Σαρόνγκ

Τρεις γυναίκες με σαρόνγκ το 1905.

Το σαρόνγκ ή σαρούνγκ ( /səˈrɒŋ/ στα μαλαϊκά) είναι ένα μεγάλο κομμάτι υφάσματος, συχνά τυλιγμένο γύρω από τη μέση, που φοριέται στην Νοτιοανατολική Ασία, στην ινδική υποήπειρο, στη Σρι Λάνκα, στις Μαλδίβες, στην Αραβική Χερσόνησο, στο Κέρας της Αφρικής, στην Ανατολική Αφρική και σε πολλά νησιά του Ειρηνικού. Το ύφασμα έχει συχνά υφαντά σχέδια καρό ή μπορεί να είναι έντονα χρωματισμένο με βαφή μπατίκ ή ικάτ. Πολλά σύγχρονα σαρόνγκ έχουν τυπωμένα σχέδια, που συχνά απεικονίζουν ζώα ή φυτά. Διαφορετικοί τύποι σαρόνγκ φοριούνται σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, όπως τα λούνγκι στην ινδική υποήπειρο και τα ιζαάρ στην Αραβική Χερσόνησο.

Σύνοψη

• 
  Σουντανέζα υφάντρια σαρόνγκ στην Μπαντούνγκ της Δυτικής Ιάβας, Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες, 1900-1940.
• 
  Το σαρόνγκ δηλώνει ένα μήκος υφάσματος ως ένδυμα.

Τα σαρόνγκ ή σαρούνγκ υποδηλώνουν το κάτω ένδυμα, που φορούν οι άνδρες και οι γυναίκες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Αποτελείται από ένα μήκος υφάσματος πλάτους περίπου 0,91 μ. και μήκους 2,3 μ. Στο κέντρο αυτού, υφαίνεται ή βάφεται στο ύφασμα ένα χρώμα ή μοτίβο, το οποίο είναι γνωστό ως κεπάλα ή "κορυφή" του σαρόνγκ. Αυτό το φύλλο ράβεται στα στενότερα άκρα για να σχηματίσει ένα σωλήνα. Κάποιος "μπαίνει" μέσα σε αυτόν τον σωλήνα, φέρνει την άνω άκρη πάνω από το επίπεδο του ομφαλού (το στρίφωμα πρέπει να είναι στους αστραγάλους), τοποθετεί το "κεπάλα" στο κέντρο της πλάτης και διπλώνει το περίσσευμα υφάσματος και από τις δύο πλευρές μπροστά στο κέντρο, όπου επικαλύπτονται και στερεώνουν το σαρόνγκ περιστρέφοντας το πάνω στρίφωμα. Οι άνδρες της Μαλαισίας φορούν σαρόνγκ υφασμένα σε σχέδιο καρό. Οι γυναίκες φορούν σαρόνγκ βαμμένα με τη μέθοδο μπατίκ, με μοτίβα λουλουδιών, για παράδειγμα, και σε πιο φωτεινά χρώματα. Ωστόσο, στην ιαβανέζικη κουλτούρα, η χρήση σαρόνγκ μπατίκ δεν περιορίζεται στις γυναίκες σε επίσημες περιστάσεις όπως οι γάμοι.

Το σαρόνγκ είναι κοινό ένδυμα για γυναίκες σε τυπικό περιβάλλον με μπλούζα κεμπάγια. Οι άνδρες της Μαλαισίας φορούν σαρόνγκ δημόσια, μόνο όταν παρευρίσκονται στις προσευχές της Παρασκευής στο τζαμί, αλλά τα σαρόνγκ παραμένουν πολύ συχνά καθημερινές πρόχειρες ενδυμασίες στο σπίτι για άνδρες όλων των εθνικοτήτων και θρησκειών στο Μπρουνέι, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, τη Σρι Λάνκα και μεγάλο μέρος της ινδικής υποηπείρου. (Στην ινδική υποήπειρο, εξαιρουμένης της Σρι Λάνκα, τα σαρόνγκ είναι μερικές φορές γνωστές ως μουντού ή λούνγκι).

