میرزا محمدتقی شیرازی
میرزا محمدتقی شیرازی میرزا محمدتقی شیرازی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | میرزا محمدتقی شیرازی ۱۲۵۸ قمری |
| درگذشته | ۱۳۳۸ قمری |
| محل دفن | حرم امام حسین، کربلا |
| محل اقامت | کربلا |
| آثار معروف | حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری حاشیه‌ای بر فرائد الاصول شیخ انصاری شرح الارجوزة الرضاعیة القصاعد الفاخرة فی مدح العترة الطاهرة و … |
| تحصیلات | کربلا، سامرا، نجف |
| استادان | سید علی نقی طباطبایی فاضل اردکانی فشارکی اصفهانی میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای اول) |
میرزا محمدتقی شیرازی ( زاده ۱۲۲۱ شمسی در شیراز – درگذشته ۶ شهریور ۱۲۹۹ شمسی در کربلا) مشهور به میرزای دوم[۱] فقیه، اصولی و از مراجع تقلید شیعی بود. وی پس از درگذشت سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، مرجعیت عامه شیعه را بر عهده داشت.[۲]
تحصیل
[ویرایش]برای فراگیری علوم دینی به کربلا رفت و از سید علی نقی طباطبایی و فاضل اردکانی درس آموخت. سپس به همراه فشارکی اصفهانی به سامرا رفت و در درس میرزا محمدحسن شیرازی شرکت کرد.[نیازمند منبع]
میرزا محمدتقی بعد از ترک سامرا، به کاظمین رفت و در آن جا حوزهٔ درسی ترتیب داد و پس از آن چندی در کربلا اقامت کرد و بعد به نجف رفت و ریاست حوزهٔ علمیهٔ نجف را بر عهده گرفت.[نیازمند منبع]
وی که به یکی از علمای بزرگ در عالم تشیع تبدیل شده بود، در سال ۱۳۳۷ و پس از فوت سید محمد کاظم یزدی، صاحب عروةالوثقی، مرجع تقلید شیعیان امامیه گردید.[نیازمند منبع]
شهرت وی، هنگامی در جهان اسلام بیش از پیش افزون شد که در جنگ جهانی اول، علیه انگلیس‌ها حکم جهاد داد که به «فتوای دفاعیه» مشهور است.[۳]
شاگردان
[ویرایش]- میرزا ابوالحسن مشکینی اردبیلی
- سید ابوالحسن اصفهانی
- آقابزرگ تهرانی
- عبدالکریم حائری یزدی
- محمدجواد بلاغی نجفی
- میرزا موسی فقیه سبزواری
- سید حسین طباطبایی قمی[۴][۵]
- سید جمال‌الدین گلپایگانی
- محمدکاظم شیرازی
- محمدعلی شاه‌آبادی
- سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی
- میر محمد لطیف رضاتوفیقی
آثار
[ویرایش]- حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری
- حاشیه‌ای بر فرائد الاصول شیخ انصاری
- شرح الارجوزة الرضاعیة
- القصاعد الفاخرة فی مدح العترة الطاهرة
- حاشیه بر العروة الوثقی
- ذخیرة العباد لیوم المعاد[۶]
درگذشت
[ویرایش]شیرازی در شب ۱۳ ذیحجه ۱۳۳۸ قمری درگذشت و در صحن حرم حسین بن علی در کربلا دفن شد.[۷]
دربارهٔ علت مرگ او اختلاف شده‌است. سید مرتضی طباطبایی دربارهٔ کیفیت مرگ او می‌گوید:
«انگلیسی‌ها با نیرنگ و حیله به میرزا سم دادند و او را به قتل رساندند. این کار توسط یکی از کارگزارانشان که تظاهر به تدین و تقدس می‌کرد و به شغل عطاری مشغول بود، صورت گرفت…»[۸]
پانویس
[ویرایش]- ↑ محمدعلی مدرس، ریحانة الادب، ج ۴، ص ۳۴۰ و ۳۴۱.
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، نقباءالبشر، ج ۱، ص ۲۶۳.
- ↑ نورالدین شاهرودی، اسرة المجدد الشیرازی، ص ۱۰۲.
- ↑ «سید حسین طباطبایی قمی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۷ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ آیت‌الله سید حسین طباطبایی قمی
- ↑ الذریعة، آقا بزرگ تهرانی، ج ۶، ص ۲۱۸؛ ج ۱۳، ص ۷۱؛ نقباءالبشر، ج ۱، ص ۲۶۳؛ معارف الرجال، ج ۲، ص ۲۱۶.
- ↑ نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی ۱۹۲۰ عراق، محمد صادقی تهرانی، ص ۷۲.
- ↑ نقباء البشر، ج ۱، ص ۲۶۳؛ الامام القائد، ص ۴۴.
منابع
[ویرایش]- جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم. گلشن ابرار. ج ۱، چ ۳، نشر معروف، قم: ۱۳۸۵.
- بامداد، مهدی (۱۳۴۷)، شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲، ۱۳ و ۱۴ هجری (جلد ۵)، تهران: زوار
پیوند به بیرون
[ویرایش]- افراد امپراتوری عثمانی ایرانیتبار
- اهالی ایران در سده ۱۹ (میلادی)
- اهالی شیراز
- اهالی کربلا
- ایرانیتبارهای اهل عراق
- درگذشتگان ۱۳۳۸ (قمری)
- درگذشتگان ۱۹۲۰ (میلادی)
- مراجع تقلید در دوره پهلوی
- روحانیان شیعه اهل شیراز
- روحانیان شیعه اهل عراق
- زادگان ۱۲۵۸ (قمری)
- زادگان ۱۸۴۰ (میلادی)
- عالمان شیعه
- خاکسپاریشدگان اهل ایران در کربلا
- خاکسپاریها در حرم امامان شیعه
- مراجع تقلید درگذشته
- درگذشتگان ۱۲۹۹
- نویسندگان سده ۱۹ (میلادی) اهل ایران
- خیزش ۱۹۲۰ (میلادی)