bóg

See also: Appendix:Variations of "bog"

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpouː/

  Rhymes: -ouː

Noun

bóg

1. inflection of bógur:
   1. indefinite accusative singular
   2. indefinite dative singular

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bogъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwok/
• Rhymes: -ok
• Syllabification: bóg
• Homophone: Bóg

Noun

bóg m pers

1. god

Declension

Declension of bóg

	singular	plural
nominative	bóg	bògòwie
genitive	bòga	bògów
dative	bògù	bògóm
accusative	bòga	bògów
instrumental	bògã	bògama
locative	bògù	bògach
vocative	bòże	bògòwie

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “Bòg”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 10
• Jan Trepczyk (1994) “Bóg”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “Bóg”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1], volume 1, page 116
• “bóg”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Masurian

Etymology

Inherited from Old Polish bóg.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbok/
• Rhymes: -ok
• Syllabification: bóg
• Homophone: Bóg

Noun

bóg m pers (related adjective bozÿ or boski)

1. god (deity or supreme being)
2. god, idol

Further reading

• Zofia Stamirowska (1987-2024) “Bóg”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur, volume 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, pages 209-211

Old Norse

Noun

bóg

1. indefinite accusative singular of bógr

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bogъ. First attested in 1285.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɔːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /bok/

Noun

bóg m animacy unattested (female equivalent bogini, related adjective boży or boski)

1. (attested in Greater Poland) god; God
   • 1877-1999 [1285], Franciszek Piekosiński, Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz, Ryszard Walczak, Tomasz Jasiński, Izabela Skierska, editors, Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. Codex diplomaticus Maioris Poloniae [Diplomatic Code of Greater Poland], volume I, Greater Poland, page 511:

     *Kaye sse bogu

     [Kaje sie Bogu]

2. (attested in Lesser Poland) idol; deity
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[2], Krakow, page 173a:

     Bog gego, chos mv gest bylo tho ymø Astarosth dzano, gest on s vysokosczy na szemø spatl byl a f proch gest szø on byl obroczil

     [Bog jego, coż mu jest było to imię Astarost dziano, jest on z wysokości na ziemię spadł był a w proch jest się on był obrocił]

3. (in the plural) people with the highest power such as princes, judges, sages, priests or soothsayers
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[3], 22, 8:

     Przywyedzon bødzye k bogom, to gest k byskupom (applicabitur ad deos)

     [Przywiedzion będzie k bogom, to jest k biskupom (applicabitur ad deos)]

Derived terms

adjectives

• bogobojny
• bogomyślny

 

nouns

• bożek
• bożyc
• bożyczka

 

particles

• bodaj

 

verbs

• bogosławić impf

 

Related terms

adjectives

• bogaty
• bogosławiony

 

adverbs

• bogobojnie

 

nouns

• bogosławienie
• bogosławieństwo

 

Descendants

• Masurian: bóg
• Polish: bóg
• Silesian: bōg

References

• Brückner, Aleksander (1927) “bóg”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
• Boryś, Wiesław (2005) “bóg”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “bóg”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “bóg”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “bóg”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bóg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bóg.

Pronunciation

• IPA^(key): /buk/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbok/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uk
• Syllabification: bóg
• Homophones: Bóg, Bug, buk, Buk

Noun

bóg m pers (female equivalent bogini, diminutive bożek, related adjective boży or boski)

1. god (deity or supreme being)

   Synonym: bóstwo

2. god, idol

   Synonym: bóstwo

Declension

Declension of bóg

	singular	plural
nominative	bóg	bogowie/bogi (deprecative)
genitive	boga	bogów
dative	bogu/bogowi	bogom
accusative	boga	bogów
instrumental	bogiem	bogami
locative	bogu	bogach
vocative	boże	bogowie

Derived terms

adjectives

• bogobojny
• bogoburczy
• bogomyślny
• bogoojczyźniany

 

adverbs

• za chińskiego boga

 

idiom

• zemsta jest rozkoszą bogów

 

nouns

• bogobojność
• bogoburstwo
• bogomódlca
• bogomyślność
• bogożerca
• boguwola
• bożec
• bożyszcze
• półbóg
• współbóg

 

particles

• bodaj
• bodajby
• bodajże
• dalibóg
• dlaboga
• laboga
• olaboga
• przebóg

 

proper nouns

• Bogarodzica
• Boguchwał
• Bogumił
• Bogumiła
• Bogun
• Boguń
• Bogurad
• Bogurodzica
• Bogusia
• Bogusław
• Bogusławski
• Bogusz
• Boguś
• Boguta
• Bohun
• Bozia
• Bożena
• Bożenka
• Bóg
• Chwalibóg
• Dadźbog

 

verbs

• bóstwić impf

 

