| dbo:abstract
|
- Una deflagració és una combustió sobtada (subsònica) amb flama a baixa velocitat de propagació i sense explosió. Se sol associar, erròniament, amb les explosions. Les reaccions que provoca una deflagració són idèntiques a les d'una combustió, però es desenvolupen a una velocitat compresa entre 1 m/s i la velocitat del so. En una deflagració, el front de flama avança per fenòmens de ; per contra, en una detonació la combustió està associada a una ona de xoc que avança a velocitat superior a la del so. Perquè es produeixi una deflagració es necessita el següent: 1.
* Una barreja de producte inflamable amb l'aire en el seu punt d'inflamació 2.
* Una aportació d'energia d'un focus d'ignició 3.
* Una reacció espontània de les seves partícules volàtils a l'estímul calòric que actua com a catalitzador o iniciador primari de reacció (ca)
- Deflagrace (lat. de + flagrare, „shořet“) je technický termín popisující podzvukové spalování, které se obvykle šíří tepelnou vodivostí (horký hořící materiál ohřívá další vrstvu chladnějšího materiálu a zapaluje ho). Většina „ohňů“ v běžném životě, od plamenů po výbuchy, patří technicky mezi deflagrace. Deflagrace je odlišná od detonace, což je spalování šířící se rázovou vlnou. Deflagrace může za určitých okolností přejít v detonaci. (cs)
- Eine Deflagration (von lateinisch deflagrare = abbrennen) ist ein relativ schneller Verbrennungsvorgang, der umgangssprachlich auch „Verpuffung“ genannt wird. Explosionen mit ihrer Detonationsgeschwindigkeit sind deutlich schneller. (de)
- Deflagration (Lat: de + flagrare, "to burn down") is subsonic combustion in which a pre-mixed flame propagates through a mixture of fuel and oxidizer. Deflagrations can only occur in pre-mixed fuels. Most fires found in daily life are diffusion flames. Deflagrations with flame speeds in the range of 1 m/sec differ from detonations which propagate supersonically through shock waves with speeds in the range of 1 km/sec. (en)
- Una deflagración es una combustión súbita con llama a baja velocidad de propagación, es un tipo de explosión subsónica, pues las explosiones supersónicas son las llamadas detonaciones. Las reacciones que provoca una deflagración son idénticas a las de una combustión, que es un proceso de oxidación muy rápido y acelerado con producción de llama, pero se desarrollan a una velocidad todavía mayor y comprendida entre 1m/s y la velocidad del sonido. En una deflagración, el frente de llama avanza por fenómenos de difusión térmica. Por el contrario, en una detonación la combustión está asociada a una onda de choque que avanza a velocidad superior a la del sonido. Para que se produzca una deflagración es necesario:
* Una mezcla de producto inflamable con el aire, en su punto de inflamación.
* Una aportación de energía de un foco de ignición.
* Una reacción espontánea de sus partículas volátiles al estímulo calórico que actúa como catalizador o iniciador primario de reacción. Típicos ejemplos de deflagración son:
* Encender una cerilla.
* La combustión de mezclas de gas y aire en una estufa u horno de gas.
* La mezcla de combustible-aire en un motor de combustión interna.
* La rápida combustión de una carga de pólvora en un arma de fuego.
* Las mezclas pirotécnicas en los fuegos artificiales o en los dispositivos o cartuchos de fragmentación de roca segura.
