Mar de Bohai

Mar de Bohai
	(zh) 渤海
Tipo	mar marxinal
Parte de	Mar Amarelo; Océano Pacífico
Localización
División administrativa	República Popular da China
	38°42′N 119°54′L / 38.7, 119.9
Composto por	Baía de Liaodong (pt) ; Bohai Bay (en) ; Laizhou Bay (en)
Afluentes	Rio Luan (pt) ,Mihe (en) ,Río Amarelo ,Bailang He (en) ,Daling River (en) ,Rio Hai (pt) ,Jiaolai (en) ,Q16888849 ,Q16888851 ,Weihe (en) ,Xiaoling River (en) ,Xiaoqing River (en)
Características
Profundidade	30 m
Superficie	77.000 km²

o Mar de Bohai ou Mar de Bo, tamén coñecido domo Golfo de Bohai, Golfo de Bo ou Baía de Pohai ((en chinés) 渤海), é o golfo máis interior do Mar Amarelo e Baía de Corea na costa Nordés e Norte da China. Ten aproximadamente unha superficie de 78.000 km² e a súa proximidade a Beijing convértea nunha das rutas marítimas máis transitadas do mundo.

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Historia

Ata o inicio do século XX, Bo Hai foi chamado a miúdo "Golfo de Chihli" ((en chinés) 直隸海灣), Golfo de Pechihli ou Pechili ((en chinés)北直隸海灣 ). Zhili e Beizhili foron provincias históricas na área circundante a Pequín.

Xeografía

O mar de Bohai está limitado pola cadea das Illas Changshan entre a península de Liaodong e a Península de Shandong. Tornouse unha das rutas marítimas máis concorridas nos últimos tempos. Hai tres baías importantes no interior do Mar de Bohai: a Baía de Laizhou ao sur, a Baía de Liaodong ao norte e a Bhía de Bohai ao oeste. No extremo oriental do mar de Bohai, entre o extremo máis meridional da península de Liaodong e o extremo máis setentrional da península de Shandong, atópase o estreito de Bohai ((en chinés) 渤海海峡), historicamente tamén coñecido como "Canle Lau-ti-shan". Algúns dos ríos que desembocan no golfo inclúen os ríos Amarelo, Hai, Liao e Río Luan. Hai algunhas reservas de petróleo importantes nas inmediacións do golfo, incluíndo o Shengli Field. Os grupos insulares ou illas importantes no golfo inclúen as Illas Changshan (en chinés) 长山列岛), Illa Changxing ((en chinés) 长兴岛), e Illa Xizhong ((en chinés)西中岛 ). As divisións a nivel provincial da República Popular da China que teñen costa no Mar de Bohai son, desde o sur, en sentido horario: Shandong, Hebei, Tianjin, Hebei de novo, e Liaoning.

Portos principais

Hai cinco portos principais ao longo da ribeira do Mar de Bohai, cun movemento de máis de 100 millóns de toneladas, aínda que o porto de Tangshan está subdividido en Jingtang e Caofedian:

Plan marítimo chinés de MSA para o mar de Bohai. As rutas planificadas seguen de cerca as rutas marítimas actualmente en uso

Porto de Yingkou ((en chinés))
Porto de Qinhuangdao ((en chinés))
Porto de Jingtang ((en chinés))
Porto de Tangshan ((en chinés))
Porto de Tangshan Caofeidian ((en chinés))
Tianjin Port ((en chinés))
Porto de Huanghua ((en chinés))

Caofeidian e Jingtang normalmente son tratados como un só porto para fins estatísticos. Os portos de Dalian e Yantai tamén se consideran tradicionalmente parte do arco de Bohai, aínda que estritamente se atopan fóra dos límites do mar. O porto de Longkou alcanzou os 70 millóns de toneladas de carga en 2013, e espérase que alcance o fito de 100 millóns de toneladas no futuro próximo.^[1]