Τοπικές παραλλαγές

Αραβική Χερσόνησος

• 
  Υεμένιοι με παραδοσιακά σαρόνγκ.
• 
  Ένας άντρας από την Υεμένη δένει το φουτάχ του. Μερικές φορές οι άνθρωποι φυλάσσουν χρήματα και άλλα μικροαντικείμενα στις πτυχές του φουτάχ.

Σαρόνγκ γνωστά με μια ποικιλία τοπικών ονομάτων παραδοσιακά φοριούνται από τον λαό της Υεμένης και αλλού στην αραβική χερσόνησο. Τα τοπικά ονόματα για το ένδυμα περιλαμβάνουν τα φουτάχ, ιζαάρ, γουιζάρ και μαουάζ. Στην Χαντραμάουτ, τα σαρόνγκ ονομάζονται σαρούν στο εσωτερικό και σαρούμ στην παράκτια περιοχή. Στο Ομάν, ονομάζονται γουιζάρ και είναι συχνά λευκού χρώματος, παρόμοια με το μούντου της Κεράλα της ινδικής ηπείρου. Στη Σαουδική Αραβία, τα σαρόνγκ είναι γνωστά ως ιζαάρ.

Τα σχέδια μπορεί να είναι καρό ή ριγέ, καθώς και λουλουδάτα ή αραμπέσκ, αλλά και διπλά καρό σχέδια από την Ινδονησία είναι επίσης πολύ δημοφιλή. Στη νοτιοδυτική Σαουδική Αραβία, οι φυλετικές ομάδες έχουν το δικό τους στυλ, το οποίο είναι τοπικά υφασμένο. Φοριέται επίσης στη βόρεια Υεμένη. Ωστόσο, οι φυλετικές ομάδες στην Υεμένη έχουν η καθεμία το δικό τους σχέδιο για το φουτάχ τους, το τελευταίο από τα οποία μπορεί να περιλαμβάνει φούντες και κρόσσια. Πιστεύεται ότι αυτό το φυλετικό φουτάχ μοιάζει με το αρχικό ιζαάρ, όπως φοριούνταν στην αραβική χερσόνησο από τους προϊσλαμικούς χρόνους. Φοράται γενικά ανοιχτά και χωρίς ραφή με τέτοιο τρόπο, ώστε το ρούχο να μην φτάνει πάνω από τους αστραγάλους. Άλλα ιζαάρ, που συχνά εισάγονται από το Μπαγκλαντές, είναι τα παραδοσιακά ρούχα των Αράβων ψαράδων του Περσικού Κόλπου, του Ινδικού Ωκεανού και της Ερυθράς Θάλασσας. Ήταν το παραδοσιακό ένδυμα για τους άντρες πριν διαδοθούν οι πιτζάμες και τα καφτάνια κατά την τουρκική και την ευρωπαϊκή αποικιακή περίοδο.

Ινδική υποήπειρος

• 
  Αγόρι στο Μπαγκλαντές αγόρι με παραδοσιακό λούνγκι.
• 
  Ινδοί χορευτές μπάνγκρα με λούνγκι.

Τα σαρόνγκ, πολύ παρόμοια με αυτά της Νοτιοανατολικής Ασίας και εντελώς διαφορετικά από την ινδική υποήπειρο (εκτός της Σρι Λάνκα) είναι ευρέως διαδεδομένα - στην πολιτεία Μανιπούρ, στην Κεράλα και στο Ταμίλ Ναντού. Συνήθως φοριούνται στο σπίτι. Ένα τυπικό λούνγκι είναι 2,12 επί 1,2 μέτρα.