* Choque violento de piedras o metales que puede generar chispas, especialmente si hay materiales inflamables alrededor o cerca. (es)
- Une déflagration est une combustion rapide accompagnée d'un bruit plus ou moins fort dont la vitesse de propagation est inférieure à la vitesse du son. Il s'agit de l'ensemble des phénomènes consécutifs au passage rapide d'un front de réaction, le plus souvent d'un front de flamme (combustion d'un gaz ou d'une vapeur), au travers d'un mélange de combustible et de comburant, ou prémélange. (fr)
- Una deflagrazione (dal latino de + flagrare, "incenerire") è un termine tecnico che descrive una combustione subsonica, che usualmente si propaga tramite conduzione (materiale caldo, in combustione, che riscalda uno strato adiacente di materiale freddo, facendolo infiammare). La deflagrazione è caratterizzata da una grande diminuzione della densità del gas a valle dell'onda di combustione e da una leggera caduta di pressione. La maggior parte del "fuoco" nella vita di tutti i giorni è tecnicamente una deflagrazione. La deflagrazione è diversa dalla detonazione, la quale si propaga a velocità supersonica ed attraverso una compressione da collisione violenta. (it)
- Deflagracja (łac. deflagratio de- 'z, od, wy-' i flagrare 'płonąć') – rodzaj stosunkowo powolnego rozkładu materiałów wybuchowych, który rozprzestrzenia się z prędkością znacznie mniejszą niż prędkość dźwięku w tym materiale. Jest jednym z dwóch – obok detonacji – możliwych typów eksplozji materiałów wybuchowych i gazów palnych. Deflagracja zachodzi powierzchniowo i w sposób jednostajny, jej siłą napędową jest generowane ciepło, a szybkość procesu jest zależna od przewodności cieplnej materiału. Kierunek rozprzestrzeniania się produktów reakcji jest przeciwny do kierunku propagacji reakcji (podczas detonacji kierunki te są zgodne). Deflagracja materiału wybuchowego zachodzi znacznie gwałtowniej od spalania zwykłego materiału palnego, towarzyszy jej płomień lub iskry oraz wyraźne efekty dźwiękowe. Stanowi podstawową przemianę wybuchową materiałów wybuchowych miotających (prochów). Może przebiegać bez obecności powietrza. Mechanizm deflagracji polega na przekazywaniu energii termicznej poprzez promieniowanie i przewodzenie ciepła od warstwy, w której zachodzi utlenianie do dalszych warstw. Przekazywana energia wywołuje reakcję w kolejnych warstwach materiału. Przyjmuje się, że spalanie prochów bezdymnych podlega tzw. geometrycznemu prawu spalania, według którego ziarna materiału wybuchowego miotającego spalają się równoległymi warstwami w głąb ziaren z jednakową szybkością przemieszczania płomienia zwaną liniową prędkością spalania. Wybuch przebiegający według mechanizmu deflagracji bywa nazywany wybuchem właściwym. Deflagracja w odpowiednich warunkach, głównie poprzez wzrost ciśnienia przez nią wywołanego, może przechodzić w detonację (tzw. DDT, z ang. deflagration-to-detonation transition). Dlatego w instalacjach zagrożonych wybuchem stosuje się elementy umożliwiające obniżenie ciśnienia wywołanego deflagracją. Wysokie ciśnienie jest zwykle efektem prowadzenia deflagracji w układzie zamkniętym. Zwykłe spalanie jest procesem przebiegającym z prędkością propagacji rzędu mm/s, dla deflagracji są to m/s, a dla detonacji – km/s. Po osiągnięciu prędkości propagacji >1000 m/s deflagracja przechodzi w tzw. detonację niskiego rzędu, a przy prędkości >5000 m/s detonacja określana jest jako wysokiego rzędu. Przejściu deflagracji w detonację towarzyszy zmiana mechanizmu: z procesu napędzanego przez ciepło na napędzany przez falę uderzeniową. Niektóre materiały mogą rozkładać się zarówno przez deflagrację, jak i detonację, co uzależnione jest w znacznej mierze od sposobu inicjacji procesu. Istotny jest również skład mieszanin i warunki reakcji, np. w wypadku mieszanin wodoru z utleniaczami (tlen, chlor, fluor i in.) reakcja może zachodzić jako spalanie, deflagracja lub detonacja. Miotające materiały wybuchowe ulegają spalaniu przez deflagrację. Ze względu na małą szybkość, deflagracja (w przeciwieństwie do detonacji) może inicjować zapłon mieszanin powietrza z pyłami i gazami palnymi. Z tej przyczyny materiały wybuchowe używane w kopalniach są zaprojektowane tak, aby nie dopuścić do ich rozkładu poprzez deflagrację. (pl)
