| dbo:abstract
|
- خشونة السطح (أو الخشونة) هي وصف فيزيائي في علم السطوح يعبر عن خاصة من خواص قوام سطح لمادة ما، والتي يمكن أن يعبر عنها كمياً يمقدار انزياح ناظم سطح في حالته الحقيقية المقيسة عن حالته المثالية النظرية. يمكن من جهة أخرى أن توفر النتائج المستحصلة من الهندسة الكسيرية بيانات عن خشونة السطح، مثل اليبيانات المتوفرة من ميكانيكا التلامس، أو الاحتكاك. تلعب الخشونة دورًا مهمًا في تحديد كيفية تفاعل الكائن الحقيقي مع بيئته. في علم الاحتكاك (الترايبولوجي) ، عادةً ما تتآكل الأسطح الخشنة بسرعة أكبر ولها معاملات احتكاك أعلى من الأسطح الملساء. غالبًا ما تكون الخشونة مؤشرًا جيدًا على أداء الجزاء الميكانيكية، نظرًا لأن عدم الانتظام على السطح قد تشكل نواة بدأ ظهورالشقوق أو التآكل. من ناحية أخرى، قد تؤدي الخشونة إلى تعزيز الالتصاق. (ar)
- La rugositat superficial és el conjunt d'irregularitats i variacions d'una àrea respecte a la seva superfície nominal. S'ha de diferenciar de l'acabat superficial, concepte més subjectiu utilitzat per parlar de la qualitat, en general, d'una superfície. La rugositat superficial, juntament amb l'ondulació, les direccions predominants i les imperfeccions, serveix per definir amb exactitud i rigor les característiques físiques d'una superfície i d'aquesta manera poder avaluar les seves propietats i qualitat. Aquestes irregularitats generalment es presenten a causa del mateix procés de fabricació: fosa, forja, laminació, etc. En el Sistema Internacional la unitat de rugositat és el micròmetre o micra (1micra = 1 µm = 0,000001 m = 0,001 mm); en el Sistema anglosaxó s'utilitza la micro polzada (μ"). (ca)
- Die Rauheit (auch Rauigkeit, veraltet Rauhigkeit) ist ein Begriff aus der Oberflächenphysik, der die Unebenheit der Oberflächenhöhe bezeichnet. Zur quantitativen Charakterisierung der Rauheit gibt es unterschiedliche Berechnungsverfahren, die jeweils auf verschiedene Eigenheiten der Oberfläche Rücksicht nehmen. Die Oberflächenrauheit kann unter anderem durch Polieren, Rollieren, Schleifen, Läppen, Honen, Beizen, Sandstrahlen, Bristle Blasting, Ätzen, Bedampfen oder Korrosion beeinflusst werden. Der Begriff Rauheit bezeichnet weiterhin eine Gestaltabweichung dritter bis fünfter Ordnung bei technischen Oberflächen nach . Die Rauheit einer technischen Oberfläche wird in den Oberflächenangaben der Technischen Zeichnung spezifiziert. Vor allem in der Technik ist die Rauheit sehr wichtig, zum Beispiel bei technischen Gleit- oder Sichtflächen. Die verfügbaren Messgeräte können in drei Kategorien eingeteilt werden:
* Manuelle Methoden. Hierzu zählt der Rugotest. Dieses ist aber nicht von der GPS-Normenkette abgedeckt.
