Editando Tertulianu (seición)

== Precursor del Trinitarismo llatín ==
Ye'l primeru n'usar la pallabra llatina "trinitas". Con respectu al Padre, al Fíu y al Espíritu Santu diznos:

{{cita|La unidá na trinidá dispón a los trés, dirixiéndose al padre y al fíu y al espíritu, pero los trés nun tienen diferencia d'estáu nin de grau, nin de sustancia nin de forma, nin de potestá nin d'especie, pos son d'una mesma sustancia, y de un grau y de una potestá.|col2=''Unitatem in trinitatem disponit, trés dirigens patrem et filium et spiritum, trés autem non statu sei gradu, nec substantia sei forma, nec potestate sei specie, unius autem substantiae et unius status et unius potestatis''|Adversus Praxeam II, 4}}

Ye, y sigue siendo una tema d'alderique, l'usu de la pallabra llatina "substantia" que Tertuliano aplica a la unidá ente'l Padre, el Fíu, y l'Espíritu Santu. Dellos eruditos, como [[Harnack]], afirmen qu'esta pallabra significa "propiedá", que vien del significáu non filosóficu de la pallabra griega [[:wikt:οὐσία|ουσια]] (ousía). Entós, ésti sería un términu xurídicu que denota xurisdicción. Otros dan-y el significáu de la primera, a la que [[Aristóteles]] llapada "sustancia primer", que ye la "essentia", lo qu'hai de ser (το τι ην ειναι), que nun se puede predicar d'otru (ver la so obra [[Metafísica (Aristóteles)|Metafísica]]). Sicasí, un estudiu detalláu, revela que "substantia" en Tertuliano tien más d'un significáu, dependiendo del contestu d'aplicación, que nun ta circunscrito siempres al Aristotélicu.