Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Gilgit-Baltilando (en urdua/ŝina/buruŝa: گلگت بلتستان, en balta: གིལྒིཏ་བལྟིསྟན iam konata kiel Nordaj Areoj[1]) estas la plej norda teritorio de Pakistano.[2] Ĝi limas kun Azad Kaŝmiro sude, la provinco Ĥajber-Paŝtulando okcidente, la Vaĥana Koridoro de Afganio norde, la aŭtonoma regiono Ŝinĝango de Ĉinio oriente kaj nordoriente kaj Ĝamuo kaj Kaŝmiro sudoriente.

Gilgit-Baltilando
Provinco

LandoPakistano

Koordinatoj35° N, 76° O (mapo)35.3575.9Koordinatoj: 35° N, 76° O (mapo)
ĈefurboGilgit
- koordinatoj35° N, 76° O (mapo)35.3575.9Koordinatoj: 35° N, 76° O (mapo) [+]
Akvokolektejo72 971 km² (7 297 100 ha) [+]
Areo72 971 km² (7 297 100 ha) [+]

Loĝantaro1 155 755 [+] (2011)
Denseco15,84 loĝ./km² [+] [+]

HorzonoUTC+05:00 [+]
ISO 3166-2PK-GB

Gilgit-Baltilando (Tero)
Gilgit-Baltilando (Tero)

Gilgit-Baltilando (Gilgit-Baltilando)
Gilgit-Baltilando (Gilgit-Baltilando)
DEC

Map
Gilgit-Baltilando

Vikimedia Komunejo:  Gilgit-Baltistan [+]
En TTT: Oficiala retejo [+]
vdr

Kun Azad Kaŝmiro ĝi formas parton de la disputata Kaŝmira regiono, kiu estis celo de konflikto inter Barato kaj Pakistano ekde 1947.[2][3]

Gilgit–Baltilando estas aŭtonoma mem-regata regiono kiu estis establita kiel sola administra unuo en 1970, formita pere de amalgamado de Gilgit, la regiono Baltilando kaj la iamaj princlandoj Hunza kaj Nagar. Ĝi kovras areon de 72,971 km² (28,174 mi²) kaj estas tre montara. Ĝi havas ĉirkaŭkalkulite 1,000,000 da loĝantoj. Ties ĉefurbo estas Gilgit (216,760 loĝantoj). Alia grava urbo estas Skardu.

Referencoj

redakti
  1. "Cabinet approves ‘Gilgit-Baltistan Empowerment and Self-Governance Order 2009’" 29a de aŭgusto de 2009 Associated Press of Pakistan
  2. 2,0 2,1 Weightman, Barbara A.. (2a de decembro de 2005) Dragons and Tigers: A Geography of South, East, and Southeast Asia, 2‑a eldono, John Wiley & Sons, p. 193. ISBN 978-0-471-63084-5.
  3. Violence rocks Gilgit Baltistan again: 5 killed, 50 injured. daily.bhaskar.com (2012-04-04). Alirita 2013-02-23.

Bibliografio

redakti
  • Pakistan Trekking Guide, de Isobel kaj Ben Shaw, 1993.
  • doi 10.1163/1571811041631272

Eksteraj ligiloj

redakti