Activina
A activina é unha hormona proteica dímera segregada polas gónadas, hipófise e placenta. A activina fai aumentar a síntese e secreción de hormona estimulante dos folículos (FSH) e participa na regulación do ciclo menstrual. Describíronse ademais moitas outras funcións da activina, como influír na proliferación celular, diferenciación celular, apoptose,[1] metabolismo, homeostase, respostas inmunitarias, curación de feridas,[2] e funcións endócrinas.
INHBA (beta A)
| |
Identificadores | |
Símbolo | INHBA |
Símbolos alt. | activin A |
Entrez | 3624 |
HUGO | 6066 |
OMIM | |
RefSeq | NM_002192 |
UniProt | P08476 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 7 p15-p13 |
INHBB (beta B)
| |
Identificadores | |
Símbolo | INHBB |
Símbolos alt. | activin B |
Entrez | 3625 |
HUGO | 6067 |
OMIM | |
RefSeq | NM_002193 |
UniProt | P09529 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 2 cen-q13 |
INHBC (beta C)
| |
Identificadores | |
Símbolo | INHBC |
Símbolos alt. | activin C |
Entrez | 3626 |
HUGO | 6068 |
OMIM | |
RefSeq | NM_005538 |
UniProt | P55103 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 12 q13 |
INHBE (beta E)
| |
Identificadores | |
Símbolo | INHBE |
Símbolos alt. | activin E |
Entrez | 83729 |
HUGO | 24029 |
OMIM | |
RefSeq | NM_031479 |
UniProt | P58166 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 12 q13.2 |
A activina actúa conxuntamente coa hormona inhibina, moi relacionada con ela e con estrutura química similar (teñen unha subunidade igual). A activina e a inhibina teñen efectos opostos.[3]
Estrutura
editarA activina é unha proteína dímera composta por dúas subunidades beta moi similares ou idénticas (e similares á unidade beta da inhibina).[4][5] Os dous monómeros que forman o dímero de activina están unidos por unha ponte disulfuro.[4][6] A activina pertence á superfamilia proteica do TGF-β, xunto coa inhibina e outras proteínas estruturalmente relacionadas como a hormona antimülleriana, a proteína morfoxenética ósea, e o factor de diferenciación do crecemento.[7]
Na táboa móstranse os complexos de activina máis comúns:
|
A similitude entre as subunidades beta é do 65% (e teñen un 25% de homoloxía coa subunidade alfa da inhibina).[7]
Nos mamíferos, describíronse catro subunidades beta, chamadas activina βA, activina βB, activina βC e activina βE. A activina βA e a βB son idénticas ás dúas subunidades beta da inhibina. Describiuse unha quinta subunidade, a activina βD, no anfibio Xenopus laevis. A unión de dúas subunidades de activina βA dá lugar á activina A, a unión dunha subunidade βA e unha βB orixina a activina AB, e así sucesivamente. Atopáronse varios heterodímeros, aínda que non todos os teoricamente posibles.[8][9]
A subunidade βC pode formar heterodímeros de activina coas subunidades βA ou βB pero non pode dimerizarse coa subunidade α da inhibina.[10]
Funcións
editarA activina prodúcese nas gónadas, hipófise (ou pituitaria), placenta, e outros órganos, e exerce as seguintes funcións:
- No folículo ovárico, a activina actúa incrementando a unión da FSH e a aromatización inducida pola FSH. Participa na síntese de andróxenos potenciando a acción da hormona luteinizante (LH) no ovario e testículos. Nos machos, a activina aumenta a espermatoxénese.
- A activina exprésase en abundancia na pel ferida, e a sobreexpresión da activina na epiderme de ratos transxénicos mellora a curación de feridas e favorece a cicatrización. A súa acción na reparación de feridas e na morfoxénese da pel realízase a través da estimulación dos queratinocitos e células estromais dun modo dependente da dose.[11]
- A activina tamén regula a morfoxénese de órganos como a próstata, pulmóns, e especialmente os riles. A activina A incrementa o nivel de expresión do coláxeno tipo I, o que suxire que a activina A actúa como un activador potente dos fibroblastos.
- A falta de activina durante o desenvolvemento orixina defectos no desenvolvemento neural.
Mecanismo de acción
editarAs activinas interaccionan con dous tipos de receptores de superficie transmembrana, denominados tipo I e II, os cales teñen actividades intrínsicas de serina/treonina quinase nos seus dominios citoplasmáticos:
- Receptores de activina tipo 1: ACVR1, ACVR1B, ACVR1C.
