betuigen

Néerlandais

Étymologie

Composé de la particule inséparable “be” et du verbe “tuigen”.

Verbe

betuigen transitif

	Présent	Prétérit
ik	betuig	betuigde
jij	betuigt
hij, zij, het	betuigt
wij	betuigen	betuigden
jullie	betuigen
zij	betuigen
u	betuigt	betuigde
Auxiliaire	Participe présent	Participe passé
hebben	betuigend	betuigd

1. Témoigner, exprimer.
2. Assurer, certifier, garantir, soutenir.

Synonymes

témoigner

• getuigen, bewijzen, uitspreken

assurer

• beweren, verzekeren, verklaren

Apparentés étymologiques

• betuiging
• dankbetuiging
• spijtbetuiging

Prononciation

→ Prononciation manquante. (Ajouter)

• (Région à préciser) : écouter « betuigen [Prononciation ?] »