Principais cidades ao longo da costa do Mar de Bohai

Costa rochosa en Dalian, Provincia de Liaoning

Tianjin
Dalian, Liaoning
Qinhuangdao, Hebei
Yantai, Shandong
Longkou, Shandong
Penglai, Shandong
Weihai, Shandong
Weifang, Shandong
Laizhou, Shandong

Recursos de hidrocarburos

A baía de Bohai contén importantes reservas de petróleo e gas, proporcionando gran parte da produción offshore da China. O campo principal da rexión chámase Shengli e foi explotado desde a década de 1960. Aínda produce preto de medio millón de barrís ao día, pero esta esgotándose.^[2] A produción está dominada por empresas chinesas (China National Offshore Oil Corporation) que creouse principalmente para esta rexión) pero tamén están presentes compañías estranxeiras, como ConocoPhilips,^[3] Roc Oil,^[4] e outros.

O campo Gudao, situado na baía de Zhanhua, foi descuberto en 1968, baseado en enquisas gravitacionais, magnéticas e sísmicas entre 1963-1964.^[5] O depósito inclúe as formacións xeolóxicas de Guantao (Mioceno) e Minghuazhen (Plioceno) dentro da cúpula anticlinal.^[5] O campo de petróleo Suizhong 36-1 foi descuberto en 1987.^[6]^:459

Producíronse verteduras de petróleo con frecuencia nesta rexión: tres verteduras ocorreron nun período de tempo de dous meses en 2011.^[7]

Notas

↑ http://www.chinanews.com/gn/2013/12-23/5652663.shtml
↑ China. Background. US Energy Information Administration
↑ China. Key facts. conocophillips.com
↑ Roc Oil begins Bohai Bay oil production Arquivado 16 de marzo de 2012 en Wayback Machine.. Bairdmaritime. 14 de maio de 2009
↑ ^5,0 ^5,1 Sizhong, C., and Ping, W., 1980, Geology of Gudao Oil Field and Surrounding Areas, in Giant Oil and Gas Fields of the Decade: 1968-1978, AAPG Memoir 30, Halbouty, M.T., editor, Tulsa: American Association of Petroleum Geologists, ISBN 0891813063, Pp. 471-486
↑ Gustavson, J.B., and Gang, X.S., 1992, The Suizhong 36-1 Oil Field, Bohai Gulf, Offshore China, In Giant Oil and Gas Fields of the Decade, 1978-1988, AAPG Memoir 54, Halbouty, M.T., editor, Tulsa: American Association of Petroleum Geologists, ISBN 0891813330
↑ China: Third Oil Spill in Bohai Sea in Less than Two Months Arquivado 04 de marzo de 2016 en Wayback Machine.. Offshore Energy Today (2011-07-12). Retrieved on 2011-08-03.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Unep Reports – Regional Definition: Bohai Sea

[1] ttp://www.chinanews.com/gn/2013/12-23/5652663.shtml

[autogenerated1-2] China. Background. US Energy Information Administration

[3] China. Key facts. conocophillips.com

[4] Roc Oil begins Bohai Bay oil production Arquivado 16 de marzo de 2012 en Wayback Machine.. Bairdmaritime. 14 de maio de 2009

[Sizhong-5] 5,0 ^5,1 Sizhong, C., and Ping, W., 1980, Geology of Gudao Oil Field and Surrounding Areas, in Giant Oil and Gas Fields of the Decade: 1968-1978, AAPG Memoir 30, Halbouty, M.T., editor, Tulsa: American Association of Petroleum Geologists, ISBN 0891813063, Pp. 471-486

[Gustavson-6] Gustavson, J.B., and Gang, X.S., 1992, The Suizhong 36-1 Oil Field, Bohai Gulf, Offshore China, In Giant Oil and Gas Fields of the Decade, 1978-1988, AAPG Memoir 54, Halbouty, M.T., editor, Tulsa: American Association of Petroleum Geologists, ISBN 0891813330

[7] China: Third Oil Spill in Bohai Sea in Less than Two Months Arquivado 04 de marzo de 2016 en Wayback Machine.. Offshore Energy Today (2011-07-12). Retrieved on 2011-08-03.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]