Editando Paul Newman (seición)

=== Años 1960 ===
Al añu siguiente vuelve trabayar con [[Joanne Woodward]] nun melodrama de relieve anque medianu ésitu comercial (''[[Dende la terraza]]'', de [[Mark Robson]], nel que dambos coinciden con [[Myrna Loy]] y [[Peter Lawford]]). Sicasí, vuelve dar na diana cuando entra nel repartu d'una de les superproducciones más costoses y famoses de la historia: l'adautación del [[best seller]] de [[Leon Uris]] ''[[Éxodu]]'' ([[1960]]), que produz y dirixe el célebre cineasta [[Otto Preminger]]. Anque tachada de [[sionismu|sionista]] por dalgunos, la cinta llogra recrear en parte la realidá de la creación del [[Estáu d'Israel]] tres la [[Segunda Guerra Mundial]], y cuenta con inolvidable repartu: [[Eva Marie Saint]], [[Ralph Richardson]] y Sal Mineo, ente otros.

1961 paez dar un revés a la nueva estrella, al estrenar dos cintes que pasen ensin pena nin gloria: per un sitiu, la célebre pero nel so momentu daqué incomprendida ''[[The Hustler]]'', de [[Robert Rossen]], una de les meyores muestres del llamáu "cine de perdedores" na que tanto Newman como [[Piper Laurie]], [[George C. Scott]] y [[Jackie Gleason]] llogren maxistrales actuaciones; pol otru, el so segundu filme con Martin Ritt, onde encarna a un mozu músicu de jazz que viaxa a París con un compañeru ([[Sidney Poitier]]) y ve actuar al mesmu [[Louis Armstrong]]: ''[[Un día voi volver]]'', filme de poca solidez narrativo y dramático pero que caltién ciertu encantu. 

Pero, dende 1962 d'equí p'arriba, Newman va encadenando un ésitu tres otru, en títulos destacaos como ''[[Sweet Bird of Youth]]'' (nueva adautación de Tennessee Williams que supón pa Newman realcontrase col gran direutor y guionista Richard Brooks y que, magar les imposiciones de la censura norteamericana para col testu orixinal, déxa-y ufiertar una de les sos meyores interpretaciones, ensin desmerecer a los sos compañeros de repartu -ente los que sobresalen [[Shirley Knight]], [[Geraldine Page]] y [[Ed Begley]]-).

Tamién fueron esitoses ''[[Cuando se tienen venti años]]'' (de nuevu a les órdenes de Ritt, nuna de les sos collaboraciones más famoses, onde l'actor comparte protagonismu con [[Richard Beymer]]); ''[[Hud]]'' ([[1963]], otra vegada so les órdenes de Martin Ritt y acompañáu de los consagraos [[Patricia Neal]] y [[Melvyn Douglas]] nun drama psicolóxicu enclaváu nun ambiente rural y enmarcao nel mundu de los perdedores que tien algame); ''[[Samantha]]'' (comedia llixera empobinada por [[Melville Shavelson]] onde vuelve coincidir cola so yá esposa Joanne Woodward, y con una estupenda [[Thelma Ritter]] nesta especie de versión del clásicu de [[Vincente Minnelli]] ''[[Designing Woman]]'' ([[1958]]).

De la mesma, collechó ésitos con ''[[The Prize|El premiu]]'' (cine d'intriga claramente influyíu pol estilu d'[[Alfred Hitchcock]] y basáu de la mesma nun [[best-seller]] de la dómina, realizáu por [[Mark Robson]] y coprotagonizado por una deliciosa [[Elke Sommer]]), y ''[[Cuatro confesiones]]'' (de nuevu con Martin Ritt y con un completu repartu encabezáu por [[Edward G. Robinson]], [[Laurence Harvey]] y [[Claire Bloom]], versión del clásicu d'[[Akira Kurosawa]] ''[[Rashōmon]]'' con resultancies globales netamente inferiores).

La so consagración definitiva como estrella de Hollywood dar en [[1966]] cola so participación nuna superproducción de cine negru que fai historia: ''[[Harper]]'', de [[Jack Smight]], supón una renovación formal y estilística d'un xéneru yá en decadencia pero qu'esti filme actualiza y reinventa -y empecipia un subxéneru que recueye [[Frank Sinatra]] na so triloxía sobre'l detective Tony Rome en ''[[Hampa dorada]]'', ''[[El detective]]'' y ''[[Lady in Cement]]''- ; ye unu de los films más taquilleros del añu en mediu mundu, y la crítica internacional arropa un filme brillosu que cuntaba tamién con [[Lauren Bacall]], [[Shelley Winters]], [[Janet Leigh]], [[Arthur Hill]], [[Robert Wagner]], [[Julie Harris]]...