- Deflagratie is de explosieve verbranding van een stof of mengsel. Dit verschilt van de verbranding van hout, papier e.d., waarbij de verbranding vrij langzaam verloopt. Voor deze materialen is zuurstoftoevoer noodzakelijk, zodat de verbrandingssnelheid geregeld kan worden door meer of minder lucht (zuurstof) toe te laten. Dit heet een (gewone) verbranding. Deflagerende stoffen worden toegepast in kruiten en sassen. Bij deflagerende stoffen/mengsels, zoals zwart buskruit, die uit een brandstof (reductor) en een zuurstofverbinding (oxidator) zoals kaliumnitraat bestaan is toevoer van zuurstof uit de lucht niet nodig om de verbranding te onderhouden. De explosieve verbranding verloopt gewoonlijk dan ook veel sneller dan bij een gewone verbranding. Samengevat: Een verbranding die zich zelf kan onderhouden, zonder toevoeging van buitenaf is een explosieve verbranding of deflagratie.Een dergelijk mengsel dat, indien niet opgesloten, onder de geluidssnelheid verbrandt, heet een sas. Deze 'sassen' worden veel gebruikt in vuurwerk en vuurwapens. Een stof of een mengsel dat een deflagratie ondergaat wordt ook wel als een Low Explosive (LE) benoemd. Een stof die detoneert is een High Explosive (HE). Het resultaat van een LE hangt sterk af van de omgeving. Een LE die in open lucht wordt aangestoken, veroorzaakt een steekvlam, maar meestal geen knal. Verbrandt een LE echter in een afgesloten ruimte, zoals in vuurwerk, dan kunnen de expanderende gassen nergens heen, zodat de verpakking door de druk explodeert. Een HE veroorzaakt steeds een explosie, waarbij het minder van belang is of het al dan niet opgesloten is. (nl)
- Дефлагра́ция — процесс дозвукового горения, при котором образуется быстро перемещающаяся зона (фронт) химических превращений. Передача энергии от зоны реакции в направлении движения фронта происходит преимущественно за счет конвективной теплопередачи. Принципиально отличается от детонации, при которой зона превращений распространяется со сверхзвуковой скоростью и передача энергии происходит за счет разогрева от внутреннего трения в веществе при прохождении через него продольной волны (ударная волна в детонационном процессе). Дефлаграция происходит при горении газо-воздушных смесей, смесей типа воздух — пары бензина, горении порохов или пиротехнических составов. В некоторых взрывчатых веществах детонация может не развиваться или затухать, при этом может наблюдаться переход к дефлаграции. Переходные процессы обычно называют переход горение — детонация (ПГД) (англ. Deflagration — Detonation Transition (DDT)). Наибольшей склонностью к детонационно-дефлаграфионным переходам обладают многокомпонентные смеси, многие или все компоненты которых не обладают индивидуальными взрывчатыми свойствами, классические примеры — АСВВ, не содержащие индивидуальных бризантных ВВ. Высокая склонность к переходу от детонации к дефлаграции приводит к снижению надежности и эффективности бризантных ВВ при использовании по прямому назначению. При определенных условиях многие смесевые ВВ способны переходить от конвективного горения (дефлаграции) к детонации. Этому способствует: высокое давление протекания процесса, большая масса состава, прочный корпус, отрицательный кислородный баланс состава и ряд других факторов. Наличие соединений переходных металлов в смесевых ВВ напротив повышает склонность к переходу детонации в дефлаграцию, что связано с каталитическим действием соединений переходных металлов на процессы окисления топливных компонентов смеси в процессе конвективного горения. Для предотвращения перехода детонации в дефлаграцию используют: добавки индивидуальных бризантных ВВ, повышение плотности заряжания, использование водонаполненных ВВ, применение мощных детонаторов, соблюдение критического диаметра детонации при формовании заряда. (ru)