- Receptores de activina tipo 2: ACVR2A, ACVR2B.
A activina únese ao receptor tipo II e inicia unha cascada de reaccións que leva ao recrutamento, fosforilación, e activación do receptor de activina tipo I. Este despois interacciona cos SMAD2 e SMAD3 e despois fosforílaos, os cales son dúas das proteínas citoplasmáticas SMAD.
O SMAD3 despois translócase ao núcleo celular e interacciona co SMAD4 a través da multimerización, orixinando na súa modulación como factores de transcrición responsables da expresión dunha gran variedade de xenes.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editarLigazóns externas
editar- MeshName - Activin [1]
- Grusch M, Kreidl E (2008-08-01). "Activin and follistatin in liver biology and hepatocellular carcinoma". SciTopics. Elsevier. Consultado o 2008-12-24.
Notas
editar- ↑ Chen YG, Wang Q, Lin SL, Chang CD, Chuang J, Chung J, Ying SY (2006). "Activin signaling and its role in regulation of cell proliferation, apoptosis, and carcinogenesis". Exp. Biol. Med. (Maywood) 231 (5): 534–44. PMID 16636301.[Ligazón morta]
- ↑ Sulyok S, Wankell M, Alzheimer C, Werner S (2004). "Activin: an important regulator of wound repair, fibrosis, and neuroprotection". Mol. Cell. Endocrinol. 225 (1–2): 127–32. PMID 15451577. doi:10.1016/j.mce.2004.07.011.
- ↑ van Zonneveld P, Scheffer G, Broekmans F, Blankenstein M, de Jong F, Looman C, Habbema J, te Velde E (2003). "Do cycle disturbances explain the age-related decline of female fertility? Cycle characteristics of women aged over 40 years compared with a reference population of young women". Hum Reprod 18 (3): 495–501. PMID 12615813. doi:10.1093/humrep/deg138.
- ↑ 4,0 4,1 Burger HG, Igarashi M (1988). "Inhibin: definition and nomenclature, including related substances". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 66 (4): 885–6. PMID 3346366.
- ↑ Robertson DM, Burger HG, Fuller PJ (2004). "Inhibin/activin and ovarian cancer". Endocrine-related Cancer 11 (1): 35–49. PMID 15027884. doi:10.1677/erc.0.0110035.
- ↑ Ying SY (1987). "Inhibins and activins: chemical properties and biological activity". Proc. Soc. Exp. Biol. Med. 186 (3): 253–64. PMID 3122219.
- ↑ 7,0 7,1 Kingsley DM (1994). "The TGF-beta superfamily: new members, new receptors, and new genetic tests of function in different organisms". Genes & Development 8 (2): 133–46. PMID 8299934. doi:10.1101/gad.8.2.133.
- ↑ Xu P, Hall AK (2006). "The role of activin in neuropeptide induction and pain sensation". Dev. Biol. 299 (2): 303–9. PMID 16973148. doi:10.1016/j.ydbio.2006.08.026.
- ↑ Deli A, Kreidl E, Santifaller S, Trotter B, Seir K, Berger W, Schulte-Hermann R, Rodgarkia-Dara C, Grusch M (2008). "Activins and activin antagonists in hepatocellular carcinoma". World J. Gastroenterol. 14 (11): 1699–709. PMC 2695910. PMID 18350601. doi:10.3748/wjg.14.1699. Arquivado dende o orixinal o 22 de abril de 2009. Consultado o 09 de febreiro de 2012.
- ↑ Mellor SL, Cranfield M, Ries R, Pedersen J, Cancilla B, de Kretser D, Groome NP, Mason AJ, Risbridger GP (2000). "Localization of activin beta(A)-, beta(B)-, and beta(C)-subunits in humanprostate and evidence for formation of new activin heterodimers of beta(C)-subunit". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 85 (12): 4851–8. PMID 11134153. doi:10.1210/jc.85.12.4851.
- ↑ Bamberger C, Schärer A, Antsiferova M, Tychsen B, Pankow S, Müller M, Rülicke T, Paus R, Werner S (2005). "Activin Controls Skin Morphogenesis and Wound Repair Predominantly via Stromal Cells and in a Concentration-Dependent Manner via Keratinocytes". Am. J. Pathol. 167 (3): 733–47. PMC 1698729. PMID 16127153. doi:10.1016/S0002-9440(10)62047-0.