Σε αντίθεση με τα λαμπρά χρωματισμένα σαρόνγκ της Νοτιοανατολικής Ασίας, η ποικιλία Κεράλα είναι πιο απλό λευκό και φοριέται για τελετουργικούς ή θρησκευτικούς σκοπούς. Στην Κεράλα, τα λαμπρά χρωματισμένα σαρόνγκ ονομάζονται κάιλι και τα λευκά ονομάζονται μούντου. Το πιο επίσημο, ασπρόμαυρο ντότι φοριέται για επίσημες και θρησκευτικές εκδηλώσεις. Ενώ υπάρχουν φορέματα με βάση το μούντου, που μπορούν να φορεθούν από τις γυναίκες, συνήθως φορούν σάρι.

Σρι Λάνκα

Τα σαρόνγκ είναι πολύ συνηθισμένα στη Σρι Λάνκα και φοριούνται μόνο από άντρες. (Ένα παρόμοιο ένδυμα φοριέται από γυναίκες. Ωστόσο, το γυναικείο ένδυμα ονομάζεται "ρέντα"). Είναι το τυπικό ένδυμα για τους περισσότερους άνδρες σε αγροτικές και ακόμη και ορισμένες αστικές κοινότητες. Ωστόσο, οι περισσότεροι άντρες ανώτερων κοινωνικών τάξεων (που δημόσια φορούν παντελόνι) φορούν τα σαρόνγκ μόνο ως βολικό νυχτικό ή μόνο μέσα στα όρια του σπιτιού.

Στατιστικά, ο αριθμός των ατόμων που φορούν σαρόνγκ ως κύρια δημόσια ενδυμασία τους μειώνεται στη Σρι Λάνκα Ο λόγος είναι ότι το σαρόνγκ φέρει το στίγμα της ενδυμασίας για λιγότερο μορφωμένες κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Ωστόσο, υπάρχει μια τάση για την υιοθέτηση σαρόνγκ ως μοντέρνο ένδυμα ή ως επίσημο ένδυμα, που φοριέται με εθνική υπερηφάνεια, μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Οι πολιτικοί και κοινωνικοί ηγέτες της Σρι Λάνκα, που θέλουν να απεικονίσουν την ταπεινοφροσύνη και την εγγύτητά τους στο "κοινό" και τον εθνικισμό τους, επιλέγουν μια παραλλαγή του σαρόνγκ ως δημόσια ενδυμασία τους.

Κέρας της Αφρικής

Τα σαρόνγκ είναι πανταχού παρόντα στη Σομαλία και στις μουσουλμανικές κατοικημένες περιοχές του Κέρατος της Αφρικής. Παρόλο που οι νομάδες και οι αστοί της Σομαλίας τα φορούσαν για αιώνες με τη μορφή μιας απλής λευκής φούστας, τα πολύχρωμα σαρόνγκ μακάουι, που είναι η πιο δημοφιλής μορφή του ενδύματος στην περιοχή, είναι μια σχετικά πρόσφατη άφιξη στη Σομαλία, ευγενική προσφορά του εμπορίου με τα νησιά της Νοτιοανατολικής Ασίας και την ινδική υποήπειρο. Πριν από τη δεκαετία του '40, τα περισσότερα μακάουι ήταν κατασκευασμένα από βαμβάκι. Ωστόσο, με την εκβιομηχάνιση της αγοράς για σαρόνγκ, κυκλοφορούν τώρα σε πολλά υφάσματα και συνδυασμούς τους, όπως πολυεστέρας, νάιλον και μετάξι.

Τα σχέδια ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό και κυμαίνονται από τετράγωνα καρό μοτίβα με υδατογραφήματα διαμάντια έως απλές γεωμετρικές γραμμές. Η μία σταθερά είναι ότι τείνουν να είναι αρκετά πολύχρωμα. Τα μαύρα μακάουι είναι σπάνια. Τα σαρόνγκ στη Σομαλία φοριούνται γύρω από τη μέση και διπλώνονται αρκετές φορές για να στερεωθούν. Πωλούνται συνήθως προραμμένα ως ένα μακρύ κυκλικό ύφασμα, αν και ορισμένοι πωλητές προσφέρονται να τα ράψουν ως πρόσθετη υπηρεσία.

