Rimska arhitektura
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Rimska arhitektura je bazirana na prihvatanju jezika klasične Grčke arhitekture za specifične primjene koja se dalje razvila na drugačiji način i time postala zaseban i novi arhitektonski stil. Često se shvata da su dvije arhitekture, grčka i rimska dio jedne arhitekture međutim takvo uvjerenje često vodi ka gledanju na rimsku arhitekturu sa grčkim standardima a što mnogi smatraju pogrešnim pristupom.
Rimska arhitektura predstavlja ujedinjenje tradicionalnih grčkih i toskanskih elemenata prvenstveno preuzimanje organizacionih redova klasične arhitekture (jonski red, dorski red itd.) na koje su potom primjenjeni novi građevinski principi kao što je razvoj korištenja lûka te korištenje betona i cementa. Rimska arhitektura se jedinstveno razvila tek u kasnom dobu rimske republike. Ako se izuzmu toskanski doprinos lûka i razvoj složenog reda u svojim početcima rimska arhitektura je bila gotovo kopija grčke.
Inovacija u rimskoj arhitekturi je počela u 1. vijeku p. n. e. sa izumom betona koji se plasirao kao jača i jednostavnija alternativa kamenu. Iako mnogi smatraju beton kao najveći doprinos rimske arhitekture modernom svijetu stil arhitekture koji je proizašao iz Rimske imperije se i danas povremeno koristi širom Evrope i Sjeverne Amerike
Također pogledajte
urediVanjski llinkovi
uredi
Nedovršeni članak Rimska arhitektura koji govori o arhitekturi treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.