Editando Democracia lliberal (seición)

=== Derechos y llibertaes ===
Los criterios más frecuentes pa estremar les democracies lliberales tomen la forma de derechos y llibertaes específicos. Los más claros exemplos son:

* [[Derechu a la vida]] y a la integridá de la persona.
* Llibertá contra la [[esclavitú]].
* Llibertá de movimientu pel país.
* [[Igualdad ante la llei]] y derechu al [[debíu procesu]] sol [[Estáu de Derechu]].
* [[Llibertá d'espresión]].
* [[Llibertá de prensa]] y accesu a fontes alternatives d'información.
* [[Llibertá de xunta]] y asociación
* [[Llibertá d'enseñanza]].
* [[Llibertá de cultu]].
* Independencia xudicial.
* Derechu a la [[propiedá privada]] y a la compraventa, unu de los puntos más revesosos.

Na práutica, les llibertaes democrátiques tán llindaes. Hai llimitaciones llegales como'l [[copyright]] o les lleis contra'l bilordiu. Hai tamién llimitaciones a los discursos antidemocráticos, contra los discursos en contra de los derechos humanos o aquellos que faen apoloxía del terrorismu. Nos Estaos Xuníos, mientres la [[Guerra Fría]], restricciones d'esti tipu fueron aplicaes a los simpatizantes del [[comunismu]]. Anguaño esto aplícase a les organizaciones que promueven el terrorismu o l'enguizamientu al odiu racial o relixosu. Exemplos d'ello son les lleis antiterroristes, la illegalización de ciertos partíos políticos o la clausura de les emisiones per satélite de [[Hezbolá]]. Los críticos clamen en contra d'estes llimitaciones pos cunten que pueden dir demasiáu lloñe y provocar que los procesos xudiciales dexen de ser xustos y correutos.

La xustificación común pa estes llendes ye que ye necesariu garantizar la esistencia de la democracia, o la esistencia de les llibertaes por sigo mesmes. Por casu, el dexar la llibertá d'espresión pa los defensores del xenocidiu mina'l derechu a la vida y la seguridá. Esiste división d'opiniones en rellación a hasta cuanto puede estendese la democracia, n'incluyir nella a los sos enemigos. Si los grupos que s'esclúin por estes razones representen una parte relativamente pequeña de la población, esi país puede siguir siendo consideráu una democracia lliberal. Dalgunos argumenten qu'esto nun difier enforma de los rexímenes personales en que s'escuerre a la oposición, magar estes restricciones nun son tan severes y afecten a un númberu amenorgáu de persones. Otros remarquen que les democracies son distintes. Siquier en teoría, tamién los opositores a la democracia tienen derechu al debíu procesu. En principiu, les democracies dexen crítiques y cambeos nos líderes de la política y la economía; lo que ta prohibíu ye realizalos de forma violenta o promover algamar d'esa manera.