T. Maccius Plautus, Asinaria
F. Leo, Ed.

Diabolvs

Agedum istum ostende quem conscripsti syngraphum

inter me et amicam et lenam. leges pellege.

nam tu poeta es prorsus ad eam rem unicus.

Parasitvs

Horrescet faxo lena, leges cum audiet.

Diab.

5Age quaeso mi hercle translege.

Par.
Audin?

Diab.
Audio.

Par.

“Diabolus Glauci filius Clearetae

lenae dedit dóno argenti viginti minas,

Philaenium ut secum esset noctes et dies

hunc annum totum.”

Diab.
Neque cum quiquam alio quidem.

Par.

10Addone?

Diab.
Ádde, et scribas víde plane et probe.

Par.

“Alienum hóminem intro mittat neminem.

quod illa aút amicum aút patronum nominet,

aut quód illa amicae ... amatorem praedicet,

fores occlusae ómnibus sint nisi tibi.

15in foribus scribat occupatam ésse se.

aut quod illa dicat peregre allatam epistulam,

ne epistula quidem ulla sit in aedibus

nec cerata adeo tabula; et si qua inutilis

pictura sit, eam vendat: ni in quadriduo

20abalienarit, quo abs te argentum acceperit,

tuos arbitratus sit, comburas, si velis,

ne illi sit cera, ubi facere possit litteras.

vocet convivam neminem illa, tu voces;

ad eorum ne quem óculos adiciat suos.

25si quem alium aspexit, caeca continuo siet.

tecum una potet, aeque pocla potitet:

abs ted accipiat, tibi propinet, tu bibas,

ne illa minus aut plus quam tu sapiat.”

Diab.
Satis placet.

Par.

“Suspiciones omnes ab se segreget.

30neque illaec ulli pede pedém homini premat,

cum surgat, neque cum in lectum inscendat proximum,

neque cum descendat inde, det cuiquam manum:

spectandum ne cui ánulum det neque roget.

talos ne cuiquam hómini admoveat nisi tibi.

35cum iaciat, ‘te’ ne dicat: nomen nominet.

deam invocet sibi quam libebit propitiam,

deum nullum; si magis religiosa fuerit,

tibi dicat: tu pro illa ores ut sit propitius.

neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat.

40post, si lucerna exstincta sit, ne quid sui

membri commoveat quicquam in tenebris.”

Diab.
Optumest.

ita scilicet facturam. verum in cubiculo—

deme istuc—equidem illam moveri gestio.

nolo illam habere causam et votitam dicere.

Par.

45Scio, cáptiones metuis.

Diab.
Verum.

Par.
Ergo ut iubes

tollam.

Diab.
Quid ni?

Par.
Audi relicua.

Diab.
Loquere, audio.

Par.

“Neque ullum verbum faciat perplexabile,

neque ulla lingua sciat loqui nisi Attica.

forte sí tussire occepsit, ne sic tussiat,

50ut cuiquam linguam in tussiendo proserat.

quod illa aútem simulet, quasi gravedo profluat,

hoc ne sic faciat: tu labellum abstergeas

potius quam cuiquam savium faciat palam.

nec mater lena ad vinum accedat interim,

55nec ulli verbo male dicat. si dixerit,

haec multa ei esto, vino viginti dies

ut careat.”

Diab.
Pulchre scripsti. scitum syngraphum.

Par.

“Tum si coronas, serta, unguenta iusserit

ancillam ferre Veneri aút Cupidini,

60tuos servos servet, Venerine eas det an viro.

si forte pure velle habere dixerit,

tot noctes reddat spurcas quot pure habuerit.”

haec sunt non nugae, non enim mortualia.

Diab.

Placent profecto leges. sequere intro.—

Par.
Sequor.—