Liggaamlike Opvoeding
Liggaamlike opvoeding (fisiese onderwys), ook in baie Statebondlande bekend as liggaamsoefening,[1] is 'n opvoedkundige kursus wat verband hou met die liggaamsbou van die menslike liggaam. Dit word aangebied tydens primêre en sekondêre onderwys en moedig psigomotoriese vaardighede aan deur middel van spel, of die toepassing van beweging om gesondheid te bevorder.[2]
Fisiese onderwys in verskillende lande
wysigFisiese onderwys in Asië
wysigIn Singapoer word van leerlinge vanaf die laerskool tot in juniorkollege vereis om twee ure se liggaamsoefening elke week te doen, behalwe tydens eksamens. Leerlinge kan speletjies speel soos sokker, pluimbal, kapteinbal, en basketbal tydens die meeste sessies. Onortodokse sport soos touchball, skermsport en skaatplankry word soms gespeel. In die meer gesogte sekondêre skole en in die juniorkolleges word sporte soos gholf, tennis, skietkuns en muurbal beoefen. 'n Verpligte fiksheidsondersoek, NAPFA, word jaarliks in alle skole gedoen om die fisiese fiksheid van die leerlinge te bepaal.[verwysing benodig] Leerlinge word aan 'n reeks fiksheidstoetse onderwerp en word evalueer met goud, silwer, brons en druippunte.
In Maleisië moet leerlinge van primêre en sekondêre skole twee periodes of een uur liggaamsoefening doen, behalwe in die week voor die eksamen. In die meeste sekondêre skole is speletjies soos pluimbal, sepak takraw, sokker, netbal, basketbal en tennis beskikbaar. Leerlinge word toegelaat om hul eie sporttoerusting skool toe te bring met die toestemming van die onderwyser.
In die Filippyne is liggaamsoefening verpligtend vir die hele duur van die skoolloopbaan. Andersins kry leerlinge die opsie om die Leaving Certificate Vocational Programme te doen vir die vyfde en sesde jaar. By sommige skole is daar geïntegreerde gevegskunsopleiding in die fisiese onderwyskurrikulum.[3][4][5][6][7]
In Indonesië ontvang alle studente, wat wissel van kleuterskool tot hoërskool, liggaamsopvoeding as deel van hul kurrikulum. Die kinders van kleuterskool tot Graad 3 het gimnastiek, vanaf Graad 4 word leerders bekendgestel aan die tradisionele gevegskuns Pencak Silat en spanspele soos pluimbal, tennis, sokker, futsal, bofbal, basketbal, ens. Met aanvang van Junior Hoërskool word verskeie ander speletjies soos basketbal, vlugbal, krieket, tennis, pluimbal, kho kho, kabaddi, ens. bygevoeg.
Fisiese onderwys in Australië
wysigIn Australië het liggaamlike opvoeding 'n belangrike deel van die kurrikulum in regeringskole geword in 1981. Die beleid is uiteengesit in 'n Ministeriële Verklaring aan die Victorian Legislative Assembly deur die Minister vir Opvoedkundige Dienste, Norman Lacy LP op 17 September.[8]
Fisiese onderwys in Noord-Amerika
wysigIn Brits-Kolombië, Kanada, het die regering in die graad een kurrikulum bepaal dat studente vyf keer per week moet deelneem aan fisiese aktiwiteit. Die onderwyser is verantwoordelik vir die beplanning van Daaglikse Fisiese Aktiwiteite (DPA) wat dertig minute van matige fisiese aktiwiteit per dag behels, bo en behalwe die kurrikulum se liggaamlike opvoeding klasse. Die kurrikulum vereis ook dat leerders in ingelig moet wees oor 'n gesonde lewe. Leerders moet byvoorbeeld in staat wees om die voordele van gereelde oefening te beskryf, gesonde keuses identifiseer wat meer fisiese aktiwiteit van hul vereis en die belangrikheid van die keuse van gesonde kos kan verduidelik.[9]
Ontario, Kanada het 'n soortgelyke proses in plek. Op 6 oktober 2005 het die Ontario Ministerie van Onderwys (OME) 'n Daaglikse Fisiese Aktiwiteit beleid in laerskole implementeer. Hierdie beleid vereis dat alle leerders in Grade 1 tot 8, insluitend studente met spesiale behoeftes, voorsien word van geleenthede om deel te neem aan 'n minimum van twintig minute van volgehoue matige tot sterk fisiese aktiwiteit elke dag tydens skooltyd.[10]In die Verenigde State van Amerika is die doel van liggaamlike opvoeding "om individue te ontwikkel wat oor die kennis, vaardighede en selfvertroue beskik om 'n leeftyd van gesonde fisiese aktiwiteit te geniet."[11]
Tendense
wysig
Nuwe tendense om 'n groter verskeidenheid aktiwiteite – buiten tipiese sportsoorte- in te sluit, het onlangs ontwikkel ten opsigte van fisiese onderwys. Die bekendstelling van aktiwiteite soos kegelspel, stap of frisbee op 'n vroeë ouderdom kan studente help om goeie gewoontes te ontwikkel wat sal voortgaan in hul volwasse lewe. Sommige onderwysers het selfs begin met stresvermindering tegnieke soos joga, diep asemhaling en tai chi.[12] Die blootstelling van studente aan nie-tradisionele sportsoorte verskaf motivering vir studente om hul aktiwiteitsvlakke te verhoog, en help om studente aan verskillende kulture bloot te stel. Die onderrig van nie-tradisionele (of nie-inheemse) sport bied 'n groot geleentheid om akademiese konsepte van ander vakke te integreer.
