albo

albo (Italienisch)

Dieser Eintrag oder Abschnitt bedarf einer Erweiterung. Wenn du Lust hast, beteilige dich daran und entferne diesen Baustein, sobald du den Eintrag ausgebaut hast. Bitte halte dich dabei aber an unsere Formatvorlage!

Folgendes ist zu erweitern: Bedeutungsangaben ausführen

Substantiv, m

Singular	Plural
l’albo	gli albi

Worttrennung:

al·bo, Plural: al·bi

Aussprache:

IPA: […]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] das Register, die Liste

[2] das schwarze Brett, das Anschlagbrett

[3] das Album

[4] das Bilderbuch

Synonyme:

[1] registro

[2] tavola

[3] album

[4] libro illustrato

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

albo dei medici (Ärztekammer)

Übersetzungen

[1] das Register, die Liste

Für [1] siehe Übersetzungen zu Register^?

Für [1] siehe Übersetzungen zu Liste^?

[2] das schwarze Brett, das Anschlagbrett

Für [2] siehe Übersetzungen zu Anschlagbrett^?

Für [2] siehe Übersetzungen zu Bilderbuch^?

[3] das Album

Für [3] siehe Übersetzungen zu Album^?

[4] das Bilderbuch

Englisch:
Französisch:

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Italienischer Wikipedia-Artikel „albo“

[1–4] PONS Italienisch-Deutsch, Stichwort: „albo“

[1] LEO Italienisch-Deutsch, Stichwort: „albo“

albo (Polnisch)

Konjunktion

Nebenformen:

archaisch: alibo

Worttrennung:

al·bo

Aussprache:

IPA: [ˈalbɔ]

Hörbeispiele:

albo^(Info)

Bedeutungen:

[1] verbindet sich gegenseitig ausschließende Angaben; oder

[2] verbindet Aussagen, die auch gleichzeitig eintreten können; oder

[3] veraltet: das heißt, beziehungsweise, also

[4] archaisch, kausal: weil, da, denn

Abkürzungen:

a.

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugte Nebenform zu alibo ^→ pl, das ein Erbwort aus dem urslawischen *a li bo ‚denn, etwa‘ ist, das seinerseits ein Kompositum aus den Partikeln *ali (siehe altpolnisch ali ^→ pl) und *bo (siehe polnisch bo ^→ pl) ist; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit altniedersorbisch albo ^→ dsb, russisch (dialektal) алибо (alibo^☆) ^→ ru und альбо (alʹbo^☆) ^→ ru, ukrainisch альбо (alʹbo^☆) ^→ uk sowie slowenisch (dialektal) aliboj ^→ sl^[1]^[2]

Synonyme:

[1] abo, bądź, czy, lub

[2] abo, bądź, lub

[3] czyli, inaczej, to jest

[4] bo

Gegenwörter:

[1] i, oraz

Beispiele:

[1] „Guwernantki bywają mądre albo głupie, złe albo dobre, brzydkie albo ładne, ale wszystkie muszą być pod tym względem bez zarzutu.“^[3]

Hauslehrerinnen gibt es schlaue oder dumme, schlechte oder gute, hässliche oder schöne, aber sie müssen in dieser Hinsicht alle ohne Tadel sein.

[1] Powiedział, że przyjdzie dzisiaj albo jutro.

Er hat gesagt, dass er heute oder morgen komme.

[2] Rano żona czyta gazetę albo słucha radia.

Morgens liest meine Frau Zeitung oder hört Radio.

[2] Nasi klienci kupują róże albo tulipany.

Unsere Kunden kaufen Rosen oder Tulpen.

