Αλφόνσος Β΄ της Νεαπόλεως
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αλφόνσος Β΄ | |
|---|---|
 Μετάλλιο του Αντριάνο Φλορεντίνο, 1481 | |
Βασιλιάς της Νάπολης | |
| Περίοδος | 1494 - 1495 |
| Προκάτοχος | Φερδινάνδος Α' |
| Διάδοχος | Φερδινάνδος Β' |
| Γέννηση | 4 Νοεμβρίου 1448 Νάπολη |
| Θάνατος | 18 Δεκεμβρίου 1495 (ετών 47) Μεσσίνα |
| Σύζυγος | Ιππολύτη-Μαρία Σφόρτσα |
| Επίγονοι | Φερδινάνδος Β΄ Ισαβέλλα (νόθη) Σάντσα (νόθος) Αλφόνσος |
| Οίκος | Οίκος της Τραστάμαρα |
| Πατέρας | Φερδινάνδος Α΄ της Νεαπόλεως |
| Μητέρα | Ισαβέλλα του Κλερμόν |
| Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αλφόνσος B΄ (Alfonso II, 4 Νοεμβρίου 1448 - 18 Δεκεμβρίου 1495) ήταν βασιλιάς της Νεαπόλεως (1494 - 1495) από τον Οίκο της Τρασταμάρα, κλάδου του Οίκου της Ιβρέας. Ήταν ο πρωτότοκος υιός του Φερδινάνδου Α' βασιλιά της Νεαπόλεως και της πρώτης συζύγου του Ισαβέλλας Κιαρομόντε.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Νάπολη· ο πατέρας του ήταν εξάδελφος του Φερδινάνδου Β' βασιλιά της Αραγονίας. Εκπαιδευτής του ήταν ο Τζιοβάννι Ποντάνο, συγγραφέας του Για το Μεγαλείο, όπου περιγράφει τις αρετές και τον τρόπο ζωής που αρμόζει σε έναν μέλλοντα πρίγκιπα. Κληρονόμησε από τη μητέρα του τη διεκδίκηση των ντε Μπριέν στο βασίλειο της Ιερουσαλήμ· επίσης εδάφη από τον θείο της Τζιοβάννι-Αντόνιο πρίγκιπα του Τάραντα. Αποδείχθηκε ένας ικανός και αποφασιστικός στρατιώτης, όταν βοήθησε τον πατέρα του στην καταστολή της Αφύπνισης των βαρώνων και στην άμυνα του βασιλείου κατά των παπικών αξιώσεων. Αγωνίσθηκε ως κοντοτιέρος στις σημαντικές αναμετρήσεις της εποχής του, όπως τον πόλεμο μετά την εξέγερση των Πάτζι (1478-80) και τον πόλεμο της Φερράρα (1482-84).
Όταν διαδέχθηκε τον πατέρα του τον Ιανουάριο του 1494, τα οικονομικά του βασιλείου είχαν εξαντληθεί και ο Κάρολος Η΄ της Γαλλίας αναμενόταν να εισβάλλει, διεκδικώντας το βασίλειο. Ο Αλφόνσος Β' κατάφερε να ανακτήσει την υποστήριξη του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ', που κάλεσε τον Κάρολο Η' να οδηγήσει τις δυνάμεις του εναντίον των Οθωμανών. Ο πρώην παπικός απεσταλμένος (legatus) Χουάν ντε Βοργία έστεψε τον Αλφόνσο Β' Rex Siciliae τον Μάιο. Ωστόσο ο Κάρολος Η' δεν άλλαξε γνώμη· εισέβαλε το Σεπτέμβριο στην Ιταλία και νίκησε τη Φλωρεντία και το στόλο που είχε στείλει ο Αλφόνσος Β' με το νεότερο αδελφό του Φρειδερίκο στο Πόρτο Βένερε (Β. της Πίζας). Τον Ιανουάριο του 1495 προσέγγιζε τη Νάπολη. Ο Αλφόνσος Β', έπειτα από οιωνούς και ασυνήθιστα όνειρα (ίσως μνήμες των θυμάτων του) παραιτήθηκε υπέρ του υιού του Φερδινάνδου Β' και διέφυγε σε μονή στη Σικελία, όπου απεβίωσε αργότερα το ίδιο έτος. Βασίλευσε σχεδόν δύο έτη.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1465 νυμφεύτηκε την Ιππολύτη-Μαρία Σφόρτσα, κόρη τού Φραγκίσκου Α΄ δούκα τού Μιλάνου και είχε τέκνα:
- Φερδινάνδος Β' 1469-1496, βασιλιάς της Νάπολης.
- Ισαβέλλα 1470-1524, δούκισσα, έπειτα πριγκίπισσα, του Μπάρι· παντρεύτηκε τον Τζαν-Γκαλεάτσο Σφόρτσα δούκα του Μιλάνου.
Από την εκτός γάμου σχέση του με την Τρόζα Γκατζέλα είχε φυσικά τέκνα:
- (νόθη) Σάντσα 1478 -1506, παντρεύτηκε τον Γοδεφρείδο Βοργία, γιο του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄.
- (νόθος) Αλφόνσος 1481-1500, δούκας του Μπισέλε και πρίγκιπας του Σαλέρνο, νυμφεύτηκε την Λουκρητία Βοργία, κόρη του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Black, Jane (2009). Absolutism in Renaissance Milan: Plenitude of Power Under the Visconti and the Sforza, 1329-1535. Oxford University Press.
- Fallows, Noel (2010). Jousting in Medieval and Renaissance Iberia. The Boydell Press.
- Hersey, George L. (1969). Alfonso II and the Artistic Renewal of Naples. New Haven: Yale University Press.
- Previté-Orton, C. W. (1978). The Shorter Cambridge Medieval History. Volume 2, The Twelfth Century to the Renaissance (9th ed.). Cambridge University Press.
- Webb, Nicholas (1997). "Giovanni Pontano". In Kraye, Jill (ed.). Cambridge Translations of Renaissance Philosophical Texts. 2. Cambridge University Press. p. 69-87.
