Philip Pullman
Philip PULLMAN (naskiĝis la 19-an de oktobro 1946 en Norwich, Anglio), estas angla verkisto, kiu sian infanaĝon plenigis en Rodezio (hodiaŭ Zimbabvo), Aŭstralio, Londono kaj Kimrio.
.png){kind=small}
Pullman studis anglistikon ĉe Exeter College en Oksforda Universitato kaj pli poste iĝis instruisto en mezlernejo, poste inter la jaroj 1988 kaj 1996 estis partatempa literatura docento en la pedagogia kolegio Westminster College en Oksfordo, kiu ĝis la jaro 2000 edukis estontajn instruistojn. Ekde la jaro 1996 li profesie vivas kiel verkisto en Oksfordo.
Li iĝis konata pro sia trilogio His Dark Materials, kies titolon li prenis el Paradise Lost de John Milton.
Vivo
redaktiPullman pasigis sian infanaĝon en Rodezio - nun Zimbabvo -, Aŭstralio, Londono kaj Kimrio. Li studis la anglan en Exeter College, Oksfordo kaj poste estis mezlerneja instruisto, tiam literaturpreleganto en Westminster College, Oksfordo, kie li daŭre vivas hodiaŭ. Li estas edziĝinta kaj havas du infanojn.
Pullman famiĝis pro sia trilogio His Dark Materials. La titolo His Dark Materials estis prenita de Paradise Lost de John Milton, kiu estis bonega inspiro por Pullman. Laŭ lia deklaro, li volis renversi la historion kaj bedaŭris, ke ĉi tiu verko apenaŭ estas plu legata en la lernejoj kaj universitatoj de Anglio. En la enkonduko al la angla eldono li citas komenton de William Blake pri Paradizo Perdita :
"La kialo, ke Milton skribis en katenoj kiam li skribis pri Anĝeloj kaj Dio, kaj libere kiam pri Diabloj kaj Infero, estas ĉar li estis vera Poeto kaj de la diabla partio sen scii tion. "
"The reason Milton wrote in fetters when he wrote of Angels & God, and at liberty when of Devils & Hell, is because he was a true Poet and of the Devil's party without knowing it"
– Philip Pullman
Pullman estas oficiala subtenanto de la Brita Humanisma Asocio, brita asocio promocianta humanismon. Pullman ankaŭ partoprenas aktivan en la publika debato pri manieroj eliri la klimatan krizon. Li estas kunsignanto de malfermita letero publikigita en decembro 2018, en kiu politikistoj estas akuzitaj pro malsukceso trakti la krizon kaj alvoki homojn aliĝi al movadoj kiel Extinction Rebellion kaj sindeteni de konsumismo.
En novembro 2019, la samnoma televidserio His Dark Materials, bazita sur lia literatura originalo, komencis dissendi.
Opinioj pri religio
redaktiPullman estas subtenanto de la Brita Humanisma Asocio kaj honora membro de la Nacia Sekulara Societo. La ĵurnalisto de The New Yorker Laura Miller identigas al Pullman kiel unu el la plej fervoraj ateistoj [1]. En intervjuo de 2002 kun The Daily Telegraph, Pullman notis ke " Blake nomis Milton vera poeto kaj de la diabla partio, kvankam li ne sciis ĝin. Mi estas el la partio de la diablo kaj mi scias ĝin ” [2]. La 15-an de septembro 2010, kune kun 54 aliaj famaj homoj en la UR (Stephen Fry, Richard Dawkins, Jonathan Miller, Terry Pratchett, Ken Follett), li subskribis malferman leteron al The Guardian, kontraŭstarante la "honora ŝtatvizito" al la Unuiĝinta Reĝlando de Papo Benedikto la 16-a; La letero asertis ke la Papo faris malobservojn de homaj rajtoj tra la mondo prezidante ŝtaton kiu " rezistas la subskribon de multaj traktatoj pri homaj rajtoj kaj subskribis traktatojn (" konkordatojn ") kun multaj ŝtatoj kiuj negative influas la homajn rajtojn de civitanoj en tiuj landoj." [3].
Literaturrecenzisto Alan Jacobs de Wheaton College notis ke His Dark Materials la anstataŭigas teisman vidon de Milton en Paradise Lost kun Rousseauiana vidpunkto [4]. La verkoj estis kritikitaj pro siaj opinioj pri la kristana religio, aparte Katolikismo, fare de la Katolika Ligo por Religiaj kaj Civilaj Rajtoj [5] kaj Focus on the Family [6]. Rreligiprofesoro Donna Freitas de la Universitato de Bostono notis ke defioj al tradiciaj bildigoj de dio devus esti bonvenigitaj kiel "viva dialogo pri kredo", kaj iama Ĉefepiskopo de Canterbury Rowan Williams sugestis ke Liaj Malhelaj Materialoj estus instruitaj en lernejoj kiel parto de religia edukado [7].
En 1999, en la Katolika Heroldo, Leonie Caldecott citis la libron de Pullman kiel ekzemplon " multe pli ĝojfajra ol Harry Potter " [8].
