Kennisekonomie

Die term kennismaatskappy verwys na die feit dat die samelewing van die laat 20ste en vroeë 21ste eeu wegbeweeg het van die voorafgaande industriële ekonomie na 'n ekonomiese stelsel wat sterk op dienstelewering steun. Produksie in die nywerhede word nou aangevul deur 'n kennisintensiewe dienstesektor wat onder meer navorsing en ontwikkeling, ontwerp, bemarking, logistiek, bedryfsorganisasie en bestuur insluit.

Robert Lane gebruik die term "kennismaatskappy" vir die eerste keer in sy artikel "The Decline of Politics and Ideology in a Knowledgeable Society", wat in die jaar 1966 verskyn het. Hy beskryf 'n moderne maatskappy, waarin mense kennis deur opvoeding en wetenskap verwerf en hierdie kennis aanwend om probleme op te los of om eie waardes en oogmerke te bevorder.

Ondanks die huidige gewildheid van die term is kennis al lank 'n noodsaaklike bestanddeel en voorwaarde van 'n nywerheidmaatskappy. Nywerhede soos die masjienbou is heeltemaal ondenkbaar sonder kennis. Baie deskundiges bevraagteken dan ook die akkuraatheid van die term "kennismaatskappy" en beskou sy gebruik as 'n moderverskynsel.

Die voortgaande prosesse van strukturele verandering in moderne ekonomieë lei egter tot 'n aantal verskynsels wat duidelik maak dat kennis 'n groter rol in die samelewing begin speel:

• Die aandeel mense, wat in die vervaardigingsbedryf werksaam is, het in die nywerheidslande sterk begin daal. Die swaartepunt van ekonomiese aktiwiteite lê nou in die tersiêre sektor met sy kennisintensiewe dienste.
• Produktiewe aktiwiteite word steeds meer afhanklik van die moderne wetenskap en tegnologie.
• Die maatskaplike aansien van "kenniswerkers" is hoër as die van ambagsmanne of ander beroepsmense. Groot waarde word geheg aan akademiese grade en lewenslange leergierigheid.