Эміль зь Лёнэбэр’і: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 11:59, 4 красавіка 2014

Марка з выявамі Эміля, выдадзеная да 100-гадовага юбілею з дня нараджэньня Астрыд Ліндгрэн (Нямеччына)

Эміль зь Лёнэбэргі (па-швэдзку: Emil i Lönneberga — літаральна «Эміль у Лёнэбэрзе») — літаратурны пэрсанаж, галоўны герой нізкі з шасьці кніг швэдзкай пісьменьніцы Астрыд Ліндгрэн, упершыню выдадзеных у Швэцыі ў 1963—1986 роках.

Эміль

Дзеяньне кніг адбываецца ў Швэцыі на пераломе XIX—XX стагодзьдзяў.

Сям’я Свэнсанаў жыве на хутары Катгульт ля мястэчка Лёнэбэрга ў правінцыі Смолянд.

Эміль Свэнсан — маленькі гарэза і брыкун, вясёлы, цікаўны і кемлівы пяцігадовы вясковы хлапчук, які ўвесь час трапляе ў разнастайныя камічныя сытуацыі. Хлопчык даволі цямкі і ведае, як зарабіць грошы самому, ня просячы бацькоў. Ён мае задаткі добрага бізнэсоўцы, чаму часткова зайздросьціць тата.

Ужо ў гэтым узросьце Эміль мае ўласную скаціну — жарабя Люкаса, парсюка Заморка і курыца Лёту-Кульганожку.

Сярод захапленьняў хлопчыка вылучаецца цясьлярная праца. Кожнага разу, калі яго зачыняюць у сталярнай майстэрні за свавольства, Эміль выразае аднаго драўлянага чалавечка, і з часам агульная іхняя колькасьць перавышае 300 штук.

Іншыя пэрсанажы

Антон, тата Эміля — царкоўны староста, які характарызуецца беражлівым стаўленьнем да грошай. Шмат працуе ў полі нароўні з наймітам Альфрэдам. Любіць свайго сына, аднак часьцей за ўсё менавіта бацька міжволі апынаецца ў цэнтры Эмілевых выбрыкаў, якія здараюцца ў таго абсалютна выпадкова. І, калі сын чуе татаў вокліч: «Эміль!!!» — дык бяжіць з усяе моцы ў майстэрню, зачыняючыся знутры, дзе і перачакае бацькоўскі гнеў за выразаньнем драўляных фігурак.

Альма, мама Эміля — хатняя гаспадыня, ведае мноства разнастайных рэцэптаў. Вядзе запіс учынкаў сына ў адмысловых сшытках, для якіх у шуфлядках стала ўжо не стае месца. Піша з мноствам артаграфічных памылак. Аднак гэта не замінае ёй быць найлепшай гаспадыняй Катхульту. Асабліва ў яе атрымліваецца крывянка — улюбёная Эмілева страва.

Эміль мае малодшую сястрычку Іду, якая міжволі таксама часта апынаецца замяшанаю ў свавольствах.

Найлепшы сябар Эміля — працаўнік Альфрэд. Менавіта дзякуючы яму маленькі вірутнік навучыўся добра разьбірацца ў конях, абыходзіцца са скацінай і плаваць. Альфрэд ня мае жонкі і дзетак, таму абыходзіцца са свавольнікам як з уласным сынам.

Таксама ў Катгульце ёсьць прыслужніца Ліна, якая Эміля недалюблівае і ўвесь час апавядае пра тое, які ён падшыванец.

Акрамя таго, непадалёк ад Катгульту, у хатцы сярод лесу, жыве старая Крусэ-Мая, якая часам прыходзіць у госьці дапамагчы па гаспадарцы і прыглядзець за дзеткамі. Любіць апавядаць дзецям страшныя гісторыі.

Экранізацыі

Эміль зь Лёнэбэргі (Emil i Lönneberga), Нямеччына, Швэцыя, 1974. У нямецкай вэрсіі Эміля зваць Міхаэль.
Галузавы свавольствы (рас. Проделки сорванца), Рыская кінастудыя, 1985.

