Xil

Xil
Xeneral
Subclase de	chert (es)
Material	óxido de silicio(IV) (es)

Xil mariellu procedente de Itaboraí, Rio de Janeiro, Brasil.

El xil ( $SiO_{2}$ ), tamién llamáu pedernal na so variedá nodular de color prietu, ye un mineral perteneciente a les anhidras amorfes dientro del grupu de la xil (como'l cuarzu o la calcedonia), toes elles de la subclase de los tectosilicatos. La so estructura ye criptocristalina (amestaos de cristales solu observables al microscopiu electrónicu).^[1].

De gran durez (7 na escala de Mohs), usóse na Edá de Piedra pa la ellaboración de ferramientes cortantes pola so capacidá de rompese en lascas (quebra concoidea, llámines rectes con llixeres curves). Rompese en puntes cortantes.

Tamién foi usáu pa encender fueu pola so capacidá de crear chispes al topetase con otra pieza d'igual o mayor durez. Xeneralmente tópase acomuñáu cola caliar, roques sedimentaries formaes por carbonatu de calciu, depositaes n'agües fondes. Típicamente preséntase en forma de nódulos ente estratos de caliar.

L'home primitivu utilizaba'l pedernal, xunto cola obsidiana, un vidriu d'orixe ígneu, para manufacturar ferramientes punzo-cortantes, como hachos de mano, puntes de fleches y puntes de llances.

Puesto que'l pedernal produz chispes al ser cutíu con otres roques dures o con metales, tamién foi usáu pa encender fogueres. Darréu foi emplegáu nes primeres armes de fueu, les armes de chispa, pa empecipiar la combustión de la pólvora. Esta aplicación sigue hasta los nuesos díes, siendo común que s'utilice pa producir la chispa nos encendedores.

Ver tamién

Referencies

↑ Real Academia de Ciencies Exactes, Físiques y Naturales. «Glosariu de xeoloxía».

Enllaces esternos

[1] Real Academia de Ciencies Exactes, Físiques y Naturales. «Glosariu de xeoloxía».

[1]