ayrılma durumu

Turski

Etimologija

• "ayrılma" (odlazak) + "durum" (padež, situacija) + turski sufiks "-i".

Imenica

ayrılma durumu

1. (Gramatika) ablativ

Deklinacija

Deklinacija: ayrılma durumu

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	ayrılma durumu	ayrılma durumları
Akuzativ (belirtme)	ayrılma durumunu	ayrılma durumlarını
Dativ (yönelme)	ayrılma durumuna	ayrılma durumlarına
Lokativ (bulunma)	ayrılma durumunda	ayrılma durumlarında
Ablativ (ayrılma)	ayrılma durumundan	ayrılma durumlarından
Genitiv* (tamlayan)	ayrılma durumunun	ayrılma durumlarının
Instrumental* (vasıta)	ayrılma durumuyla	ayrılma durumlarıyla

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici

Sinonimi

• ayrılma
• ayrılma hâli / ayrılma hali
• çıkma hâli / çıkma hali
• çıkma durumu