Крыніцы

Шаблён:Пэрсанажы Астрыд Ліндгрэн

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Briefmarke Astrid Lindgren.jpg|значак|300пкс|Марка з выявамі Эміля, выдадзеная да 100-гадовага юбілею з дня нараджэньня Астрыд Ліндгрэн (Нямеччына)]]
-'''Эміль зь Лёнэбэргі''' ({{Мова-sv|Emil i Lönneberga}} — літаральна ''«Эміль у Лёнэбэргу»'') — літаратурны пэрсанаж, галоўны герой нізкі з шасьці кніг [[Швэцыя|швэдзкай]] [[Пісьменьніца|пісьменьніцы]] [[Астрыд Ліндгрэн]], упершыню выдадзеных у Швэцыі ў 1963—1986 роках.
+'''Эміль зь Лёнэбэргі''' ({{Мова-sv|Emil i Lönneberga}} — літаральна ''«Эміль у Лёнэбэрзе»'') — літаратурны пэрсанаж, галоўны герой нізкі з шасьці кніг [[Швэцыя|швэдзкай]] [[Пісьменьніца|пісьменьніцы]] [[Астрыд Ліндгрэн]], упершыню выдадзеных у Швэцыі ў 1963—1986 роках.
 == Эміль ==
 Дзеяньне кніг адбываецца ў Швэцыі на пераломе XIX—XX стагодзьдзяў.
-Сям’я Свэнсанаў жыве на хутары Катхульт ля мястэчка [[Лёнэбэрга]] ў правінцыі [[Смолянд]].
+Сям’я Свэнсанаў жыве на хутары Катгульт ля мястэчка [[Лёнэбэрга]] ў правінцыі [[Смолянд]].
 Эміль Свэнсан — маленькі гарэза і брыкун, вясёлы, цікаўны і кемлівы пяцігадовы вясковы хлапчук, які ўвесь час трапляе ў разнастайныя камічныя сытуацыі. Хлопчык даволі цямкі і ведае, як зарабіць грошы самому, ня просячы бацькоў. Ён мае задаткі добрага бізнэсоўцы, чаму часткова зайздросьціць тата.
-Ужо ў гэтым узросьце Эміль мае ўласную скаціну — жарабя Лукаса, парсюка Заморка і курыца Лёту-Кульганожку.
+Ужо ў гэтым узросьце Эміль мае ўласную скаціну — жарабя Люкаса, парсюка Заморка і курыца Лёту-Кульганожку.
 Сярод захапленьняў хлопчыка вылучаецца цясьлярная праца. Кожнага разу, калі яго зачыняюць у сталярнай майстэрні за свавольства, Эміль выразае аднаго драўлянага чалавечка, і з часам агульная іхняя колькасьць перавышае 300 штук.
@@ Радок 22: / Радок 22: @@
 Найлепшы сябар Эміля — працаўнік Альфрэд. Менавіта дзякуючы яму маленькі вірутнік навучыўся добра разьбірацца ў конях, абыходзіцца са скацінай і плаваць. Альфрэд ня мае жонкі і дзетак, таму абыходзіцца са свавольнікам як з уласным сынам.
-Таксама ў Катхульце ёсьць прыслужніца Ліна, якая Эміля недалюблівае і ўвесь час апавядае пра тое, які ён падшыванец.
+Таксама ў Катгульце ёсьць прыслужніца Ліна, якая Эміля недалюблівае і ўвесь час апавядае пра тое, які ён падшыванец.
-Акрамя таго, непадалёк ад Катхульту, у хатцы сярод лесу, жыве старая Крусэ-Мая, якая часам прыходзіць у госьці дапамагчы па гаспадарцы і прыглядзець за дзеткамі. Любіць апавядаць дзецям страшныя гісторыі.
+Акрамя таго, непадалёк ад Катгульту, у хатцы сярод лесу, жыве старая Крусэ-Мая, якая часам прыходзіць у госьці дапамагчы па гаспадарцы і прыглядзець за дзеткамі. Любіць апавядаць дзецям страшныя гісторыі.
 == Экранізацыі ==