Esi mesmu añu, Newman rueda'l so únicu filme con Alfred Hitchcock: ''[[Cortina resgada]]'', al llau de [[Julie Andrews]], que supón un fracasu comercial bastante inmerecíu y que cunta una interesante trama no que fai a la [[Guerra Fría]]. D'equí d'equí p'arriba, la carrera del actor consolidar con películes de sonadía y otres menos llograes pero de bona acoyida.

Darréu participó en ''[[Un home]]'' de Martin Ritt, un western psicolóxicu onde Newman tien un inolvidable duelu interpretativu con [[Fredric March]] y [[Richard Boone]]. En ''[[Cool Hand Luke]]'', de [[Stuart Rosenberg]], participa per primer vegada nun filme d'esti direutor, que va ser unu de los sos talismanes nos años 1970, y tou un clásicu del xéneru carcelario de tolos tiempos, onde l'actor queda inmortalizado pa la historia del cine xunto a [[George Kennedy]], [[Jo Van Fleet]] o [[Strother Martin]]

''[[Rachel, Rachel]]'' supón el so debú na direición, y ye una de les meyores radiografíes de la condición femenina na Norteamérica fonda. Da a Joanne Woodward una de les sos meyores creaciones. ''[[Butch Cassidy and the Sundance Kid]]'' 1969, de [[George Roy Hill]] ye la primer xunta de Newman con esti direutor y con [[Robert Redford]] y unu de los films clave de los años 1960 que revisitaba y anovaba nel western crepuscular. Llogra unu de les mayores taquillaes de la década con [[Katherine Ross]] y afaraba na entrega de los Óscar.

Otres películes d'esi periodu ye ''[[300 milles]]'', de [[James Goldstone]] (axuntándose de nuevu cola so esposa nun filme de carreres de coches que s'apuntaba a la moda empecipiada dende ''[[Aquellos abarrenaos nos sos llocos caciplos]]'' en [[1963]] o ''[[The Race]]'' en [[1964]]); ''[[Comandu secretu]]'', de Jack Smight (mediocre [[thriller (xéneru)|thriller]] británicu onde Newman sale airosu xunto a [[Andrew Duggan]] y [[Sylva Koscina]] frente a un guión bastante fluexu); ''[[Un home de güei]]'', de [[Stuart Rosenberg]] (la so peor película magar trabayar cola so esposa y l'inevitable química ente dambos); ''[[Casta invencible]]'' (el so segundu filme como realizador, llográu drama familiar coles cares de [[Henry Fonda]], [[Lee Remick]] y el güei escaecíu [[Michael Sarrazin]])

Tamién d'esti periodu son ''[[El xuez de la forca]]'', de [[John Huston]] (nel so primer alcuentru con esti enorme direutor, nun [[remake]] de la llexendaria y ''[[The Westerner]]'', de [[William Wyler]], de [[1940]], en compañía d'una madura pero inda sensual [[Ava Gardner]]); ''[[Los indeseables]]'', de Stuart Rosenberg (western serondiegu infravalorado pola crítica, onde Newman trabayaba con [[Wayne Robson]] y [[Lee Marvin]] nun filme depués asonsañáu hasta l'enfastiu); ''[[El golpe (película de 1973)|El golpe]]'', de George Roy Hill (que supón la segunda película de Newman-Redford y tou un fenómenu social nel momentu del so estrenu, basáu nuna obra teatral de prestíu), y ''[[L'home de Mackintosh]]'', de John Huston (thriller casi británicu, redimíu pola actuación de Newman, de [[James Mason]] y de la fascinante [[Dominique Sanda]]). 

Puntu y aparte merez la so tercer película detrás de les cámares: ''[[The Effect of Gamma Rays on Man-in-the-Moon Marigolds]]'', de nuevu con Joanne Woodward como protagonista absoluta, supón la reconocencia de crítica y públicu a nivel internacional y la so entrada na historia del séptimu arte en llabores d'autoría.