sagma
Étymologie
modifier- Du grec ancien σάγμα, ságma (« charge, chargement, bât »).
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | sagmă | sagmae |
Vocatif | sagmă | sagmae |
Accusatif | sagmăm | sagmās |
Génitif | sagmae | sagmārŭm |
Datif | sagmae | sagmīs |
Ablatif | sagmā | sagmīs |
sagma \Prononciation ?\ féminin
- Bât.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
modifierVariantes
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | sagma | sagmata |
Vocatif | sagma | sagmata |
Accusatif | sagma | sagmata |
Génitif | sagmatis | sagmatum |
Datif | sagmatī | sagmatibus |
Ablatif | sagmatĕ | sagmatibus |
sagma \Prononciation ?\ neutre
Références
modifier- « sagma », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage