Υπουργείο Ναυτικών
Το Υπουργείο Ναυτικών (1846-1949) ήταν ένα από τα πρώτα υπουργεία του ελληνικού κράτους που είχε ευθύνη για τα ναυτικά θέματα, τόσο στρατιωτικά όσο και εμπορικά.
Πριν την ίδρυση του Βασιλείου της Ελλάδος, ήδη από την Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος που προέκυψε από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, είχε δημιουργηθεί το Μινιστέριον των Ναυτικών. Μετά την άφιξη του Καποδίστρια, αλλά και στα χρόνια της Βασιλείας του Όθωνα, είχε τον τίτλο Επί των Ναυτικών Γραμματεία της Επικράτειας.
Μετά το 1945 το Υπουργείο Ναυτικών κράτησε μόνο το πολεμικό του τμήμα, ενώ το εμπορικό του σκέλος εξελίχθηκε στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (από την Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Μαΐου 1944). Στη συνέχεια το Υπουργείο Ναυτικών υπαγόταν μαζί με τα Υπουργεία Στρατιωτικών και Αεροπορίας αρχικά στον Πρωθυπουργό και σταδιακά σε έναν υπουργό υπεύθυνο για τα Υπουργεία Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, μέχρι το 1950, οπότε ιδρύθηκε από την Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950 το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, στο οποίο υπάγονταν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτικών ως υφυπουργείο, μέχρι το 1953 στην Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952, οπότε διορίστηκε ο τελευταίος υφυπουργός Ναυτικών.
Στέγαση
ΕπεξεργασίαΤο 1884 το Υπουργείο Ναυτικών στεγάστηκε σε κτήριο στο κέντρο της Αθήνας, σε μια πλευρά της Πλατείας Κλαυθμώνος, στη διασταύρωση των οδών Παπαρρηγοπούλου και Παλαιών Πατρών Γερμανού, ενώ ταυτόχρονα το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ) έχτισε νέο κτήριο ακριβώς δίπλα. Μετά από τρία χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο επεκτάθηκε αγοράζοντας το κτήριο του ΝΑΤ και στέγασε υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτικών στον δεύτερο όροφο, ενώ το ΝΑΤ συνέχισε να στεγάζεται στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο. Το 1920 έγινε επέκταση του νέου κτηρίου με έναν ακόμη όροφο. Αυτό το ενοποιημένο κτήριο ήταν η έδρα του Υπουργείου Ναυτικών μέχρι το 1941, οπότε η διοίκηση του υπουργείου μετακινήθηκε μαζί με την κυβέρνηση αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το 1945 η διοίκηση του Υπουργείου Ναυτικών επανήλθε στο κτήριο της Παπαρρηγοπούλου και Παλαιών Πατρών Γερμανού, μέχρι το 1950, οπότε το υπουργείο συγχωνεύθηκε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Στο κτήριο συνέχισε να στεγάζεται το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού μέχρι το 1973.[1],[2], [3].
Υπουργοί Ναυτικών
ΕπεξεργασίαΗ ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Ονοματεπώνυμο | Έναρξη Θητείας | Λήξη Θητείας | Κυβέρνηση | Σχόλια |
---|---|---|---|---|
... | .. | ... | ... | |
Δημήτριος Καλλιφρονάς | Οκτώβριος 1862 | Φεβρουάριος 1863 | Προσωρινή Κυβέρνησις της Ελλάδος (1862) | |
... | .. | ... | ... | |
Δημήτρης Βίτσας | 18 Δεκεμβρίου 1866 | 20 Δεκεμβρίου 1867 | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου 1866 | |
... | .. | ... | ... |
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ [1]
- ↑ Το κτίριο του «Υπουργείου Ναυτικών» στην Πλατεία Κλαυθμώνος Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Ξενοφών Μαυρογιάννης
- ↑ https://www.hellenicnavy.gr/el/organosi/dioikisi-dioikitikis-merimnas-naftikoy.html