Эміль зь Лёнэбэр’і: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 14:33, 9 ліпеня 2014

Эміль зь Лёнэбэр’і (па-швэдзку: Emil i Lönneberga — літаральна «Эміль у Лёнэбэр’і») — літаратурны пэрсанаж, галоўны герой нізкі з шасьці кніг швэдзкай пісьменьніцы Астрыд Ліндгрэн, упершыню выдадзеных у Швэцыі ў 1963—1997 роках. Кнігі сэрыі перакладзеныя на 44 мовы^[1]. У большасьці перакладаў выкарыстаныя арыгінальныя ілюстрацыі, створаныя швэдзкім мастаком Б’ёрнам Бэргам.

Эміль[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзеяньне кніг адбываецца ў Швэцыі на пераломе XIX—XX стагодзьдзяў.

Сям’я Свэнсанаў жыве на хутары Катгульт ля мястэчка Лёнэбэр’я ў правінцыі Смолянд (паўднёвая Швэцыя). Правобразам галоўнага героя Эміля, ад якога вядзецца аповед, стаў бацька пісьменьніцы Самуэль Аўгуст Эрыксан, які часта распавядаў ёй пра свае дзіцячыя гады^[2].

Эміль Свэнсан — маленькі гарэза і вісус, вясёлы, цікаўны і кемлівы пяцігадовы вясковы хлапчук, які ўвесь час трапляе ў разнастайныя камічныя сытуацыі. Хлопчык даволі цямкі і ведае, як зарабіць грошы самому, ня просячы бацькоў. Ён мае задаткі добрага бізнэсоўцы, чаму часткова зайздросьціць тата.

Ужо ў гэтым узросьце Эміль мае ўласную скаціну — жарабя Люкаса, парсюка Заморка і курыцу Кульгаўку.

Сярод захапленьняў хлопчыка вылучаецца цясьлярная праца. Кожнага разу, калі яго зачыняюць у сталярнай майстэрні за свавольства, Эміль выразае аднаго драўлянага чалавечка, і з часам агульная іхняя колькасьць перавышае 300 штук.

Іншыя пэрсанажы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Антон, тата Эміля — царкоўны староста, які характарызуецца беражлівым стаўленьнем да грошай. Шмат працуе ў полі нароўні з наймітам Альфрэдам. Любіць свайго сына, аднак часьцей за ўсё менавіта бацька міжволі апынаецца ў цэнтры Эмілевых выбрыкаў, якія здараюцца ў таго абсалютна выпадкова. І, калі сын чуе татаў вокліч: «Эміль!!!» — дык бяжыць з усяе моцы ў майстэрню, зачыняючыся знутры, дзе і перачакае бацькоўскі гнеў за выразаньнем драўляных фігурак.

Альма, мама Эміля — хатняя гаспадыня, ведае мноства разнастайных рэцэптаў. Вядзе запіс учынкаў сына ў адмысловых сшытках, для якіх у шуфлядках стала ўжо не стае месца. Піша з мноствам артаграфічных памылак. Аднак гэта не замінае ёй быць найлепшай гаспадыняй Катгульту. Асабліва ў яе атрымліваецца крывянка — улюбёная Эмілева страва.

Эміль мае малодшую сястрычку Іду, якая міжволі таксама часта апынаецца замяшанаю ў свавольствах.

Найлепшы сябар Эміля — працаўнік Альфрэд. Менавіта дзякуючы яму маленькі вісус навучыўся добра разьбірацца ў конях, абыходзіцца са скацінай і плаваць. Альфрэд ня мае жонкі і дзетак, таму абыходзіцца са свавольнікам як з уласным сынам.

Таксама ў Катгульце ёсьць прыслужніца Ліна, якая Эміля недалюблівае і ўвесь час апавядае пра тое, які ён падшыванец.

Акрамя таго, непадалёк ад Катгульту, у хатцы сярод лесу, жыве старая Крэса-Мая, якая часам прыходзіць у госьці дапамагчы па гаспадарцы і прыглядзець за дзеткамі. Любіць апавядаць дзецям страшныя гісторыі.

Экранізацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Эміль зь Лёнэбэр’і» (швэдз. Emil i Lönneberga, Швэцыя, 1971)
«Новыя прыгоды Эміля зь Лёнэбэр’і» (Nya hyss av Emil i Lönneberga, Швэцыя, 1972)
«Эміль і парсючок» (Emil och griseknoen, Швэцыя, 1973)
«Эміль зь Лёнэбэр’і» (ням. Michel aus Lönneberga, швэдз. Emil i Lönneberga, Нямеччына — Швэцыя, 1974. У нямецкай вэрсіі Эміля зваць Міхаэль).
«Эмілевы свавольствы» (лет. Emīla nedarbi, рас. Проделки сорванца, ЛатССР, 1985).

Выхаваўчае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Кніжкі пра Эміля маюць моцны філязофскі пасыл аўтаркі што да адукацыі і выхаваньня дзяцей. Яна сама выхоўвалася на фэрме ў Смоляндзе і разумела вялізарную ролю прыроды ў паўнавартасным разьвіцьці. Дзяцей нельга таксама караць фізычна, і часта яны нашмат больш кемлівыя, чым здаецца дарослым. У сям’і Свэнсанаў (Эміль меў таксама маму, тату і малодшую сястру Іду) таксама забароненыя ўсе праклёны і алькаголь.

Астрыд Ліндгрэн перадала ў сваім творы цалкам праўдападобны вобраз швэдзкай вёскі пачатку XX стагодзьдзя. Бацька Эміля прадстаўлены як сярэднестатыстычны жыхар Смолянду — напрыклад, ня любіць выдаваць грошы. Тады вялікае значэньне мела царква, і пастар быў сталым госьцем фэрмы Эміля. Кніга называе традыцыйныя швэдзкія стравы, строі, сьвяты і іншыя ўрачыстасьці (такія, як гандлёвы дзень ці аўкцыёны маёмасьці швэдзкіх эмігрантаў у Злучаныя Штаты).

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Astrid Lindgren och världen (швэд.) AstridLindgren.se Праверана 10 красавіка 2014 г.
^ That Emil (анг.) Astrid Lindgrens Värld Праверана 11 красавіка 2014 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сэрыял у беларускім перакладзе

[1] Astrid Lindgren och världen (швэд.) AstridLindgren.se Праверана 10 красавіка 2014 г.

[2] That Emil (анг.) Astrid Lindgrens Värld Праверана 11 красавіка 2014 г.

[1]

[2]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-[[Файл:Briefmarke Astrid Lindgren.jpg|значак|300пкс|Марка з выявамі Эміля, выдадзеная да 100-гадовага юбілею з дня нараджэньня Астрыд Ліндгрэн (Нямеччына)]]
-'''Эміль зь Лёнэбэргі''' ({{Мова-sv|Emil i Lönneberga}} — літаральна ''«Эміль у Лёнэбэрзе»'') — літаратурны пэрсанаж, галоўны герой нізкі з шасьці кніг [[Швэцыя|швэдзкай]] [[Пісьменьніца|пісьменьніцы]] [[Астрыд Ліндгрэн]], упершыню выдадзеных у Швэцыі ў 1963—1997 роках. Кнігі сэрыі перакладзеныя на 44 мовы<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://www.astridlindgren.se/varlden-runt/astrid-i-varlden|загаловак = Astrid Lindgren och världen|фармат = |назва праекту = AstridLindgren.se|выдавец = |дата = 10 красавіка 2014|мова = se|камэнтар = }}</ref>. У большасьці перакладаў выкарыстаныя арыгінальныя ілюстрацыі, створаныя швэдзкім мастаком Б’ёрнам Бэргам.
+'''Эміль зь Лёнэбэр’і''' ({{Мова-sv|Emil i Lönneberga}} — літаральна ''«Эміль у Лёнэбэр’і»'') — літаратурны пэрсанаж, галоўны герой нізкі з шасьці кніг [[Швэцыя|швэдзкай]] [[Пісьменьніца|пісьменьніцы]] [[Астрыд Ліндгрэн]], упершыню выдадзеных у Швэцыі ў 1963—1997 роках. Кнігі сэрыі перакладзеныя на 44 мовы<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://www.astridlindgren.se/varlden-runt/astrid-i-varlden|загаловак = Astrid Lindgren och världen|фармат = |назва праекту = AstridLindgren.se|выдавец = |дата = 10 красавіка 2014|мова = se|камэнтар = }}</ref>. У большасьці перакладаў выкарыстаныя арыгінальныя ілюстрацыі, створаныя швэдзкім мастаком Б’ёрнам Бэргам.
 == Эміль ==
 Дзеяньне кніг адбываецца ў Швэцыі на пераломе XIX—XX стагодзьдзяў.
+Сям’я Свэнсанаў жыве на хутары Катгульт ля мястэчка [[Лёнэбэр’я]] ў правінцыі [[Смолянд]] (паўднёвая Швэцыя). Правобразам галоўнага героя Эміля, ад якога вядзецца аповед, стаў бацька пісьменьніцы Самуэль Аўгуст Эрыксан, які часта распавядаў ёй пра свае дзіцячыя гады<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://www.alv.se/en/park/characters/emil|загаловак = That Emil|фармат = |назва праекту = Astrid Lindgrens Värld|выдавец = |дата = 11 красавіка 2014|мова = en|камэнтар = }}</ref>.
-Сям’я Свэнсанаў жыве на хутары Катгульт ля мястэчка [[Лёнэбэрга]] ў правінцыі [[Смолянд]].
-Эміль Свэнсан — маленькі гарэза і брыкун, вясёлы, цікаўны і кемлівы пяцігадовы вясковы хлапчук, які ўвесь час трапляе ў разнастайныя камічныя сытуацыі. Хлопчык даволі цямкі і ведае, як зарабіць грошы самому, ня просячы бацькоў. Ён мае задаткі добрага бізнэсоўцы, чаму часткова зайздросьціць тата.
+Эміль Свэнсан — маленькі гарэза і вісус, вясёлы, цікаўны і кемлівы пяцігадовы вясковы хлапчук, які ўвесь час трапляе ў разнастайныя камічныя сытуацыі. Хлопчык даволі цямкі і ведае, як зарабіць грошы самому, ня просячы бацькоў. Ён мае задаткі добрага бізнэсоўцы, чаму часткова зайздросьціць тата.
-Ужо ў гэтым узросьце Эміль мае ўласную скаціну — жарабя Люкаса, парсюка Заморка і курыца Лёту-Кульганожку.
+Ужо ў гэтым узросьце Эміль мае ўласную скаціну — жарабя Люкаса, парсюка Заморка і курыцу Кульгаўку.
 Сярод захапленьняў хлопчыка вылучаецца цясьлярная праца. Кожнага разу, калі яго зачыняюць у сталярнай майстэрні за свавольства, Эміль выразае аднаго драўлянага чалавечка, і з часам агульная іхняя колькасьць перавышае 300 штук.
@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 Антон, тата Эміля — царкоўны староста, які характарызуецца беражлівым стаўленьнем да грошай. Шмат працуе ў полі нароўні з наймітам Альфрэдам. Любіць свайго сына, аднак часьцей за ўсё менавіта бацька міжволі апынаецца ў цэнтры Эмілевых выбрыкаў, якія здараюцца ў таго абсалютна выпадкова. І, калі сын чуе татаў вокліч: «Эміль!!!» — дык бяжыць з усяе моцы ў майстэрню, зачыняючыся знутры, дзе і перачакае бацькоўскі гнеў за выразаньнем драўляных фігурак.