* Profilbasierte Methoden. Hierzu zählen Tastschnittverfahren
* Flächenbasierte Methoden. Hierzu zählen unter anderem optisch flächenhaft messende Verfahren. Bei optischen profil- und flächenbasierenden Methoden kann unter zahlreichen Messmethoden gewählt werden. Das sind unter anderem Konfokalmikroskopie, Konoskopische Holografie, Fokusvariation oder Weißlichtinterferometrie. (de)
- En mecánica la rugosidad es el conjunto de irregularidades que posee una superficie. La mayor o menor rugosidad de una superficie depende de su acabado superficial. Este, permite definir la microgeometría de las superficies para hacerlas válidas para la función para la que hayan sido realizadas. Es un proceso que, en general, habrá que realizar para corregir los errores de forma y las ondulaciones que pudiesen presentar las distintas superficies durante su proceso de fabricación (fundición, forja, laminación, etc). En el Sistema Internacional la unidad de rugosidad es el micrómetro o micra (1micra= 1 µm = 0,000001 m = 0,001 mm), mientras que en el sistema anglosajón se utiliza la micropulgada (μ"). Esta medida se indica en los planos constructivos de las piezas mediante signos y valores numéricos, de acuerdo a la normas de calidad existentes, que varían entre países. Para medir la rugosidad de las piezas se utilizan instrumentos electrónicos llamados rugosímetros, que miden la profundidad de la rugosidad media (Rz) y el valor de la rugosidad media (Ra) expresada en micras y muestran la lectura de la medida en una pantalla o en un documento gráfico. (es)
- Surface roughness, often shortened to roughness, is a component of surface finish (surface texture). It is quantified by the deviations in the direction of the normal vector of a real surface from its ideal form. If these deviations are large, the surface is rough; if they are small, the surface is smooth. In surface metrology, roughness is typically considered to be the high-frequency, short-wavelength component of a measured surface. However, in practice it is often necessary to know both the amplitude and frequency to ensure that a surface is fit for a purpose. Roughness plays an important role in determining how a real object will interact with its environment. In tribology, rough surfaces usually wear more quickly and have higher friction coefficients than smooth surfaces. Roughness is often a good predictor of the performance of a mechanical component, since irregularities on the surface may form nucleation sites for cracks or corrosion. On the other hand, roughness may promote adhesion. Generally speaking, rather than scale specific descriptors, cross-scale descriptors such as surface fractality provide more meaningful predictions of mechanical interactions at surfaces including contact stiffness and static friction. Although a high roughness value is often undesirable, it can be difficult and expensive to control in manufacturing. For example, it is difficult and expensive to control surface roughness of fused deposition modelling (FDM) manufactured parts. Decreasing the roughness of a surface usually increases its manufacturing cost. This often results in a trade-off between the manufacturing cost of a component and its performance in application. Roughness can be measured by manual comparison against a "surface roughness comparator" (a sample of known surface roughness), but more generally a surface profile measurement is made with a profilometer. These can be of the contact variety (typically a diamond stylus) or optical (e.g.: a white light interferometer or laser scanning confocal microscope). However, controlled roughness can often be desirable. For example, a gloss surface can be too shiny to the eye and too slippery to the finger (a touchpad is a good example) so a controlled roughness is required. This is a case where both amplitude and frequency are very important. (en)
- En mécanique, l'état de surface est un élément de cotation d'une pièce indiquant la fonction, la rugosité, et l'aspect des surfaces usinées. (fr)
