اریک فوگلین: تفاوت میان نسخه‌ها
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازهوارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
او تحصیل کرده [[دانشگاه وین]] اتریش علوم سیاسی و استادیار دانشکده حقوقِ همان دانشگاه بوده، اما با الحاق اتریش به آلمان نازی در سال ۱۹۳۸، فوگلین اتریش را ترک و به آمریکا مهاجرت کرد و تبعهٔ این کشور شد و در دانشگاه‌های آمریکا به فعایت پرداخت. در سال ۱۹۵۸ برای پذیرش کرسی [[ماکس وبر]] در علوم سیاسی در دانشگاه [[لودویگ ماکسیمیلیان]] مونیخ، کرسی‌ای به کشور زادگاهش، آلمان، بازگشت. در مونیخ [[بنیاد علوم سیاسی]] را تأسیس کرد. یازده سال در آلمان ماند اما بار دیگر، در سال ۱۹۶۹، به آمریکا رفت. او که پیش از این بیست سال در آمریکا زندگی و کار کرده بود، بار دوم که به این کشور رفت تا پایان عمر آنجا ماند. از آثار اریک فوگلین می‌توان به «مجموعهٔ پنج جلدیِ [[نظم و تاریخ]]» و «[[علم، سیاست و آیین گنوسی]]» اشاره کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=اریک وگلین|نشانی=https://www.iranketab.ir/profile/37796-اریک-فوگلین|بازبینی=}}</ref> |
او تحصیل کرده [[دانشگاه وین]] اتریش علوم سیاسی و استادیار دانشکده حقوقِ همان دانشگاه بوده، اما با الحاق اتریش به آلمان نازی در سال ۱۹۳۸، فوگلین اتریش را ترک و به آمریکا مهاجرت کرد و تبعهٔ این کشور شد و در دانشگاه‌های آمریکا به فعایت پرداخت. در سال ۱۹۵۸ برای پذیرش کرسی [[ماکس وبر]] در علوم سیاسی در دانشگاه [[لودویگ ماکسیمیلیان]] مونیخ، کرسی‌ای به کشور زادگاهش، آلمان، بازگشت. در مونیخ [[بنیاد علوم سیاسی]] را تأسیس کرد. یازده سال در آلمان ماند اما بار دیگر، در سال ۱۹۶۹، به آمریکا رفت. او که پیش از این بیست سال در آمریکا زندگی و کار کرده بود، بار دوم که به این کشور رفت تا پایان عمر آنجا ماند. از آثار اریک فوگلین می‌توان به «مجموعهٔ پنج جلدیِ [[نظم و تاریخ]]» و «[[علم، سیاست و آیین گنوسی]]» اشاره کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=اریک وگلین|نشانی=https://www.iranketab.ir/profile/37796-اریک-فوگلین|بازبینی=}}</ref> |
||
او یکی از |
او یکی از مهمترین منتقدان [[کارل پوپر]] بود.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=https://books.google.de/books?id=rEu61KIK6FYC&lpg=PP1&pg=PA54#v=onepage&q&f=false|عنوان=Selected Correspondence 1950-1984|نام خانوادگی=Voegelin|نام=Eric|تاریخ=2007|ناشر=University of Missouri Press|سال=|شابک=9780826216724|مکان=|صفحات=54|زبان=en}}</ref> |
||
او همچنین به عنوان منتقد مارکسیسم نیز شناخته می‌شود: مارکسیسم لنینیسم در هسته بنیادی خود (چنان‌که در آرای [[کارل مارکس]] و [[فریدریش انگلس]] هست) طبیعتی ستمگر دارد، و حتی مدعی است که «بینش مارکسی سرانجام استالینیستی را دیکته می‌کرد، نه به‌خاطر اینکه اتوپیای کمونیستی اجتناب‌پذیر بود، بلکه به این خاطر که ناممکن بود».<ref name="دانیلز"/> |
او همچنین به عنوان منتقد مارکسیسم نیز شناخته می‌شود: مارکسیسم لنینیسم در هسته بنیادی خود (چنان‌که در آرای [[کارل مارکس]] و [[فریدریش انگلس]] هست) طبیعتی ستمگر دارد، و حتی مدعی است که «بینش مارکسی سرانجام استالینیستی را دیکته می‌کرد، نه به‌خاطر اینکه اتوپیای کمونیستی اجتناب‌پذیر بود، بلکه به این خاطر که ناممکن بود».<ref name="دانیلز"/> |
||
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۴
اریک فوگلین با نام اصلی اریک هرمان ویلهلم فوگلین (به آلمانی: Erich Hermann Wilhelm Vögelin) (متولد ۱۹۰۱ و درگذشته ۱۹۸۵) فیلسوف سیاسی آلمانی – آمریکایی است. فوگلین از فیلسوفان سیاسی مطرح قرن بیستم است.
