onmogelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ mogelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔnˈmoːɣələk/

• Audio:

  (file)

Adjective

onmogelijk (comparative onmogelijker, superlative onmogelijkst)

1. impossible

Declension

Declension of onmogelijk
uninflected	onmogelijk
inflected	onmogelijke
comparative	onmogelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onmogelijk	onmogelijker	het onmogelijkst het onmogelijkste
indefinite	m./f. sing.	onmogelijke	onmogelijkere	onmogelijkste
	n. sing.	onmogelijk	onmogelijker	onmogelijkste
	plural	onmogelijke	onmogelijkere	onmogelijkste
definite		onmogelijke	onmogelijkere	onmogelijkste
partitive		onmogelijks	onmogelijkers	—

Derived terms

• onmogelijkheid

Descendants

• Negerhollands: onmogelik, onmoogelik, onmooglig
• Afrikaans: onmoontlik