- De oppervlakteruwheid is een begrip uit de tribologie (ook wel wrijvingskunde), die wordt weergegeven in micrometers. De ruwheid van een materiaal heeft invloed op zijn mechanische eigenschappen en op zijn toepassingen. Een kogellager met een glad oppervlak zal bijvoorbeeld minder weerstand geven dan een ruw oppervlak. Een pan van RVS met een lage oppervlakteruwheid zal makkelijker schoon te maken zijn, en er zal minder makkelijk aanhechting plaatsvinden van vuil en bacteriën. De oppervlakteruwheid is een eigenschap van de textuur van een materiaaloppervlak. (nl)
- 表面粗さ（または単に粗さ、英: surface roughness）とは表面性状の尺度の一つ。物体の表面形状を理想表面と比べたとき、鉛直方向の偏差がどれだけあるかで計られる。偏差が全体に大きければ表面は粗く、小さければ滑らかである。通常、粗さとは測定された表面形状のうち短波長で空間周波数の高い成分を指す（）。しかし、実用的には周波数に加え振幅が分からなければ表面を評価することはできない。 現実の物体間の相互作用は粗さに左右される。ふつう粗い表面は滑らかな表面と比べて摩耗が激しく、摩擦係数は大きい（トライボロジーを見よ）。また、表面に不均一な部分があるとクラックや腐食の核生成サイトになりうるため、粗さは機械部品の性能を計る指標ともなる。その一方、表面が粗いと接着性が良くなることもある。 多くの場合表面は滑らかな方が望ましいが、工業的に粗さを制御するのは困難である。表面粗さを低減すると、生産コストはふつう指数関数的に増加する。これが部品の性能と低コストを両立させられない原因となることが多い。 粗さがわかっているサンプル（粗さ比較板）と触って比べるだけでも粗さを測定することはできるが、一般的に表面粗さ測定にはプロファイロメータが用いられる。プロファイロメータには接触式（主にダイヤモンド触針による）および非接触式（白色光干渉計など）がある。 場合によっては、適度な粗さが求められることもある。たとえばタッチパッドのような製品では、光沢表面にしてしまうと反射がまぶしかったり指が滑ったりするので適度な粗さが必要である。このような場合、振幅と空間周波数の両者が重要になる。 (ja)
- La rugosità è la proprietà che ha una superficie di un corpo costituita da microimperfezioni geometriche intrinseche o risultanti da lavorazioni meccaniche; tali imperfezioni si presentano generalmente in forma di solchi o scalfitture, di forma, profondità e direzione variabili. (it)
- Chropowatość lub chropowatość powierzchni – cecha powierzchni ciała stałego, oznacza rozpoznawalne optyczne (choć niekoniecznie gołym okiem) lub wyczuwalne mechanicznie nierówności powierzchni, niewynikające z jej kształtu, a charakteru obróbki i użytego narzędzia i przynajmniej o jeden rząd wielkości drobniejsze. Chropowatość, w przeciwieństwie do innej podobnej cechy – falistości powierzchni, jest pojęciem odnoszącym się do nierówności o relatywnie małych odległościach wierzchołków. Wielkość chropowatości powierzchni zależy od rodzaju materiału i przede wszystkim od rodzaju jego obróbki. W budowie maszyn stosuje się zwykle dwa parametry (używa się więcej parametrów – te dwa można uznać za podstawowe) określające: Średnie arytmetyczne odchylenie profilu od linii średniej – Ra Linia średnia jest teoretyczną linią, przy której suma kwadratów odległości wzniesień i zagłębień jest najmniejsza. Pomiaru dokonuje się na odcinku elementarnym Le określanym przez Polską Normę. Długość odcinka elementarnego zależy od wartości parametru chropowatości i może być równa jednej z sześciu wartości wyrażonych w milimetrach: 25; 8; 2,5; 0,8; 0,25; 0,08. Wysokość chropowatości według dziesięciu punktów profilu – Rz Suma średniej arytmetycznej wysokości pięciu najwyższych wzniesień ponad linię średnią i średniej głębokości pięciu najniższych wgłębień poniżej linii średniej. Parametr Rz został usunięty z norm ISO, nie został zastąpiony żadnym innym. Obecnie symbolem Rz oznacza się największą wysokość profili (wcześniej Ry) [EN ISO 4287] Chropowatość mierzona jest specjalnymi urządzeniami pomiarowymi zwanymi profilometrami. Większość z produkowanych obecnie urządzeń jest w stanie zmierzyć obydwa parametry. (pl)
- Ytjämnhet är ett mätetal som kvantifieras vid mätning av texturen på en yta. Ytans vertikala avvikelser mäts utifrån ytans ideala form, den medellinje som skapas utifrån uppmätt yta. Om avvikelserna är stora är ytan grov och om de är små är ytan jämn och slät. Översatt till en kurva skulle alltså grov yta innebära hög amplitud och låg frekvens. (sv)
- Rugosidade é uma medida das variações do relevo que pode ser dada de uma superfície. Representa um dos estados de superfície devendo estar indicada em desenho técnico (ISO 1302). Os valores de rugosidade média (Ra) em função da operação ou processo de fabrico constam em diversas tabelas, variando entre 0.012 e 50 μm. As representações típicas são para:
* Superfície maquinada:12,5μm
* Superfície alisada:3,2μm
