Уладзімір Барысавіч Карпаў
Уладзімір Барысавіч Карпаў | |
---|---|
| |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Уладзімір Барысавіч Карпаў |
Дата нараджэння | 13 (26) лютага 1912 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 6 жніўня 1977 (65 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | БССР |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | празаік, крытык |
Гады творчасці | 1949—1976 |
Кірунак | ваенная тэма, жыццё працоўнага класа |
Жанр | аповесць, раман, біяграфія |
Мова твораў | беларуская |
Дэбют | аповесць «Без нейтральнай паласы» |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды |
Уладзімір Барысавіч Карпаў (26 лютага 1912, г. Хвалынск, цяпер Саратаўская вобласць, Расія — 6 жніўня 1977) — беларускі пісьменнік, крытык.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў сям'і земскага ўрача. Падчас голаду на Паволжы (1921) пераехаў разам з маці на Гомельшчыну ў вёску Ёлча (цяпер Брагінскі раён). З 1929 г. працаваў рабочым на лесапільным заводзе ў Рэчыцы, затым настаўнічаў на Брагіншчыне, у Сіроцінскім раёне. Скончыў завочна Мінскі педагагічны інстытут (1941). У Вялікую Айчынную вайну ўдзельнічаў у падпольным і партызанскім руху, быў намеснікам камандзіра спецгрупы Мінскага абкома КПБ, старшым разведчыкам глыбокага тылу. Пасля вызвалення Мінска выкладаў мову і літаратуру, загадваў навучальнай часткай сярэдняй школы № 42, працаваў у газеце «Советская Белоруссия», у 1945 г. быў адказным сакратаром газеты «Літаратура і мастацтва», у 1947—1960 г. загадваў аддзелам прозы і крытыкі ў часопісе «Полымя». Член Саюза пісьменнікаў СССР (з 1946).
Выступаў у друку з рэцэнзіямі і артыкуламі з 1945 г. Аўтар кніг літаратурна-крытычных артыкулаў «Па шляху сталасці» (1952) і «Крылаты ўзлёт» (1966). З 1948 г. пачаў выступаць як празаік. Выйшлі аповесць «Без нейтральнай паласы» (1950), раманы «За годам год» (1957), «Вясеннія ліўні» (1961), «Нямігі крывавыя берагі» (1962), «Сотая маладосць» (1971, усе чатыры раманы склалі цыкл «На перавале стагоддзя»), кніга апавяданняў і ўспамінаў «Прызнанне ў нянавісці і любві» (1976). Укладальнік і адзін з аўтараў кнігі «Мы раскажам пра Мінск» (1964), аўтар тэксту да фотаальбома «Мінск» (1965). Склаў кнігі «Горад і годы» (1967) і «Сквозь огонь и смерть» (1970). У 1983—1985 г. выйшаў Збор твораў у 5 тамах.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- ордэн Чырвонай Зоркі,
- Працоўнага Чырвонага Сцяга,
- медаль за баявыя заслугі і іншымі медалямі.
Памяць
[правіць | правіць зыходнік]Імем У. Б. Карпава названа вуліца ў Мінску.
Зноскі
- ↑ Карпов Владимир Борисович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Карпаў Уладзімір // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
- Карпаў Уладзімір // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.
- Нарадзіліся 26 лютага
- Нарадзіліся ў 1912 годзе
- Нарадзіліся ў Хвалынску
- Памерлі 6 жніўня
- Памерлі ў 1977 годзе
- Памерлі ў Мінску
- Пахаваныя на Усходніх могілках Мінска
- Выпускнікі БДПУ імя Максіма Танка
- Члены Саюза пісьменнікаў СССР
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Узнагароджаныя медалём «За баявыя заслугі»
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Літаратурныя крытыкі Беларусі
- Літаратурныя крытыкі паводле алфавіта
- Пісьменнікі Беларусі
- Крытыкі Беларусі
- Крытыкі паводле алфавіта
- Літаратуразнаўцы Беларусі
- Беларускамоўныя пісьменнікі
- Партызаны Вялікай Айчыннай вайны