- Deflagração é um processo de combustão subsônica que normalmente se propaga através de condutividade térmica (a camada de matéria que está em combustão aquece a camada de matéria vizinha, mais fria, que então sofre ignição). A deflagração — que se dá a uma velocidade muito rápida mas que fica aquém da velocidade do som — difere da detonação, que é um processo de combustão supersônico e se propaga através de uma onda de choque. A palavra deriva do latim, de + flagrare (queimar); no passado, o significado de deflagração era fazer pegar fogo a um sal, mineral ou outro material, misturado com alguma substância sulfurosa, de forma a purificá-lo. (pt)
- Deflagration sker när reaktionszonen i ett explosivämne (till exempel krut, en dammatmosfär eller en gasblandning) breder ut sig långsammare än ljudets hastighet. Vid en detonation breder reaktionszonen ut sig snabbare än ljudets hastighet. Deflagration är det eftersträvade förloppet för förbränning i till exempel en förbränningsmotor, en raketmotor eller krut till skjutvapen, som kan skadas om en detonation skulle uppstå. Detonation är det eftersträvade förloppet för sprängämnen och bomber för att bryta upp berg och förstöra byggnader. (sv)
- 緩燃（英語：Deflagration）是火釋放能量的兩種方式之一，是以傳熱方式、低於音速地緩慢燃燒，日常絕大部份火災皆屬緩燃，低於音速的爆炸亦屬緩燃。火另一種釋放能量的方式稱爆轟，兩種方式都有俗稱「爆燃」造成混淆。 (zh)
- Вигорання вибухових речовин, дефлаграція — перехід детонації ВР в горіння заряду ВР з дозвуковими швидкостями від кількох мм до сотень метрів на секунду. Виникає при порушенні нормального режиму детонації і відмові ВР внаслідок дефектності засобів ініціювання, недостатнього початкового імпульсу, при порушенні суцільності заряду, утворенні перемичок між патронами (з і штибу), падінні детонаційної здатності ВР внаслідок ущільнення, при зволоженні і злежуванні. Дефлаграція призводить до зниження ефективності вибухових робіт, виникнення пожеж (запалення вугільного пилу) або вибуху горючих газів та пилу в шахтах. Для запобігання дефлаграції підвищують детонаційну здатність ВР шляхом введення сенсибілізаторів та ретельнішого подрібнення активних компонентів; знижують займистість ВР введенням в його склад спеціальних добавок або оточенням ВР рідкою оболонкою та інш. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Deflagrace (lat. de + flagrare, „shořet“) je technický termín popisující podzvukové spalování, které se obvykle šíří tepelnou vodivostí (horký hořící materiál ohřívá další vrstvu chladnějšího materiálu a zapaluje ho). Většina „ohňů“ v běžném životě, od plamenů po výbuchy, patří technicky mezi deflagrace. Deflagrace je odlišná od detonace, což je spalování šířící se rázovou vlnou. Deflagrace může za určitých okolností přejít v detonaci. (cs)
- Eine Deflagration (von lateinisch deflagrare = abbrennen) ist ein relativ schneller Verbrennungsvorgang, der umgangssprachlich auch „Verpuffung“ genannt wird. Explosionen mit ihrer Detonationsgeschwindigkeit sind deutlich schneller. (de)
- Deflagration (Lat: de + flagrare, "to burn down") is subsonic combustion in which a pre-mixed flame propagates through a mixture of fuel and oxidizer. Deflagrations can only occur in pre-mixed fuels. Most fires found in daily life are diffusion flames. Deflagrations with flame speeds in the range of 1 m/sec differ from detonations which propagate supersonically through shock waves with speeds in the range of 1 km/sec. (en)
- Une déflagration est une combustion rapide accompagnée d'un bruit plus ou moins fort dont la vitesse de propagation est inférieure à la vitesse du son. Il s'agit de l'ensemble des phénomènes consécutifs au passage rapide d'un front de réaction, le plus souvent d'un front de flamme (combustion d'un gaz ou d'une vapeur), au travers d'un mélange de combustible et de comburant, ou prémélange. (fr)
- Una deflagrazione (dal latino de + flagrare, "incenerire") è un termine tecnico che descrive una combustione subsonica, che usualmente si propaga tramite conduzione (materiale caldo, in combustione, che riscalda uno strato adiacente di materiale freddo, facendolo infiammare). La deflagrazione è caratterizzata da una grande diminuzione della densità del gas a valle dell'onda di combustione e da una leggera caduta di pressione. La maggior parte del "fuoco" nella vita di tutti i giorni è tecnicamente una deflagrazione. La deflagrazione è diversa dalla detonazione, la quale si propaga a velocità supersonica ed attraverso una compressione da collisione violenta. (it)
