Kraljevina Aragon

Kraljevina Aragon Reino d'Aragón
1035–1706
Prethodnice: ← Grofovija Aragon ← Grofovija Sobrarbe ← Grofovija Ribagorza Nasljednice: Kruna Aragona →
Zastava Grb
Položaj na karti
Glavni grad		Jaca Huesca Zaragoza
Službeni jezik		Aragonski Katalonski Španski Latinski
Državno uređenje		Monarhija
Kralj
• 1035 - 1063 (prvi)		Ramiro I
• 1700 - 1746 (zadnji)		Filip V
Zakonodavstvo
Površina
• Ukupno		39.000 km2 km2

Kraljevina Aragon (aragonski: Reino d'Aragón) je bila srednjovjekovna kraljevina smještena na Iberijskom poluostrvu. Nastala je ujedinjenjem grofovija Aragona, Sobrarbe i Ribagorza pod Ramirom I. 1035. godine.

Historija

Aragon je prvobitno bio županija oko grada Jaca, koja je u prvoj polovini devetog vijeka postala vazalna država Kraljevine Pamplona (kasnije Navare). Aragon je ime dobio po rijeci koja teče kroz grad.

Nakon smrti Sancha III. 1035. godine Kraljevina Navara je podijeljena na tri dijela.

• Pamplona, zajedno sa zapadnim i obalnim okruzima Baskije
• Kastilja
• Sobrarbe, Ribagorza i Aragon

Gonzalo sin Sancha III. je naslijedio Sobrarbe i Ribargorzu, dok je njegov nezakoniti sin Ramiro dobio Aragon. Gonzalo je ubrzo ubijen, a njegovo naslijeđe prelazi u ruke Ramira koji je de facto postao kralj Aragona.

Nakon smrti Garcíe Sáncheza III. kralja Navare, Aragon postaje nezavisna država. Sancho Ramírez, sin Ramira I. koji je također naslijedio kraljevstvo Navare od stanovnika biva izabran za kralja. Sebe je nazivao "Kraljem Aragonaca i Pamplonaca". Sancho Ramírez je vodio uspješne ratove protiv Maura. 1095. godine pod vodstvom Petra I. osvojena je Huesca, 1101. godine Barbastro i Sarinena, a 1104. godine mjesto Tamarite de Litera.

Pod vodstvom Alfonsa I. uz saradnju sa francuskim plemstvom osvojeni su gradovi Tudela, Tarazona, Calatayud i Daroca. 1118. godine je osvojena Zaragoza, što je značilo pad maurskog kraljevstva.

S obzirom da nije imao nasljednika, Alfons I. je oporukom zemlju ostavio viteškim redovima, ali to u Aragoniji nije bilo prihvaćeno. Njegov brat, Ramiro II. koji je u to vrijeme bio biskup Roda-Barbastre, proglašen je za kralja. U Navari, za kralja je bio izabran Garcia Ramirez, što je dovelo do odvajanja kraljevstava Aragonije i Navare.

Ramiro II. je oženio Ines Pitu, francusku udovicu plemićkog porijekla, s kojom je dobio kćer Petronilu. 1137. godine Ramiro II. je osigurao nasljednika prijestolja zaručivši Petronilu sa grofom Ramonom Berengerom IV. od Barcelone. Brak je bio zaključen 1150. godine. Nešto kasnije Petronila je postala kraljica, a Ramon Berenger IV. je postao princ Aragonije, što je ubrzalo ujedinjenje Aragonije sa Katalonijom. Njihov sin, Alfons II. bio je prvi koji je naslijedio titule kralj od Aragonije i grof od Barcelone.