Νοτιοανατολική Ασία

Ινδονησία

• 
  Μουσουλμάνοι της Ιάβας στην Ινδονησία φορούν σαρόνγκ.
• 
  Επίσημα σαρόνγκ μπατίκ που φορούσαν φρουροί κατά την παρέλαση του Σουλτάνου στη Γιογκιακάρτα

Στην Ινδονησία, τα σαρόνγκ είναι γενικά γνωστά ως κάιν σαρούνγκ ("ύφασμα σαρόνγκ"), εκτός από το Μπαλί, όπου φέρει το όνομα καμπέν. Τα σαρούνγκ ή σαρόνγκ συχνά περιγράφονται ως ινδονησιακή φούστα. Είναι ένας μεγάλος σωλήνας ή μήκος υφάσματος, που τυλίγεται συχνά στη μέση και φοριέται από άνδρες και γυναίκες σε μεγάλο μέρος του Ινδονησιακού Αρχιπελάγους.

Ο πιο συνηθισμένος σχεδιασμός των ινδονησιακών σαρόνγκ είναι υφαντό ύφασμα με καρό μοτίβα, που συνήθως χρησιμοποιείται από μουσουλμάνους για προσευχή σαλάτ. Στο Μπαλί, τα σαρόνγκ δεν είναι ραμμένα μεταξύ τους ως σωλήνας, αλλά παραμένουν ως κομμάτι ύφασμα για να τυλίγονται γύρω από τη μέση και να στερεώνονται με κόμπο.

Τα σαρόνγκ χρησιμοποιούνται από διάφορες εθνοτικές ομάδες στην Ινδονησία . Είναι κατασκευασμένα από μια ποικιλία υλικών όπως βαμβάκι, πολυεστέρας ή μετάξι. Οι γυναίκες της Ινδονησίας φορούν παραδοσιακή φορεσιά, που ονομάζεται κεμπάγια, ως άνω ένδυμα, ενώ για τη μέση και κάτω φορούν σαρόνγκ βαμμένα με τη μέθοδο μπατίκ, με μοτίβα λουλουδιών και σε φωτεινότερα χρώματα. Ωστόσο, στην ιαβανέζικη κουλτούρα, η χρήση σαρόνγκ μπατίκ δεν περιορίζεται στις γυναίκες σε επίσημες περιστάσεις όπως οι γάμοι.

Το 2019, σε μια προσπάθεια προώθησης και διάδοσης των σαρόνγκ μεταξύ των λαών της, η κυβέρνηση ενθάρρυνε τους Ινδονήσιους να φορούν σαρόνγκ δημόσια τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Ο Πρόεδρος Τζόκο Ουιντόντο είπε ότι το σαρόνγκ είναι σημαντικό στοιχείο του πολιτισμού της Ινδονησίας και ότι η χρήση του θα είναι ένδειξη εκτίμησης για τους τεχνίτες σαρόνγκ.

Μαλαισία

Στη Μαλαισία, τα σαρόνγκ είναι γνωστά ως κάιν, κάιν πελικάτ, κάιν σαρούνγκ, κάιν τενούν, κάιν μπατίκ ή κάιν σαμπίν (εξειδικευμένα σαρόνγκ που φορούν άνδρες). Στη μαλαισιανή πολιτεία Σαράουακ, ονομάζονται σαμπόκ (για άνδρες) και ταπέχ (για γυναίκες).