- Deflagration sker när reaktionszonen i ett explosivämne (till exempel krut, en dammatmosfär eller en gasblandning) breder ut sig långsammare än ljudets hastighet. Vid en detonation breder reaktionszonen ut sig snabbare än ljudets hastighet. Deflagration är det eftersträvade förloppet för förbränning i till exempel en förbränningsmotor, en raketmotor eller krut till skjutvapen, som kan skadas om en detonation skulle uppstå. Detonation är det eftersträvade förloppet för sprängämnen och bomber för att bryta upp berg och förstöra byggnader. (sv)
- 緩燃（英語：Deflagration）是火釋放能量的兩種方式之一，是以傳熱方式、低於音速地緩慢燃燒，日常絕大部份火災皆屬緩燃，低於音速的爆炸亦屬緩燃。火另一種釋放能量的方式稱爆轟，兩種方式都有俗稱「爆燃」造成混淆。 (zh)
- Una deflagració és una combustió sobtada (subsònica) amb flama a baixa velocitat de propagació i sense explosió. Se sol associar, erròniament, amb les explosions. Les reaccions que provoca una deflagració són idèntiques a les d'una combustió, però es desenvolupen a una velocitat compresa entre 1 m/s i la velocitat del so. En una deflagració, el front de flama avança per fenòmens de ; per contra, en una detonació la combustió està associada a una ona de xoc que avança a velocitat superior a la del so. Perquè es produeixi una deflagració es necessita el següent: (ca)
- Una deflagración es una combustión súbita con llama a baja velocidad de propagación, es un tipo de explosión subsónica, pues las explosiones supersónicas son las llamadas detonaciones. Las reacciones que provoca una deflagración son idénticas a las de una combustión, que es un proceso de oxidación muy rápido y acelerado con producción de llama, pero se desarrollan a una velocidad todavía mayor y comprendida entre 1m/s y la velocidad del sonido. Para que se produzca una deflagración es necesario: Típicos ejemplos de deflagración son: (es)
- Deflagracja (łac. deflagratio de- 'z, od, wy-' i flagrare 'płonąć') – rodzaj stosunkowo powolnego rozkładu materiałów wybuchowych, który rozprzestrzenia się z prędkością znacznie mniejszą niż prędkość dźwięku w tym materiale. Jest jednym z dwóch – obok detonacji – możliwych typów eksplozji materiałów wybuchowych i gazów palnych. (pl)
- Deflagratie is de explosieve verbranding van een stof of mengsel. Dit verschilt van de verbranding van hout, papier e.d., waarbij de verbranding vrij langzaam verloopt. Voor deze materialen is zuurstoftoevoer noodzakelijk, zodat de verbrandingssnelheid geregeld kan worden door meer of minder lucht (zuurstof) toe te laten. Dit heet een (gewone) verbranding. Deflagerende stoffen worden toegepast in kruiten en sassen. (nl)
- Deflagração é um processo de combustão subsônica que normalmente se propaga através de condutividade térmica (a camada de matéria que está em combustão aquece a camada de matéria vizinha, mais fria, que então sofre ignição). A deflagração — que se dá a uma velocidade muito rápida mas que fica aquém da velocidade do som — difere da detonação, que é um processo de combustão supersônico e se propaga através de uma onda de choque. (pt)
- Дефлагра́ция — процесс дозвукового горения, при котором образуется быстро перемещающаяся зона (фронт) химических превращений. Передача энергии от зоны реакции в направлении движения фронта происходит преимущественно за счет конвективной теплопередачи. Принципиально отличается от детонации, при которой зона превращений распространяется со сверхзвуковой скоростью и передача энергии происходит за счет разогрева от внутреннего трения в веществе при прохождении через него продольной волны (ударная волна в детонационном процессе). (ru)
- Вигорання вибухових речовин, дефлаграція — перехід детонації ВР в горіння заряду ВР з дозвуковими швидкостями від кількох мм до сотень метрів на секунду. Виникає при порушенні нормального режиму детонації і відмові ВР внаслідок дефектності засобів ініціювання, недостатнього початкового імпульсу, при порушенні суцільності заряду, утворенні перемичок між патронами (з і штибу), падінні детонаційної здатності ВР внаслідок ущільнення, при зволоженні і злежуванні. (uk)
|
