (minéral, végétal ou fongique), d'arracher des particules à de la matière morte ou en décomposition pour les espèces qui s'en nourrissent, ou de brouter des macroalgues et des plantes marines, régime alimentaire qui s'accorde avec la dureté des dents renforcée par des biominéraux (carbonate de calcium, oxydes de fer, hydroxyapatite chez les chitons, ce dernier étant un composé des dents et des os chez les vertébrés) po (fr)
- La radula è una struttura anatomica presente nell'apparato buccale dei molluschi, utilizzata per la rimozione del cibo dal fondale e per la masticazione. Si tratta di una struttura retrattile, un nastro chitinoso, ricoperto da varie file di dentelli duri e ricurvi, che poggia su una base cartilaginea. A volte è usata per raggiungere il cibo, come nella specie Naticarius stercusmuscarum che la utilizza, assieme ad una secrezione acida, per praticare un foro circolare nella conchiglia che protegge la preda. (it)
- De radula of rasptong is een monddeel bij weekdieren (mollusken). Met uitzondering van de tweekleppigen (Bivalvia) komt dit orgaan bij alle klassen van deze diergroep voor. De naam radula werd voor het eerst gebruikt door de Baltische Duitser Alexander von Middendorff in 1848. Omdat de vorm van de tandjes, en het aantal tandjes per rij heel karakteristiek is voor iedere soort, is de radula vooral bij slakken een zeer goed determinatiekenmerk. Zo heeft bijvoorbeeld de Segrijnslak ca 14.000 tandjes en de wijngaardslak ca 25.000 tandjes. (nl)
- Tarka, radula – charakterystyczny chitynowy fałd na dnie gardzieli mięczaków pokryty poprzecznymi rzędami chitynowych zębów, poruszany skomplikowanym systemem mięśni. Służy do odrywania kawałków pokarmu, jego zeskrobywania i rozdrabniania. Chrzęstny szkielet tarki pokryty jest błoną. Wierzchołki osadzonych na niej zębów są skierowane do tyłu. Zęby są często nasycone związkami mineralnymi, np. magnetytem. Zużyte zęby wypadają i są zastępowane nowymi, narastającymi stale od tyłu. (pl)
- Ра́дула — кутикулярний покрив глоткового виросту або язика деяких молюсків. На нижній поверхні глотки в більшості молюсків розташований виріст, утворений м'язами та хрящем або самими м'язами. Позаду нього є заглиблення — радулярна сумка, в якій містяться клітини епітелію, що виділяють речовину, з якої утворюється кутикула певної будови. Вона становить собою базальну пластинку, яка лежить на поверхні язика (або на вирості глотки), на ній розташовані численні (до 75 000) хітинові зуби. Кількість, форма та розміщення зубів є важливою систематичною ознакою. По мірі того, як передні зуби стираються, позаду в радулярній сумці утворюються нові. Радула може переміщуватись уперед та назад у ротовій порожнині, а також трохи висуватись назовні. (uk)
|
_and_eggs_of_Planorbarius_corneus_snails.jpg){kind=link}
_and_eggs_of_Planorbarius_corneus_snails.jpg){kind=link}