* Superfície polida:0,8μm. A norma ISO 1302 estabelece 12 classes de rugosidade. (pt)
- Шероховатость поверхности — совокупность неровностей поверхности с относительно малыми шагами на базовой длине. Измеряется в микрометрах (мкм). Шероховатость относится к микрогеометрии твёрдого тела и определяет его важнейшие эксплуатационные свойства. Прежде всего износостойкость от истирания, прочность, плотность (герметичность) соединений, химическая стойкость, внешний вид. В зависимости от условий работы поверхности назначается параметр шероховатости при проектировании деталей машин, также существует связь между предельным отклонением размера и шероховатостью. Исходная шероховатость является следствием технологической обработки поверхности материала, например, абразивами. В результате трения и изнашивания параметры исходной шероховатости, как правило, меняются. (ru)
- Шо́рсткість пове́рхні — характеристика нерівностей, виражена у числових величинах, що визначають ступінь їхнього відхилення на базовій довжині від теоретично гладких поверхонь заданої геометричної форми. Шорсткість поверхні — важливий показник у технічній характеристиці виробу та точності його виготовлення, що впливає на експлуатаційні властивості деталей і вузлів машин — стійкість до зносу поверхонь тертя, витривалість, корозійну стійкість, збереження натягу у пресових з'єднаннях тощо. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- En mécanique, l'état de surface est un élément de cotation d'une pièce indiquant la fonction, la rugosité, et l'aspect des surfaces usinées. (fr)
- De oppervlakteruwheid is een begrip uit de tribologie (ook wel wrijvingskunde), die wordt weergegeven in micrometers. De ruwheid van een materiaal heeft invloed op zijn mechanische eigenschappen en op zijn toepassingen. Een kogellager met een glad oppervlak zal bijvoorbeeld minder weerstand geven dan een ruw oppervlak. Een pan van RVS met een lage oppervlakteruwheid zal makkelijker schoon te maken zijn, en er zal minder makkelijk aanhechting plaatsvinden van vuil en bacteriën. De oppervlakteruwheid is een eigenschap van de textuur van een materiaaloppervlak. (nl)
- La rugosità è la proprietà che ha una superficie di un corpo costituita da microimperfezioni geometriche intrinseche o risultanti da lavorazioni meccaniche; tali imperfezioni si presentano generalmente in forma di solchi o scalfitture, di forma, profondità e direzione variabili. (it)
- Ytjämnhet är ett mätetal som kvantifieras vid mätning av texturen på en yta. Ytans vertikala avvikelser mäts utifrån ytans ideala form, den medellinje som skapas utifrån uppmätt yta. Om avvikelserna är stora är ytan grov och om de är små är ytan jämn och slät. Översatt till en kurva skulle alltså grov yta innebära hög amplitud och låg frekvens. (sv)
- Rugosidade é uma medida das variações do relevo que pode ser dada de uma superfície. Representa um dos estados de superfície devendo estar indicada em desenho técnico (ISO 1302). Os valores de rugosidade média (Ra) em função da operação ou processo de fabrico constam em diversas tabelas, variando entre 0.012 e 50 μm. As representações típicas são para:
* Superfície maquinada:12,5μm
* Superfície alisada:3,2μm
* Superfície polida:0,8μm. A norma ISO 1302 estabelece 12 classes de rugosidade. (pt)
- Шероховатость поверхности — совокупность неровностей поверхности с относительно малыми шагами на базовой длине. Измеряется в микрометрах (мкм). Шероховатость относится к микрогеометрии твёрдого тела и определяет его важнейшие эксплуатационные свойства. Прежде всего износостойкость от истирания, прочность, плотность (герметичность) соединений, химическая стойкость, внешний вид. В зависимости от условий работы поверхности назначается параметр шероховатости при проектировании деталей машин, также существует связь между предельным отклонением размера и шероховатостью. Исходная шероховатость является следствием технологической обработки поверхности материала, например, абразивами. В результате трения и изнашивания параметры исходной шероховатости, как правило, меняются. (ru)
