Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Violetta Ferrari, laŭ hungarlingve kutima nomordo Ferrari Violetta estas hungara-germana aktorino.

Violetta Ferrari
Persona informo
Naskiĝo 25-an de aprilo 1930 (1930-04-25)
en Hódmezővásárhely
Morto 23-an de januaro 2014 (2014-01-23) (83-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Budaörs Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj hungaraitalagermana
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Universitato de Dramo kaj Filmo (–1949) Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Edz(in)o Sándor Szabó (1955–1973)
Lajos Básti (1949–1954) Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo voĉaktoro
teatra aktoro
filmaktoro Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Violetta Ferrari naskiĝis la 25-an de aprilo 1930 en Hódmezővásárhely. Ŝi mortis la 23-an de januaro 2014 en Budapeŝto.

Biografio

redakti

Violetta Ferrari havis nur 6 jarojn, kiam ŝi komencis sian aktoran karieron en Budapeŝto. En 1949 ŝi finis la lernadon en la aktora ĉeflernejo helpe de financa apogo de Teatro Madách. Inter 1950-1956 ŝi aliĝis al trupo de Nacia Teatro (Budapeŝto), poste ŝi forlasis la landon kaj vivis en Germanio. Ŝi tie kontinuis la aktoradon ĝis 1986, baldaŭe ŝi revenis al Budapeŝto. Ŝi ricevis premion en 1955.

Roloj (selekto)

redakti
  • 8 hungaraj filmoj inter 1950-1955: Dalolva szép az élet, 1950; Civil a pályán, 1951; Ifjú szívvel, 1953; Föltámadott a tenger, 1953; 2x2 néha 5, 1954; Fel a fejjel, 1954; Különös ismertetőjel, 1955; Surveturo, 1955
  • 13 germanaj filmoj inter 1958-1983: Scala - total verrückt, 1958; Laß mich am Sonntag nicht allein, 1959; Scheidungsgrund: Liebe, 1960; Nie hab' ich nie gesagt, 1961; Tompeten der Liebe, 1962; Ein Engel namens Schmidt (1964); Herr Kayser und die Nachtigall, 1965; Stoppt die Welt - ich möchte aussteigen, 1966; Bel Ami, 1968; Ein ruhiges Heim, 1969; Die Reise nach Tilsit 1969; Puppen reden nicht, 1970; Konrad aus der Konservenbüchse, 1983
  • diversaj hungarlingvaj teatraĵoj, ekzemple William Shakespeare: Hamlet; Henrik Ibsen: Hedda Gabler; Molière: Tartuffe
  • diversaj hungarlingvaj kaj germanlingvaj ŝlagroj

Fontoj

redakti