[3] „Wymyśliła ogródek: sławna gospodyni, / Zwała się Kokosznicka, z domu Jendykowi- / czówna; jéj wynalazek epokę stanowi / W domowém gospodarstwie; dziś powszechnie znany, / Lecz w owych czasach jeszcze za nowość podany, / Przyjęty pod sekretem od niewielu osób, / Nim go wydał kalendarz, pod tytułem: Sposób / Na jastrzębie i kanie, albo nowy środek / Wychowywania drobiu — był to ów ogrodek.“^[4]

Wortbildungen:

[1] alboć, alboż, albowiem, albo …, albo

Übersetzungen

[1] verbindet sich gegenseitig ausschließende Angaben; oder

Deutsch: oder

[2] verbindet Aussagen, die auch gleichzeitig eintreten können; oder

Deutsch: oder

[3] veraltet: das heißt, beziehungsweise, also

Deutsch: das heißt, beziehungsweise, also

[4] archaisch, kausal: weil, da, denn

Deutsch: weil, da, denn

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „albo“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „albo“

[1–3] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 13.

[1] Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5, Seite 6.

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, „I albo“ Seite 47.

[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 18.

[1, 3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 199.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 28.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 30.

[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „albo“

[1–3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 73–74.

[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 22.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 13.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abo, *alibo, albo“, Seite 2.

[1–4] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 100–114.

[1, 2] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 22–23.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „albo“

Quellen:

↑ Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 , Seite 18.
↑ О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF) , „*a li“ Seite 38.
↑ Stefan Żeromski: Ludzie bezdomni. Tom 1, Wyd. J. Mortkowicza, Warszawa 1937 (Wikisource) , Seite 184.
↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Paris 1834 (Wikisource) , Seite 103.

Partikel

Nebenformen:

archaisch: alibo

Worttrennung:

al·bo

Aussprache:

IPA: [ˈalbɔ]

Hörbeispiele:

albo^(Info)

Bedeutungen:

[1] verstärkt eine meist rhetorische Frage oder einen Ausruf; denn, etwa

[2] archaisch: drückt eine Möglichkeit aus; vielleicht, womöglich

Synonyme:

[1] abo, alboż, czy, czyż, czyżby

[2] chyba, może, raczej

Beispiele:

[1] „Albo ty tego nie rozumiesz?“^[1]

Verstehst du das denn nicht?

[1] Albo wam źle u nas?

Geht es euch denn etwa schlecht bei uns?

[1] Albo ja wiem?

Was weiß ich. / Woher soll ich (denn) das wissen?

Redewendungen:

[1] albo to

Sprichwörter:

[1] Albom ja bocian, żebym świat czyścił

Wortbildungen:

[1] alboż

Übersetzungen

[1] verstärkt eine meist rhetorische Frage oder einen Ausruf; denn, etwa

Deutsch: denn, etwa

[2] archaisch: drückt eine Möglichkeit aus; vielleicht, womöglich

Deutsch: vielleicht, womöglich

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „albo“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „albo“

[1] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 13.

[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, „II albo“ Seite 47.

[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 18.

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 199.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 28.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 30.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „albo“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 74.

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 22.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 13.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „albo“

[1, 2] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 100–114.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „albo“

Quellen:

↑ Eliza Orzeszkowa: Jędza. Redakcya „Gazety Polskiej“, Warszawa 1899 (Wikisource) , Seite 16.

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: alba, ale, albinos

albō (Latein)

Deklinierte Form

Worttrennung:

al·bō

Grammatische Merkmale:

Dativ Singular des Substantivs album
Ablativ Singular des Substantivs album

albo ist eine flektierte Form von album.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag album.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

[1] Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 , Seite 18.

[2] О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF) , „*a li“ Seite 38.

[3] Stefan Żeromski: Ludzie bezdomni. Tom 1, Wyd. J. Mortkowicza, Warszawa 1937 (Wikisource) , Seite 184.

[4] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Paris 1834 (Wikisource) , Seite 103.

[5] Eliza Orzeszkowa: Jędza. Redakcya „Gazety Polskiej“, Warszawa 1899 (Wikisource) , Seite 16.

[1]

[2]

[3]

[4]

[1]