Ph.D in defence sciences at Academy of Military Arts in Warsaw, interested in crisis management, crowd behaviour and control, forensic sciences Address: Poland
W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny bezpieczeństwa, oprócz typowych p... more W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny bezpieczeństwa, oprócz typowych problemów, jak wieloletnie zaniedbania oraz słabość finansów państwa przekładająca się na skuteczność działań w sytuacjach kryzysowych, dotyczących zarówno poszczególnych osób jak i zdarzeń o charakterze masowym, stosunkowo często podnosi się kwestie związane z brakiem współpracy i koordynacji postępowania poszczególnych służb, organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Problem ten implikuje nie tylko spadek skuteczności i wydłużenie czasu działań z zakresu reagowania kryzysowego, lecz również objawia się nieefektywnymi zabiegami w innych fazach cyklu zarządzania kryzysowego: planowaniu, przygotowaniu i odbudowie. Reperkusje tego stanu rzeczy odczuwalne są przy klęsce żywiołowej, która w dotkliwy sposób odsłania brak odpowiednich narzędzi ze strony państwa zarówno w sferze zapobiegania im, jak i ograniczania ich następstw. Wydaje się zatem, że znaczącym, aczkolwiek nie do końca zdefiniowanym źródeł zagrożeń dla efektywności polskiego systemu zarządzania kryzysowego jest zjawisko określane mianem resortowości. Istotnym dla usprawnienia działań systemu wydaje się zatem podjęcie próby zdefiniowania tego zjawiska oraz jego skutków w działaniach organów państwa.
W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny
bezpieczeństwa, oprócz ... more W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny bezpieczeństwa, oprócz typowych problemów, jak wieloletnie zaniedbania oraz słabość finansów państwa przekładająca się na skuteczność działań w sytuacjach kryzysowych, dotyczących zarówno poszczególnych osób jak i zdarzeń o charakterze masowym, stosunkowo często podnosi się kwestie związane z brakiem współpracy i koordynacji postępowania poszczególnych służb, organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Problem ten implikuje nie tylko spadek skuteczności i wydłużenie czasu działań z zakresu reagowania kryzysowego, lecz również objawia się nieefektywnymi zabiegami w innych fazach cyklu zarządzania kryzysowego: planowaniu, przygotowaniu i odbudowie. Reperkusje tego stanu rzeczy odczuwalne są przy klęsce żywiołowej, która w dotkliwy sposób odsłania brak odpowiednich narzędzi ze strony państwa zarówno w sferze zapobiegania im, jak i ograniczania ich następstw. Wydaje się zatem, że znaczącym, aczkolwiek nie do końca zdefiniowanym źródeł zagrożeń dla efektywności polskiego systemu zarządzania kryzysowego jest zjawisko określane mianem resortowości. Istotnym dla usprawnienia działań systemu wydaje się zatem podjęcie próby zdefiniowania tego zjawiska oraz jego skutków w działaniach organów państwa.
W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny bezpieczeństwa, oprócz typowych p... more W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny bezpieczeństwa, oprócz typowych problemów, jak wieloletnie zaniedbania oraz słabość finansów państwa przekładająca się na skuteczność działań w sytuacjach kryzysowych, dotyczących zarówno poszczególnych osób jak i zdarzeń o charakterze masowym, stosunkowo często podnosi się kwestie związane z brakiem współpracy i koordynacji postępowania poszczególnych służb, organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Problem ten implikuje nie tylko spadek skuteczności i wydłużenie czasu działań z zakresu reagowania kryzysowego, lecz również objawia się nieefektywnymi zabiegami w innych fazach cyklu zarządzania kryzysowego: planowaniu, przygotowaniu i odbudowie. Reperkusje tego stanu rzeczy odczuwalne są przy klęsce żywiołowej, która w dotkliwy sposób odsłania brak odpowiednich narzędzi ze strony państwa zarówno w sferze zapobiegania im, jak i ograniczania ich następstw. Wydaje się zatem, że znaczącym, aczkolwiek nie do końca zdefiniowanym źródeł zagrożeń dla efektywności polskiego systemu zarządzania kryzysowego jest zjawisko określane mianem resortowości. Istotnym dla usprawnienia działań systemu wydaje się zatem podjęcie próby zdefiniowania tego zjawiska oraz jego skutków w działaniach organów państwa.
