rigting

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
rigting	rigtings

Woordafbreking

rig•ting

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. Koers van 'n beginpunt tot by 'n bestemming; die spesifieke kant of sy na iets.
2. Heersende denkwyse; stroming; gesindheid.

    Voorbeeldsinne

1. 'n Kompas is 'n navigasie-instrument om die rigting ten opsigte van die noorde te bepaal.
2. Die outeur het 'n nuwe rigting met jy jongste roman ingeslaan.

    Hiponieme

noord, oos, suid, wes

    Afgeleide woorde

windrigting, geloofsrigting,

    Vertalings

Vertalings:    rigting
Engels: direction(en) Nederlands: richting(nl)