muuli
Finnish
editEtymology
editLearned borrowing from Latin mūlus. Used in Agricola's New Testament in 1548.[1]
Pronunciation
editNoun
editmuuli
Declension
editInflection of muuli (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | muuli | muulit | |
genitive | muulin | muulien | |
partitive | muulia | muuleja | |
illative | muuliin | muuleihin | |
singular | plural | ||
nominative | muuli | muulit | |
accusative | nom. | muuli | muulit |
gen. | muulin | ||
genitive | muulin | muulien | |
partitive | muulia | muuleja | |
inessive | muulissa | muuleissa | |
elative | muulista | muuleista | |
illative | muuliin | muuleihin | |
adessive | muulilla | muuleilla | |
ablative | muulilta | muuleilta | |
allative | muulille | muuleille | |
essive | muulina | muuleina | |
translative | muuliksi | muuleiksi | |
abessive | muulitta | muuleitta | |
instructive | — | muulein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
editcompounds
See also
editReferences
editFurther reading
edit- “muuli”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03