- Шо́рсткість пове́рхні — характеристика нерівностей, виражена у числових величинах, що визначають ступінь їхнього відхилення на базовій довжині від теоретично гладких поверхонь заданої геометричної форми. Шорсткість поверхні — важливий показник у технічній характеристиці виробу та точності його виготовлення, що впливає на експлуатаційні властивості деталей і вузлів машин — стійкість до зносу поверхонь тертя, витривалість, корозійну стійкість, збереження натягу у пресових з'єднаннях тощо. (uk)
- خشونة السطح (أو الخشونة) هي وصف فيزيائي في علم السطوح يعبر عن خاصة من خواص قوام سطح لمادة ما، والتي يمكن أن يعبر عنها كمياً يمقدار انزياح ناظم سطح في حالته الحقيقية المقيسة عن حالته المثالية النظرية. يمكن من جهة أخرى أن توفر النتائج المستحصلة من الهندسة الكسيرية بيانات عن خشونة السطح، مثل اليبيانات المتوفرة من ميكانيكا التلامس، أو الاحتكاك. (ar)
- La rugositat superficial és el conjunt d'irregularitats i variacions d'una àrea respecte a la seva superfície nominal. S'ha de diferenciar de l'acabat superficial, concepte més subjectiu utilitzat per parlar de la qualitat, en general, d'una superfície. En el Sistema Internacional la unitat de rugositat és el micròmetre o micra (1micra = 1 µm = 0,000001 m = 0,001 mm); en el Sistema anglosaxó s'utilitza la micro polzada (μ"). (ca)
- Die Rauheit (auch Rauigkeit, veraltet Rauhigkeit) ist ein Begriff aus der Oberflächenphysik, der die Unebenheit der Oberflächenhöhe bezeichnet. Zur quantitativen Charakterisierung der Rauheit gibt es unterschiedliche Berechnungsverfahren, die jeweils auf verschiedene Eigenheiten der Oberfläche Rücksicht nehmen. Die Oberflächenrauheit kann unter anderem durch Polieren, Rollieren, Schleifen, Läppen, Honen, Beizen, Sandstrahlen, Bristle Blasting, Ätzen, Bedampfen oder Korrosion beeinflusst werden. (de)
- En mecánica la rugosidad es el conjunto de irregularidades que posee una superficie. La mayor o menor rugosidad de una superficie depende de su acabado superficial. Este, permite definir la microgeometría de las superficies para hacerlas válidas para la función para la que hayan sido realizadas. Es un proceso que, en general, habrá que realizar para corregir los errores de forma y las ondulaciones que pudiesen presentar las distintas superficies durante su proceso de fabricación (fundición, forja, laminación, etc). (es)
- Surface roughness, often shortened to roughness, is a component of surface finish (surface texture). It is quantified by the deviations in the direction of the normal vector of a real surface from its ideal form. If these deviations are large, the surface is rough; if they are small, the surface is smooth. In surface metrology, roughness is typically considered to be the high-frequency, short-wavelength component of a measured surface. However, in practice it is often necessary to know both the amplitude and frequency to ensure that a surface is fit for a purpose. (en)
- 表面粗さ（または単に粗さ、英: surface roughness）とは表面性状の尺度の一つ。物体の表面形状を理想表面と比べたとき、鉛直方向の偏差がどれだけあるかで計られる。偏差が全体に大きければ表面は粗く、小さければ滑らかである。通常、粗さとは測定された表面形状のうち短波長で空間周波数の高い成分を指す（）。しかし、実用的には周波数に加え振幅が分からなければ表面を評価することはできない。 現実の物体間の相互作用は粗さに左右される。ふつう粗い表面は滑らかな表面と比べて摩耗が激しく、摩擦係数は大きい（トライボロジーを見よ）。また、表面に不均一な部分があるとクラックや腐食の核生成サイトになりうるため、粗さは機械部品の性能を計る指標ともなる。その一方、表面が粗いと接着性が良くなることもある。 多くの場合表面は滑らかな方が望ましいが、工業的に粗さを制御するのは困難である。表面粗さを低減すると、生産コストはふつう指数関数的に増加する。これが部品の性能と低コストを両立させられない原因となることが多い。 粗さがわかっているサンプル（粗さ比較板）と触って比べるだけでも粗さを測定することはできるが、一般的に表面粗さ測定にはプロファイロメータが用いられる。プロファイロメータには接触式（主にダイヤモンド触針による）および非接触式（白色光干渉計など）がある。 (ja)
- Chropowatość lub chropowatość powierzchni – cecha powierzchni ciała stałego, oznacza rozpoznawalne optyczne (choć niekoniecznie gołym okiem) lub wyczuwalne mechanicznie nierówności powierzchni, niewynikające z jej kształtu, a charakteru obróbki i użytego narzędzia i przynajmniej o jeden rząd wielkości drobniejsze. Chropowatość, w przeciwieństwie do innej podobnej cechy – falistości powierzchni, jest pojęciem odnoszącym się do nierówności o relatywnie małych odległościach wierzchołków. Wielkość chropowatości powierzchni zależy od rodzaju materiału i przede wszystkim od rodzaju jego obróbki. (pl)
|