زندگی
او تحصیل کرده دانشگاه وین اتریش علوم سیاسی و استادیار دانشکده حقوقِ همان دانشگاه بوده، اما با الحاق اتریش به آلمان نازی در سال ۱۹۳۸، فوگلین اتریش را ترک و به آمریکا مهاجرت کرد و تبعهٔ این کشور شد و در دانشگاه‌های آمریکا به فعایت پرداخت. در سال ۱۹۵۸ برای پذیرش کرسی ماکس وبر در علوم سیاسی در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ، کرسی‌ای به کشور زادگاهش، آلمان، بازگشت. در مونیخ بنیاد علوم سیاسی را تأسیس کرد. یازده سال در آلمان ماند اما بار دیگر، در سال ۱۹۶۹، به آمریکا رفت. او که پیش از این بیست سال در آمریکا زندگی و کار کرده بود، بار دوم که به این کشور رفت تا پایان عمر آنجا ماند. از آثار اریک فوگلین می‌توان به «مجموعهٔ پنج جلدیِ نظم و تاریخ» و «علم، سیاست و آیین گنوسی» اشاره کرد.[۱] او یکی از مهمترین منتقدان کارل پوپر بود.[۲] او همچنین به عنوان منتقد مارکسیسم نیز شناخته می‌شود: مارکسیسم لنینیسم در هسته بنیادی خود (چنان‌که در آرای کارل مارکس و فریدریش انگلس هست) طبیعتی ستمگر دارد، و حتی مدعی است که «بینش مارکسی سرانجام استالینیستی را دیکته می‌کرد، نه به‌خاطر اینکه اتوپیای کمونیستی اجتناب‌پذیر بود، بلکه به این خاطر که ناممکن بود».[۳]
او در هشتاد شش سالگی در آمریکا درگذشت.[۴]
عرفان و سیاست
وگلین پژوهش‌های تخصصی در دو قلمرو عرفان و سیاست و ارتباط میان آن‌ها داشته‌است. به یک معنا، همهٔ پژوهشگرانی که در قرن بیستم به مسئلهٔ نظری و تاریخی سکولاریزاسیون پرداخته‌اند، مستقیم یا غیرمستقیم، ارتباط سیاست و عرفان را در تیررس پژوهش‌های خود داشته‌اند. عرفان سیاسی در نگاه ووگلین چیزی فراتر از مصطلح عرفانی است. از نظر او: «گریز از مادیت جهان تفسیر آن و دگر شدن با پدیده سیاست برای تغییر آن را باید، رویکردی عرفانی نامید.»[۵][۳]
منابع
- ↑ «اریک وگلین».
- ↑ Voegelin, Eric (2007). Selected Correspondence 1950-1984 (به انگلیسی). University of Missouri Press. p. 54.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ دانیلز، ۲۰۰۷، ص ۲۰۰.
- ↑ «اریک وگلین».
- ↑ «اریک وگلین: عرفان و سیاست در عصر مدرن».
- آلمانیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- استادان دانشگاه ایالتی لوئیزیانا
- استادان دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
- اهالی استان راین
- اهالی کلن
- خرد جاویدان
- دانشمندان علوم سیاسی اهل آلمان
- دانشمندان علوم سیاسی اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان دانشگاه وین
- درگذشتگان ۱۹۸۵ (میلادی)
- زادگان ۱۹۰۱ (میلادی)
- فیلسوفان اهل آلمان
- فیلسوفان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- لوتریهای اهل ایالات متحده آمریکا
- منتقدان بیخدایی
- منتقدان مارکسیسم
- مهاجران از اتریش پس از آنشلوس
- نویسندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل آلمان
- نویسندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان مرد اهل آلمان