Liggaamsoefening is belangrik vir studente se gesondheid en algemene welstand. Die Center for Disease Control en Pervention beweer dat vetsug by kinders (ouderdomme 2-5) en adolessente (ouderdomme 12-19) verdubbel het as gevolg van 'n gebrek aan aktiwiteit en dieet. Die kwaliteit van Liggaamlike Opvoedings programme sal tot voordeel van die lewenstyl van jong mense wees. Goeie Liggaamlike Opvoedingsprogramme verskaf struktuur vir studente om hul fiksheid te verbeter, positiewe keuses te maak en om doelwitte te stel en te bereik.[13]
'n Verdere tendens is die inkorporasie van gesondheid en voedingsleer tot die fisiese onderwys kurrikulum. Die Child Nutrition and WIC Reauthorization Act of 2004 vereis dat alle skole waar die skoolvoedingsprogram federaal befonds word, welstandsbeleide ontwikkel word om voeding en fisiese aktiwiteit aan te spreek.[14] Terwyl studente sport en bewegingskunde leer kan onderwysers ook kort lesse oor gesondheid en voeding aanbied. Met die uitbreek van siektes soos varkgriep het skooldistrikte dit verpligtend gemaak dat studente moet onderrig ontvang oor goeie higiëne en ander verwante onderwerpe. Baie state vereis deesdae dat Liggaamsopvoeding onderwysers gekwalifiseer moet wees om gesondheidskursusse aan te bied. Talle kolleges en universiteite bied Fisiese Onderwys en Gesondheid as een kwalifikasie aan.
Navorsing toon aan dat daar 'n positiewe korrelasie is tussen breinontwikkeling en fisiese oefening.[15]
Studies is gedoen oor hoe liggaamlike opvoeding kan help met die verbetering van akademiese prestasie. In 'n 2007 artikel het navorsers gevind dat daar 'n merkbare verbetering was in studente se English Arts standardized testing: studente wat 56 ure van liggaamlike opvoeding in 'n jaar ondergaan het, het beter presteer in vergelyking met studente wat 28 ure van liggaamlike opvoeding vir 'n jaar ondergaan het.[16]
Tegnologie wat gebruik word in liggaamlike opvoeding: Nuwe tegnologie in liggaamlike opvoeding speel 'n groot rol tydens klasse. Een van die mees bekostigbare en effektiewe hulpmiddels is 'n eenvoudige video-opnemer. Met die gebruik van 'n video-opnemer kan studente die foute sien wat hulle maak in bv. gooibewegings.[17] Studies toon dat studente dit meer effektief vind as wanneer iemand probeer om te verduidelik wat hulle verkeerd doen.[17] Opvoeders het ook gevind dat die gebruik van ander tegnologie soos pedometers (treemeters) en hartklopmonitors baie suksesvol is om stap- en hartklopdoelwitte te stel.[18] Dit help studente om te verstaan hoe oefening hul liggaam beïnvloed.
Ander tegnologie wat gebruik kan word in Liggaamsopvoeding is videoprojektors, GPS en selfs speletjiesisteme soos Kinect, Wii Fit en Dance Dance Revolution. Projektors kan gebruik word om studente te wys hoe 'n goeie postuur lyk of hoe om sekere speletjies te speel. GPS-stelsels kan gebruik word om studente aktief te kry in 'n buitelugsituasie en onderwysers kan studente op maniere wys hoe om fiks te bly binne en buite die klaskamer.[19]
Verwysings
wysig- ↑ The Daily Telegraph, 25 July 2008: "Physical training in schools should be compulsory, says leading head" Linked 2014-04-09
- ↑ Anderson, D. (1989).
- ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 September 2008. Besoek op 16 Mei 2016.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Mei 2007. Besoek op 16 Mei 2016.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ "Regional Commissions and Chapters International Modern Arnis Federation Philippines Mindanao Commission" (in Engels). Imafp.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 September 2011. Besoek op 7 November 2010.
- ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Januarie 2009. Besoek op 16 Mei 2016.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ "Sunday Inquirer Magazine: Life Lessons from Karate". Showbizandstyle.inquirer.net. 14 Desember 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2012. Besoek op 7 November 2010.
- ↑ "Ministerial Statement on New Directions in Physical Education". Archive.org. Besoek op 13 Augustus 2015.
- ↑ BC curriculum package
- ↑ "argiefkopie" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2006. Besoek op 16 Mei 2016.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ "Shape America Home Page". www.shapeamerica.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2020. Besoek op 25 Oktober 2015.
- ↑ Lu C. (2007)
- ↑ The Importance of Physical Education. (n.d.
- ↑ Pangrazi, Robert (2007) "Dynamic Physical Education for Elementary School Children" 15th ed.
- ↑ REYNOLDS, GRETCHEN. "Phys Ed: Can Exercise Make Kids Smarter?". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2020. Besoek op 18 April 2013.
- ↑ Trembarche P. Robinson E. Graham L. (2007).
- ↑ 17,0 17,1 Wang, L., Myers, D., & Yanes, M. (2010).
- ↑ Woods, M., Karp, G., Goc, H., & Perlman, D. (2008).
- ↑ Grimes, G. (21 November 2011).