Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar al conteníu

Carlos el Calvu

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Carlos el Calvu
emperador del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu

875 - 877
rey de los francos occidentales (es) Traducir

11 agostu 843 - 6 ochobre 877
← Ludovico Pío - Luis II de Francia (es) Traducir →
Vida
Nacimientu Frankfurt del Main[1], 13 de xunu de 823[1]
Nacionalidá Francia Occidental
Muerte Avrieux, 6 d'ochobre de 877[1] (54 años)
Sepultura basílica de Saint-Denis (es) Traducir
Causa de la muerte malaria
Familia
Padre Ludovico Pío
Madre Judith de Baviera
Casáu con Ermentrudis de Orleans (es) Traducir (846 (Gregorianu) – )[1]
Richilde of Provence (es) Traducir (870 (Gregorianu) – )[2]
Fíos/es
Hermanos/es
Pueblu Dinastía carolinxa
Estudios
Llingües falaes llatín[12]
Oficiu monarca, escritor
Llugares de trabayu Francia Occidental
Creencies
Orde relixosa Orde de San Benitu
Cambiar los datos en Wikidata

Carlos II de Francia, llamáu el Calvo (13 de xunu de 823, Frankfurt del Main – 6 d'ochobre de 877, Avrieux), foi rei de Francia Occidental de 843 a 877 y emperador carolinxu de 875 a 877.

Mocedá

[editar | editar la fonte]

Yera'l menor de los fíos del rei Lluis I el Piadosu (tamién llamáu Ludovico Pío) y de la so segunda esposa, Judith de Baviera, y, por tanto, nietu de Carlomagno.

Rei y emperador. El tratáu de Verdún

[editar | editar la fonte]

En 840, al morrer l'emperador Lluis I, empezaron de momentu les guerres ente los sos fíos con cuenta de partise el vastu imperiu fundáu por Carlomagno.

Luis el Xermánicu, fíu de Lluis I el Piadosu nel so primer matrimoniu con Ermengarda de Hesbaye, se alía con Carlos el Calvo contra'l primoxénitu Lotario I del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu na batalla de Fontenoy-en-Puisaye (841), na cual Lotario ye vencíu. Los Xuramentos d'Estrasburgu, primer testimoniu escritu nuna llingua romance, recueyen esta alianza en protofrancés y proto altu alemán. El tratáu de Verdún en 843 estrema definitivamente l'imperiu, que solo fugazmente se reunificará.

A Lotario I corresponderá-y una faxa que tomaba Italia, los valles del Ródano, del Saona, el Mosa, el Mosela y el cursu baxu del Rin; foi llamada pol so nome, Lotaringia. Caltenía'l títulu d'emperador (anque ensin tener autoridá sobre los sos hermanos) y tenía sol so control los dos capitales imperiales, Aquisgrán y Roma.

A Luis el Xermánicu va otorgáse-y la Francia Orientalis o Germania (la futura Alemaña), esto ye, les zones al este de la marxe derecha del Rin, más la ciudá de Mainz, na marxe izquierda.

Carlos el Calvo recibe la Francia occidental, Francia Occidentalis (futura Francia), esto ye, les cuenques del Escaldia, del Sena, del Loira y del Garona.

El Tratáu de Verdún, orixe de la fragmentación política d'Europa que perdura hasta los nuesos díes, foi concebíu como una solución transitoria a esti enfrentamientu d'hermanos, pero pocu dempués les sos estipulaciones fueron camudando pol encadenamientu de los fechos.

En 869, tres la muerte de Lotario II, fíu de Lotario I, la Lotaringia partir ente Francia y Germania. En 875 muerri Lluis II el Mozu, tamién fíu de Lotario I, y Carlos el Calvo ye nomáu emperador, reunificando l'Imperiu anque nun fuera más que por curtiu tiempu.

Escordada la Lotaringia, solo restaron los territorios qu'entenderíen los reinos que son la base de les actuales Francia y Alemaña, que'l so orixe tien de buscase precisamente na partición de Verdún.

Nel so reináu, Carlos el Calvo hubo d'enfrentase nel so territoriu a les invasiones normandes ente 856 y 861.

El 16 de xunu de 877 robló la capitular de Quierzy, cola que pretendía regulase la bona marcha del imperiu, estableciendo la heredá de los principaos y cargos condales, lo que da pasu a la nacencia del feudalismu.


Predecesor:
Ludovico Pío 		Rei de Francia occidental
840 - 877 		Socesor:
Lluis II el Tatexu
Predecesor:
Lluis II el Mozu 		Emperador carolinxu
875 - 877 		Socesor:
Carlos III el Gordu
Predecesor:
Lluis II el Mozu 		Rei d'Italia
875 - 877 		Socesor:
Carlomán de Baviera
Predecesor:
Pipino I 		Duque de Maine
(Dux Cenomannicus)
838 - 851 		Socesor:
Roberto'l Fuerte

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 301-307. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  2. ↑ Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 308. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  3. ↑ Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 308-309. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  4. ↑ Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 313-315. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  5. ↑ Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 309-310. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 310. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  7. ↑ Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 312. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  8. ↑ 8,0 8,1 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 311. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  9. ↑ Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 311-312. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 313. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 Afirmao en: La Préhistoire des Capétiens. Páxina: 255-257. Autor: Christian Settipani. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1993.
  12. ↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]





Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Carlos_el_Calvu&oldid=4205934»