pridd

Cymraeg

Sawl haen o bridd.

Cynaniad

• /priːð/

Geirdarddiad

Brythoneg *prījess ‘clai’ o'r Gelteg *kʷrīja/et-s o'r Indo-Ewropeg *kʷreh₁-iet- a welir hefyd yn y Lladin crēta ‘sialc; clai’ a'r Tochareg B tukri ‘clai’. Cymharer â'r Llydaweg a'r Gernyweg pri ‘clai, mwd’ ac yn bellach â'r Wyddeleg cré ‘clai, pridd’.

Enw

pridd g (lluosog: priddau)

1. Haen uchaf arwyneb y ddaear a gyfansoddir o falurion creigiau’n gymysg â gweddillion defnyddiau organig y gellir y tyf planhigion ynddi.
2. Clai (y crochenydd), mwd neu glai fel defnydd adeiladu.

Cyfystyron

• gwerydre
• clai

Termau cysylltiedig

• priddell
• priddo
• priddog
• priddyn

Cyfieithiadau

Almaeneg: 1. Boden g; Ton g Cernyweg: 1. dor g; 2. pri g Eidaleg: 1. suolo g; 2. argilla b, terra b Ffrangeg: 1. sol g; 2. argile g Gaeleg yr Alban: 1. ùir b; 2. crèadh b Groeg: 1. έδαφος (édaphos) g; 2. άργιλος (árgilos) g, πηλός (pilós) g Gwyddeleg: 1. ithir b, úir b; 2. cré b Iseldireg: 1. bodem g; 2. klei g

Llydaweg: 1. douar g; 2. pri g Portiwgaleg: 1. solo g; 2. argila b Pwyleg: 1. gleba b, ziemia b; 2. glina b Saesneg: 1. soil, earth; 2. clay Sbaeneg: 1. suelo g; 2. arcilla b, barro g