Φιλιππίνες

• 
  Kapa malong malong, ένας παραδοσιακός χορός του λαού Μαρανάο με τις πολλές χρήσεις του μαλόνγκ
• 
  Ένα παταντιόνγκ από το αρχιπέλαγος Σούλου στο Μουσείο Τέχνης της Χονολουλού

Τα σαρόνγκ από τις Φιλιππίνες είναι γενικά γνωστά ως τάπις στη Λουσόν, παταντιόνγκ στα νησιά Βισάγιας και Σούλου, και μαλόνγκ στο Μιντανάο. Φοριούνται τόσο από άντρες όσο και από γυναίκες και μπορεί να είναι ορθογώνια ή σωληνοειδή. Φτάνουν σε μήκος το γόνατο ή τον αστράγαλο και διατίθενται σε διάφορα χρώματα, που είναι συνήθως μοναδικά για τη συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα που τα υφαίνει. Μεταξύ των ανδρών, η φούστα είναι συνήθως σχεδιασμένη και δεμένη στη μέση, σχηματίζοντας ένα παντελόνι που μοιάζει με σαλαουάλ. Μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως σάλι ή κουβέρτες.

Μεταξύ του λαού Μαρανάο, το μαλόνγκ εμφανίζεται στον παραδοσιακό χορό kapa malong malong, που δείχνει τους διάφορους τρόπους, με τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Κατά τη διάρκεια της ισπανικής αποικιακής εποχής, το τάπις φοριούνταν πάνω από μια μακρύτερη ισπανική φούστα, καθώς τα κοντά τάπις θεωρούνταν πολύ ανήθικα από τον ισπανικό κλήρο. Εξελίχτηκαν με την πάροδο του χρόνου και έγιναν μέρος της παραδοσιακής γυναικείας φιλιππινέζικης ενδυμασίας.

Δύση

Στη Βόρεια και Νότια Αμερική, καθώς και στην Ευρώπη, τα υφάσματα για τους γοφούς φοριούνται ως ένδυμα παραλίας ή πάνω από μαγιό. Συχνά είναι κατασκευασμένα από λεπτό, ελαφρύ ύφασμα, συχνά ρεγιόν, και μπορεί να έχει διακοσμητικό περιθώριο και στις δύο πλευρές. Φοριούνται ως επί το πλείστον από γυναίκες και συνήθως δεν μοιάζουν με τα παραδοσιακά ασιατικά ή αφρικανικά σαρόνγκ σε μέγεθος, μοτίβο ή σχέδιο. Δυτικοί που φορούν σαρόνγκ επηρεάζονται από τα σκωτσέζικα Κιλτ ή τα λάβα-λάβα του πολιτισμού της Πολυνησίας ή των Σαμόα. Συνήθως τα σαρόνγκ φοριούνται από άνδρες, όταν βρίσκονται στο σπίτι ή στην παραλία ή ως κάλυμμα σε παραλία γυμνιστών ή στην πισίνα ή σε κρουαζιέρα.

Στερέωμα

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι στερεώματος ενός σαρόνγκ στο σώμα του φορέα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές οι τεχνικές συνήθως διαφέρουν ανάλογα με το φύλο του χρήστη. Εάν ένα σαρόνγκ δένεται, μένει έτσι και στη θέση του. Διαφορετικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποια καρφίτσα, το ύφασμα μπορεί να τοποθετηθεί σφιχτά σε στρώσεις, οι γωνίες να τυλίγονται γύρω από το σώμα και να δένονται ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ιμάντας για να συγκρατεί το σαρόνγκ στη θέση του.

Παρόμοια ενδύματα

• Αφρική
  • Στην Ανατολική Αφρική, καλείται είτε κάνγκα (φοριέται από Αφρικανές) είτε κικόι, παραδοσιακά φοριέται από άνδρες και χρησιμοποιείται με πολύ πιο απλή σχεδίαση, ωστόσο, χρησιμοποιείται συχνότερα με υψηλή μόδα. Συνήθως περιλαμβάνουν την εκτύπωση μιας παροιμίας σουαχίλι κατά μήκος του στριφώματος.
  • Στη Μαδαγασκάρη ονομάζεται λάμπα.
  • Στο Μαλάουι ονομάζεται κιτένγκε.
  • Στη Σομαλία ονομάζεται μακάουι.
  • Στον Μαυρίκιο ονομάζονται παρεό.
  • Στη Μοζαμβίκη ονομάζεται καπουλάνα .
  • Στη Νότια Αφρική ονομάζεται κικόι και χρησιμοποιείται συνήθως ως κάλυμμα επίπλου ή για την παραλία.
  • Στη Ζάμπια είναι γνωστοί ως κιτένγκε.