W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny
bezpieczeństwa, oprócz ... more W dyskusjach pomiędzy praktykami z szeroko rozumianej dziedziny bezpieczeństwa, oprócz typowych problemów, jak wieloletnie zaniedbania oraz słabość finansów państwa przekładająca się na skuteczność działań w sytuacjach kryzysowych, dotyczących zarówno poszczególnych osób jak i zdarzeń o charakterze masowym, stosunkowo często podnosi się kwestie związane z brakiem współpracy i koordynacji postępowania poszczególnych służb, organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Problem ten implikuje nie tylko spadek skuteczności i wydłużenie czasu działań z zakresu reagowania kryzysowego, lecz również objawia się nieefektywnymi zabiegami w innych fazach cyklu zarządzania kryzysowego: planowaniu, przygotowaniu i odbudowie. Reperkusje tego stanu rzeczy odczuwalne są przy klęsce żywiołowej, która w dotkliwy sposób odsłania brak odpowiednich narzędzi ze strony państwa zarówno w sferze zapobiegania im, jak i ograniczania ich następstw. Wydaje się zatem, że znaczącym, aczkolwiek nie do końca zdefiniowanym źródeł zagrożeń dla efektywności polskiego systemu zarządzania kryzysowego jest zjawisko określane mianem resortowości. Istotnym dla usprawnienia działań systemu wydaje się zatem podjęcie próby zdefiniowania tego zjawiska oraz jego skutków w działaniach organów państwa.
Uploads
Papers by Pawel Dabrowski
bezpieczeństwa, oprócz typowych problemów, jak wieloletnie zaniedbania oraz słabość finansów państwa przekładająca się na skuteczność działań w sytuacjach kryzysowych, dotyczących zarówno poszczególnych osób jak i zdarzeń o charakterze masowym, stosunkowo często podnosi się kwestie związane z brakiem
współpracy i koordynacji postępowania poszczególnych służb, organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Problem ten implikuje nie tylko spadek skuteczności i wydłużenie czasu działań z zakresu reagowania kryzysowego, lecz również objawia się nieefektywnymi zabiegami w innych fazach cyklu zarządzania kryzysowego: planowaniu, przygotowaniu
i odbudowie. Reperkusje tego stanu rzeczy odczuwalne są przy klęsce żywiołowej, która w dotkliwy sposób odsłania brak odpowiednich narzędzi ze strony państwa zarówno w sferze zapobiegania im, jak i ograniczania ich następstw. Wydaje się zatem, że znaczącym, aczkolwiek nie do końca zdefiniowanym źródeł zagrożeń dla efektywności polskiego systemu zarządzania kryzysowego jest zjawisko określane mianem resortowości. Istotnym dla usprawnienia działań systemu wydaje się zatem podjęcie próby zdefiniowania tego zjawiska oraz jego skutków w działaniach organów państwa.
bezpieczeństwa, oprócz typowych problemów, jak wieloletnie zaniedbania oraz słabość finansów państwa przekładająca się na skuteczność działań w sytuacjach kryzysowych, dotyczących zarówno poszczególnych osób jak i zdarzeń o charakterze masowym, stosunkowo często podnosi się kwestie związane z brakiem
współpracy i koordynacji postępowania poszczególnych służb, organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Problem ten implikuje nie tylko spadek skuteczności i wydłużenie czasu działań z zakresu reagowania kryzysowego, lecz również objawia się nieefektywnymi zabiegami w innych fazach cyklu zarządzania kryzysowego: planowaniu, przygotowaniu
i odbudowie. Reperkusje tego stanu rzeczy odczuwalne są przy klęsce żywiołowej, która w dotkliwy sposób odsłania brak odpowiednich narzędzi ze strony państwa zarówno w sferze zapobiegania im, jak i ograniczania ich następstw. Wydaje się zatem, że znaczącym, aczkolwiek nie do końca zdefiniowanym źródeł zagrożeń dla efektywności polskiego systemu zarządzania kryzysowego jest zjawisko określane mianem resortowości. Istotnym dla usprawnienia działań systemu wydaje się zatem podjęcie próby zdefiniowania tego zjawiska oraz jego skutków w działaniach organów państwa.