II Hişam
II Hişam və ya Hişam ibn Hakəm (ərəb. ھشام المؤيد بالله) (d. 966 - ö. 19 aprel 1013) — 3. Kordova xəlifəsi.[1][2][3]
| II Hişam ibn Hakəm | |
|---|---|
| ərəb. ابو الولید ھشام المؤيد بالله | |
 II Hişam adına kəsilən sikkə | |
| Əvvəlki | II Hakəm |
| Sonrakı | II Məhəmməd ibn Hişam |
| Əvvəlki | I Süleyman ibn Hakəm |
| Sonrakı | I Süleyman ibn Hakəm |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | |
| Doğum yeri | Kordova, Əndəlüs Əməvi xilafəti |
| Vəfat tarixi | |
| Vəfat yeri | Kordova, Əndəlüs Əməvi xilafəti |
| Fəaliyyəti | Xəlifə |
| Atası | II Hakəm |
| Anası | Sübh |
| Ailəsi | Əməvilər |
| Dini | islam |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Həyatı
redaktəMənbə
redaktə- Humeydî, Ceẕvetü’l-muḳtebis, Kahire 1386/1966, s. 17.
- İbn Bessâm eş-Şenterînî, eẕ-Ẕaḫîre, VII, 55-60, 65, 70, 72, 73, 75, 78, 82, 83, 190.
- Dabbî, Buġyetü’l-mültemis, Kahire 1967, s. 21.
- İbnü’l-Esîr, el-Kâmil, bk. İndeks.
- İbnü’l-Kerdebûs, Târîḫu’l-Endelüs (nşr. Ahmed Muhtâr el-Abbâdî), Madrid 1971, s. 62.
- İbn Saîd el-Mağribî, el-Muġrib, I, 155-157, 181, 193-201, 210, 216.
- İbn İzârî, el-Beyânü’l-muġrib, II, 253-301; III, 3 vd., 38-46, 50-60, 90-91, 100-122, ayrıca bk. İndeks.
- Nüveyrî, Nihâyetü’l-ereb (nşr. M. Ebû Dîf), Fas, ts., s. 120-127.
- İbnü’l-Hatîb, Aʿmâlü’l-aʿlâm (nşr. E. Lévi-Provençal), Beyrut 1956, s. 58-92.
- İbn Haldûn, el-ʿİber, IV, 151.
- Ẕikru bilâdi’l-Endelüs (nşr. Luis Molina), Madrid 1983, s. 173-195.
- R. Dozy, Historia de los musulmanes de España, Madrid 1984, III, 108 vd.
- M. Abdullah İnân, Devletü’l-İslâm fi’l-Endelüs, Kahire 1969, I/2, s. 517 vd.
- A. Chejne, Historia de España musulmana, Madrid 1980, s. 44 vd.
- S. M. Imaduddin, Muslim Spain, Leiden 1981, s. 31, 37, 60-61, 112, 146, 168, 171-172, 180, 193, 221.
- Ziriklî, el-Aʿlâm (Fethullah), VIII, 85.
- E. Lévi-Provençal, España musulmana, Madrid 1987, IV, 397 vd.
- a.mlf., “Mansur”, İA, VII, 302-304.
- a.mlf., “Mehdî”, a.e., VII, 482-483.
- D. M. Dunlop, “His̲h̲ām II”, EI2 (İng.), III, 495-496.
İstinadlar
redaktə- ↑ D. Wasserstein, The Rise and Fall of the Party-Kings, Princeton 1985, s. 38-41, 65-67, 70-72, 118-119, 142, 156-157, 175, 178-179, 197.
- ↑ Abdülvâhid el-Merrâküşî, el-Muʿcib fî telḫîṣi aḫbâri’l-Maġrib (nşr. M. Saîd el-Uryân – Muhammed el-Arabî), Dârülbeyzâ 1978, s. 45-66.
- ↑ Abdülmecîd Na‘naî, Târîḫu’d-devleti’l-Ümeviyye fi’l-Endelüs, Beyrut, ts. (Dârü’n-nehdati’l-Arabiyye), s. 419-495.