• Βραζιλία
  • Τα κάνγκα χρησιμοποιούνται στη Βραζιλία ως μαγιό από γυναίκες σε παραλίες και παραθαλάσσιες πόλεις, αλλά βρίσκονται επίσης σε καταστήματα στην εξοχή για κολύμπι σε πισίνες ή ποτάμια.

• Μέση Ανατολή
  • Στη Σαουδική Αραβία, ονομάζεται φούτα ( Αραβικά : فوطه).
  • Στην Υεμένη, ονομάζεται φούτα ( Αραβικά : فوطه) ή μεουάζ ( Αραβικά : معوز).

• Ινδική υποήπειρος
  • Στη Νότια Ινδία ονομάζεται λούνγκι.
  • Στην Ανατολική Ινδία και το Μπαγκλαντές είναι γνωστό ως λούνγκι.
  • Στη βορειοανατολική Ινδία, παραδοσιακά ρούχα είναι το πανέκ στο Μανιπούρ και το μεχέλα στο Άσαμ, τα οποία μοιάζουν πολύ με τα παραδοσιακά είδη άλλων εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας και είναι εντελώς διαφορετικά από την ινδική υποήπειρο.
  • Στη Νότια Ινδία ονομάζεται βεέτι στα ταμίλ, πάντσα στα τελούγκου, πάντσε στα κανάντα και μούντου στα μαλαγιαλάμ.
  • Στις νοτιότερες περιοχές του Ταμίλ Ναντού, είναι επίσης γνωστό ως χααράμ, πιθανότατα με επιρροήι από τη Σρι Λάνκα.
  • Στις Μαλδίβες και στην Κεράλα, είναι γνωστό ως μούντου, φέιλι ή νεριγιάτου.
  • Στο Παντζάμπ ονομάζεται τσάντρα.
  • Στη Σρι Λάνκα ονομάζεται σαράμ στα ταμίλ και σαράμα στα σιναλέζικα.

• Νοτιοανατολική Ασία

Παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά στις Φιλιππίνες.

• • Στην Καμπότζη χρησιμοποιείται ως εναλλακτική λύση του σαμπότ.
  • Στο Λάος και το Ισάν (βορειοδυτική Ταϊλάνδη), ονομάζεται σιν, επίσης σαρόνγκ.
  • Στη Μιανμάρ, είναι γνωστό ως λόνγκι.
  • Στην Ταϊλάνδη, είναι γνωστό ως πα κάο μα για τους άνδρες και πα τουνγκ για τις γυναίκες.

Πολυνήσιοι χορευτές ντυμένοι με παρέου γύρω στο 1909

• Νησιά του Ειρηνικού
  • Στα Φίτζι είναι γνωστό ως σούλου.
  • Στη Χαβάη αναφέρεται ως κικέπα.
  • Στην Παπούα Νέα Γουινέα, ονομάζεται λαπ-λαπ. Φοριέται από άνδρες και γυναίκες. Στη γλώσσα χίρι μότου, ονομάζεται ράμι.
  • Στη Ροτούμα, είναι γνωστό ως "χα φάλι".
  • Στη Σαμόα είναι γνωστό ως λάβα-λάβα.
  • Στην Ταϊτή και στα Νησιά Κουκ είναι γνωστό ως παρέου.
  • Στην Τόνγκα είναι γνωστό ως τουπένου.

Δείτε επίσης

• Μπατίκ
• Κιλτ
• Φουστανέλα
• Κάνγκα
• Παρεό