Related terms

adjectives

• bezbożniczy
• bezbożny
• bogacki
• bogaty
• bożniczny
• bożniczy
• bożogrobski
• bożonarodzeniowy
• nabożny
• niebogi
• niebożny
• nieboży
• nienabożny
• niepobożny
• niezbożny
• pobożny
• ubogi
• zbożowy
• zubożały

 

adverbs

• bezbożnie
• bogato
• bogobojnie
• bogoojczyźnianie
• bosko
• nabożnie
• niepobożnie
• ubogo

 

nouns

• bezbożnica
• bezbożnictwo
• bezbożnik
• bezbożność
• bogactwo
• bogacz
• bogaczka
• bogatek
• bogatka
• bogatkowate
• bogatość
• boginka
• bohomaz
• bohomazek
• boskość
• bożeczek
• bożnica
• bożniczka
• bożnik
• bożodajnia
• bożodrzew
• bożogrobiec
• bóstewko
• bóstwo
• nabożnica
• nabożnik
• nabożnisia
• nabożnisiostwo
• nabożniś
• nabożność
• niepobożność
• niezbożnik
• niezbożność
• pobożnisia
• pobożnisiostwo
• pobożniś
• pobożność
• półbogini
• półbożek
• ubogość
• ubożyzna
• wzbogacalnik
• zboże
• zbożność
• zbożówka
• zubożałość

 

Collocations

Collocations

• (deity or supreme being):
  • fałszywy bóg ― a false god
  • hinduski bóg ― a Hindu god
  • grecki bóg ― a Greek god
  • pogański bóg ― a pagan god
  • bóg księżyca ― the god of the moon
  • bóg morza ― the god of the sea
  • bóg ognia ― the god of fire
  • bóg słońca ― the god of the sun
  • bóg światła ― the god of light
  • bóg wiatru ― the god of wind
  • bóg miłości ― the god of love
  • bóg śmierci ― the god of death
  • bóg urodzaju ― the god of fertility
  • bóg wojny ― the god of war
  • imię boga ― the name of a god
  • oblicze boga ― the face of a god
  • córka boga ― the daughter of a god
  • kapłani boga ― the priest of a god
  • świątynia boga ― a god's temple
  • z rozkazu boga ― by order of a god
  • ojciec bogów ― the father of gods
  • syn bogów ― the son of gods
  • władca bogów ― the lord of gods
  • czciciele bogów ― worshippers of gods
  • posłaniec bogów ― of the gods
  • sługa bogów ― a servant of gods
  • wybrańcy bogów ― the chosen ones of the gods
  • kult bogów ― a cult of gods
  • dar bogów ― a gift/blessing of the gods
  • napój bogów ― the drink of the gods
  • figury bogów ― figures of gods
  • obrazy bogów ― images of gods
  • posągi bogów ― statues of the gods
  • przedstawienia bogów ― representations of the gods
  • rzeźby bogów ― sculptures of gods
  • wizerunki bogów ― images of gods
  • wcielenia bogów ― embodiments of gods
  • głos bogów ― voice of the gods
  • gniew bogów ― rage of the gods
  • walka bogów ― a fight of the gods
  • łaska bogów ― mercy of the gods
  • opieka bogów ― care of the gods
  • przychylność bogów ― favor of the gods
  • wola bogów ― the will of the gods
  • królestwo bogów ― kingdom of the gods
  • świat bogów ― the world of the gods
  • lęk przed bogami ― a fear of gods
  • mit o bogu ― a myth about a god
  • oddawać cześć bogom ― to honor the gods
  • składać/złożyć ofiary /ofiarować kogoś/coś bogom ― to sacrifice something to the gods
  • poświęcony bogom ― sacrificed to the gods
  • uważać się za boga ― to consider oneself a god
  • rozmawiać z bogami ― to talk with gods
  • ku czci/na cześć bogów ― in honor of gods

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), bóg is one of the most used words in Polish, appearing 9 times in scientific texts, 0 times in news, 1 time in essays, 41 times in fiction, and 100 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 151 times, making it the 379th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• bóg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bóg in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bóg”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “BÓG”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 11.03.2020
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bóg”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “bóg”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bóg”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 196
• bóg in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Slovincian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bȍgъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbok/
• Rhymes: -ok
• Syllabification: bóg
• Homophone: Bóg

Noun

bóg m pers (diminutive bóżk)

1. god, deity, idol

   Synonyms: bóżk, bóstwô

2. demon

Declension

Declension of bóg

	singular	dual	plural
nominative	bóg	bôga	bôgji
genitive	bôgă	—	bôgó
dative	bôgú	bôgôma	bôgóm
accusative	bóg	—	bôgji
instrumental	bôgã	bôgôma	bôgamy
locative	bôgú	—	bɵgach
vocative	bôżë	—	—

Derived terms

proper nouns

• Bóg

 

References

• Lorentz, Friedrich (1908) “bȯ́u̯g”, in Slovinzisches Wörterbuch‎^[4] (in German), volume 1, Saint Petersburg: ОРЯС ИАН, page 57