Editando Tocarios (seición)

== El territoriu de los tocarios ==
[[Ficheru:Donor figures from Kizil Cave 189.png|thumb|Figures tocaries de les [[cueves de Kizil]] en [[Sinkiang]], sieglu III – sieglu VIII.]]
El nucleu históricu de la civilización tocaria foi l'actual [[Sinkiang]], más esautamente esta civilización espolletó na cuenca del Tarim. El territoriu en cuestión yera [[estepa]]rio yá fai cuatro mil años, desenvolviéndose importantes ciudaes nos [[oasis]]. El repartu de les más importantes anguaño conocíes ye d'este a oeste'l siguiente: [[Hami]], [[Turfán]] (o [[Turpán]]), [[Karachahr]], [[Kucha]], [[Aksui]] y [[Kashgar]] (téngase en cuenta que casi toos estos topónimos son bien posteriores al poblamientu tocariu).
Toles ciudaes reseñaes resultaron capitales de reinos tocariu. Otres ciudaes y otros reinos —entá más ignotos— esistieron nel sur de la Cuenca del Tarim pero sumieron ante la meyora de los sables.
Esta civilización nun tener un Estáu unificáu tocariu debíu principalmente a les grandes distancies esistentes ente los oasis.

La [[Ruta de la seda]] percorría la Cuenca del Tarim hasta l'antigua llende occidental [[china|chinu]] nes [[Puertes de Lulán]]. Los oasis nos cualos vivíen los tocarios yeren jalones o etapes obligaes de tal ruta, de cuenta que los pueblos tocarios, de la que cultivaben les sos tierres fértiles, viéronse beneficiaos col comerciu que por ella se desenvolvía.
Non yá mercancíes escurríen d'un estremu al otru de Eurasia per tal ruta, sinón —quiciabes lo más importante—información en forma de traces culturales (por casu: artes, relixones, formes d'[[escritura|escritures]], etc.).

Escontra'l branu del añu [[629]]&nbsp;d.&nbsp;C. el célebre monxu budista chinu [[Xuanzang]] dirixir a la [[India]] travesando territorios tocarios. Al respective de unu de los principales reinos d'esti pueblu, el reinu de Kucha, refier: «El suelu ye favorable al [[sorgu coloráu]] y al [[trigu]], produz amás el raigañu llamáu ''gengtao'' (probablemente'l [[ginseng]]), [[vide|vides]], [[granada|granaes]], gran cantidá de [[pera|peres]], [[prunus persica|duraznos]] y [[almendra|almendres]]. Atópense mines d'[[oru]], [[cobre]], [[fierro]], [[plomu]] y [[estañu]]».

Al sur de Karachahr o Karashahr topábense importantes mines de [[plata]] usaes pal acuñamientu de [[moneda|monedes]].
Poco tiempu dempués del añu [[400|400&nbsp;d.&nbsp;C.]], otru viaxeru chinu, Zhimeng, rellata qu'en «la ciudá de Kucha esisten altes torres y palacios de dellos pisos decoraos con oru y plata».
Los chinos quedaron embelesados pol magníficu palaciu real de tal ciudá, onde les sales taben ricamente exornadas con oru, [[jade]] y ''langgan''. El ''langgan'' sería una variedá colorada de jade que les poblaciones de la Cuenca del Tarim vendíen a China. De tales magnificencies namái resten dellos escritos y ruines.

El tocarólogo Douglas Q. Adams envaloró qu'escontra'l [[sieglu VIII|sieglu VIII&nbsp;d.&nbsp;C.]] namái'l reinu de Kucha (y los sos vasallos) tenía una superficie d'aproximao 140.000&nbsp;[[km²]] y una población de 450.000 habitantes (aproximao la mesma cantidá que na Inglaterra d'entós).
Nos testos chinos la ciudá capital de tal reinu yera llamada Yiluolu y a tal ciudá envalorábenlu una circunferencia de casi 10&nbsp;km.