La frato de la fama ateisto Christopher Hitchens, Peter Hitchens (la du fratoj havas tre malsamajn opiniojn pri religio), ankaŭ konfirmis, ke Pullman aktive okupiĝas pri kontraŭ-kristanan verkadon, citante intervjuon kun li kie Pullman diras: " Mi provas subfosi. la fundamentoj de la kristana kredo ” [9][10]. Hitchens vidas His Dark Materials kiel rekta refuto de The Chronicles of Narnia de Clive Lewis [11]. Pullman mem konsideras la libroserion de Lewis religia propagando [12]. Siavice, la frato de Peter Hitchens Christopher Hitchens nomis His Dark Materials freŝa alternativo al la libroj de Lewis kaj Rowling, kaj Pullman kiel aŭtoro " kies libroj komencis dissolvi la limon inter plenkreska kaj junulara fikcio " [13]. En la sama tempo, Hitchens kritikis Pullman por Jesuo la Bona Homo kaj la Kanajlo Kristo, nomante lin " protestanta ateisto " por apogado de la instruoj de Jesuo kritikante institucian kristanismon [14].
Malgraŭ la forte negativa sinteno de Pullman al kristanismo, liaj verkoj enhavas elementojn de la "nova animismo", alternativa formo de spiriteco disvastigita en Britio kaj pretere [15].
Verkoj
redaktinekompleta bibliografio:
| Galatea (1976) | |
| Ancient Civilisations (1978) | |
| The White Mercedes/ The Butterfly Tattoo (1981) | |
| Count Karlstein/ The Ride of the Demon Huntsman (1982) | |
| The Ruby in the Smoke (1985) | |
| The Shadow in the North/ The Shadow in the Plate (1986) | |
| How to be Cool (1987) | |
| The Tiger in the Well (1990) | |
| The Broken Bridge (1990) | |
| The Tin Princess (1994) | |
| The Golden Compass / Northern Lights- HDM I (1995) | |
| The Firework Maker's Daughter (1995) | |
| Clockwork/ All Wound Up (1996) | |
| The Subtle Knife- HDM II (1997) | |
| Detective Stories (1998) | |
| A Story of Bravery and Evil (1998) | |
| Count Karlstein (1998) | |
| I Was A Rat (1999) | |
| The Amber Spyglass- HDM III (2000) | |
| Lyra's Oxford- HDM (2003) | |
| Lyras Oxford (2004) | |
| The Scarecrow and his Servant (2004) |
Referencoj
redakti- ↑ Miller, Laura 'Far From Narnia' (Life and Letters article). The New Yorker. Arkivita el la originalo je 2013-05-10. Alirita 2007-10-31.
- ↑ Whittaker, Jason. (2010-04-09) His Dark Materials — Blake and Pullman Arkivigite je 2015-01-04 per la retarkivo Wayback Machine (el Retarkivo 20150104090429). Zoamorphosis.com. Retrieved on 2012-01-02.
- ↑ "The Guardian: Harsh judgments on the pope and religion", The Guardian, 2010-09-15. Kontrolita 2010-09-16.
- ↑ Mars Hill Audio – Audition – Program 10. Arkivita el la originalo je 2014-11-10. Alirita 2007-11-13.
- ↑ "The Golden Compass" Sparks Protest. Catholic League for Religious and Civil Rights. Arkivita el la originalo je 2011-09-19.
- ↑ Jennifer Mesko Golden Compass Reveals a World Where There is No God. Focus on the Family citizenlink.com. Arkivita el la originalo je 2007-10-11. Alirita 2006-12-07.
- ↑ Golden Compass Film Angering Christian Groups – Even With Its Religious Themes Watered Down. MTV Asia. Arkivita el la originalo je 2008-12-16. Alirita 2015-01-28.
- ↑ Caldecott, Leonie (1999-10-29) The stuff of nightmares. Catholic Herald. Arkivita el la originalo je 2013-12-17. Alirita 2014-01-15.
- ↑ Hitchens, Peter 'This is the most dangerous author in Britain' (Mail on Sunday article). The Mail on Sunday. Arkivita el la originalo je 2013-03-27. Alirita 2006-09-21.
- ↑ Wartofsky, Alona, "The Last Word", The Washington Post, 2001-02-19. Kontrolita 2007-11-29.
- ↑ Hitchens, Peter. "A labour of loathing" (Spectator article), The Spectator. Kontrolita 2006-09-21. Arkivigite je 2006-09-03 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Crary, Duncan The Golden Compass Author Avoids Atheist Labels (Humanist Network News Interview). Humanist Network News. Arkivita el la originalo je 2007-12-08. Alirita 2008-12-01.
- ↑ "Oxford's Rebel Angel", Vanity Fair, 2002-10. Kontrolita 2014-01-15.
- ↑ [1] (el Retarkivo 20171208231603) // New York Times, July 2010 Retrieved on 2013-10-21
- ↑ Macfarlane, Robert, "Should this tree have the same rights as you?", 2019-11-02. Kontrolita 2020-01-25.
Eksteraj ligiloj
redakti- www.philip-pullman.com oficiala paĝo