-Альма, мама Эміля — хатняя гаспадыня, ведае мноства разнастайных рэцэптаў. Вядзе запіс учынкаў сына ў адмысловых сшытках, для якіх у шуфлядках стала ўжо не стае месца. Піша з мноствам артаграфічных памылак. Аднак гэта не замінае ёй быць найлепшай гаспадыняй Катхульту. Асабліва ў яе атрымліваецца крывянка — улюбёная Эмілева страва.
+Альма, мама Эміля — хатняя гаспадыня, ведае мноства разнастайных рэцэптаў. Вядзе запіс учынкаў сына ў адмысловых сшытках, для якіх у шуфлядках стала ўжо не стае месца. Піша з мноствам артаграфічных памылак. Аднак гэта не замінае ёй быць найлепшай гаспадыняй Катгульту. Асабліва ў яе атрымліваецца [[крывянка]] — улюбёная Эмілева страва.
 Эміль мае малодшую сястрычку Іду, якая міжволі таксама часта апынаецца замяшанаю ў свавольствах.
-Найлепшы сябар Эміля — працаўнік Альфрэд. Менавіта дзякуючы яму маленькі вірутнік навучыўся добра разьбірацца ў конях, абыходзіцца са скацінай і плаваць. Альфрэд ня мае жонкі і дзетак, таму абыходзіцца са свавольнікам як з уласным сынам.
+Найлепшы сябар Эміля — працаўнік Альфрэд. Менавіта дзякуючы яму маленькі вісус навучыўся добра разьбірацца ў конях, абыходзіцца са скацінай і плаваць. Альфрэд ня мае жонкі і дзетак, таму абыходзіцца са свавольнікам як з уласным сынам.
 Таксама ў Катгульце ёсьць прыслужніца Ліна, якая Эміля недалюблівае і ўвесь час апавядае пра тое, які ён падшыванец.
-Акрамя таго, непадалёк ад Катгульту, у хатцы сярод лесу, жыве старая Крусэ-Мая, якая часам прыходзіць у госьці дапамагчы па гаспадарцы і прыглядзець за дзеткамі. Любіць апавядаць дзецям страшныя гісторыі.
+Акрамя таго, непадалёк ад Катгульту, у хатцы сярод лесу, жыве старая Крэса-Мая, якая часам прыходзіць у госьці дапамагчы па гаспадарцы і прыглядзець за дзеткамі. Любіць апавядаць дзецям страшныя гісторыі.
 == Экранізацыі ==
-* «[[Эміль зь Лёнэбэргі (фільм)|Эміль зь Лёнэбэргі]]» ({{Мова-sv|Emil i Lönneberga|скарочана}}, Швэцыя, 1971)
+* «[[Эміль зь Лёнэбэр’і (фільм)|Эміль зь Лёнэбэр’і]]» ({{Мова-sv|Emil i Lönneberga|скарочана}}, Швэцыя, 1971)
-* «[[Новыя прыгоды Эміля зь Лёнэбэргі]]» (''Nya hyss av Emil i Lönneberga'', Швэцыя, 1972)
+* «[[Новыя прыгоды Эміля зь Лёнэбэр’і]]» (''Nya hyss av Emil i Lönneberga'', Швэцыя, 1972)
 * «[[Эміль і парсючок]]» (''Emil och griseknoen'', Швэцыя, 1973)
-* «[[Эміль зь Лёнэбэргі (тэлесэрыял)|Эміль зь Лёнэбэргі]]» ({{Мова-de|Michel aus Lönneberga|скарочана}}, {{Мова-sv|Emil i Lönneberga|скарочана}}, Нямеччына — Швэцыя, 1974. У нямецкай вэрсіі Эміля зваць Міхаэль).
+* «[[Эміль зь Лёнэбэр’і (тэлесэрыял)|Эміль зь Лёнэбэр’і]]» ({{Мова-de|Michel aus Lönneberga|скарочана}}, {{Мова-sv|Emil i Lönneberga|скарочана}}, Нямеччына — Швэцыя, 1974. У нямецкай вэрсіі Эміля зваць Міхаэль).
 * «[[Эмілевы свавольствы]]» ({{Мова-lt|Emīla nedarbi|скарочана}}, {{Мова-ru|Проделки сорванца|скарочана}}, [[ЛатССР]], 1985).
+== Выхаваўчае значэньне ==
+Кніжкі пра Эміля маюць моцны філязофскі пасыл аўтаркі што да адукацыі і выхаваньня дзяцей. Яна сама выхоўвалася на фэрме ў Смоляндзе і разумела вялізарную ролю прыроды ў паўнавартасным разьвіцьці. Дзяцей нельга таксама караць фізычна, і часта яны нашмат больш кемлівыя, чым здаецца дарослым. У сям’і Свэнсанаў (Эміль меў таксама маму, тату і малодшую сястру Іду) таксама забароненыя ўсе праклёны і алькаголь.
+Астрыд Ліндгрэн перадала ў сваім творы цалкам праўдападобны вобраз швэдзкай вёскі пачатку XX стагодзьдзя. Бацька Эміля прадстаўлены як сярэднестатыстычны жыхар Смолянду — напрыклад, ня любіць выдаваць грошы. Тады вялікае значэньне мела царква, і пастар быў сталым госьцем фэрмы Эміля. Кніга называе традыцыйныя швэдзкія стравы, строі, сьвяты і іншыя ўрачыстасьці (такія, як гандлёвы дзень ці аўкцыёны маёмасьці швэдзкіх эмігрантаў у Злучаныя Штаты).
 == Крыніцы ==