Derek Barton

Derek Barton
	;
Nome orixinal	(en) Sir Derek Harold Richard Barton
Biografía
Nacemento	(en) Derek Harold Richard Barton ; 8 de setembro de 1918 ; Gravesend, Reino Unido (pt)
Morte	16 de marzo de 1998 (79 anos); College Station, Estados Unidos de América
Lugar de sepultura	Universidade Texas A&M (pt)
7º Regius Professor of Chemistry (en)
	11 de xaneiro de 1955 – 30 de setembro de 1957 ; ← James Wilfred Cook (pt) – Ralph Raphael (pt) →
Datos persoais
Educación	Imperial College London ; King's School, Rochester (en) ; Tonbridge School (en) ; Universidade de Londres ; Gravesend Grammar School (en)
Director de tese	Ian Heilbron (pt)
Actividade
Campo de traballo	Química orgánica e Estereoquímica
Ocupación	químico, profesor universitario
Empregador	Universidade Texas A&M (pt) ; Birkbeck College ; Centre national de la recherche scientifique ; Imperial College London ; Universidade Harvard ; Universidade de Glasgow
Membro de	Academia Chinesa de Ciencias (1994–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1970–); Sociedade Real de Edimburgo (pt) (1956–); Royal Society (membro da Royal Society) (1954–); Academia Eslovena de Ciencias e Artes ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Leopoldina ; Academia de Ciencias de Rusia ; Academia Serbia das Ciencias e das Artes
Obra
Doutorando	Jack Baldwin (pt) , D. John Faulkner (en) , Paul Jose de Mayo (en) , A.E.H. Machado (en) e David Crich (en)
Outro
Título	Knight Bachelor
Premios
	(1995) Medalla Lavoisier../... 28+ ;

Derek Harold Richard Barton, nado o 8 de setembro de 1918 en Gavesend (Inglaterra) e finado o 16 de marzo de 1998, foi un químico británico que gañou o Premio Nobel de Química en 1969.

Traxectoria

Estudou na Universidade de Londres, licenciouse de Química orgánica en 1942 e ata 1944 traballou en proxectos para o goberno, entre 1944 e 1945 traballou en Birmingham, nomeado profesor axudante do departamento de química do Imperial College da Universidade de Londres. En 1949 foi profesor visitante en Harvard. En 1953 foi profesor de Birkbeck College (Universidade de Londres), en 1955 da Universidade de Glasgow e en 1957 do Imperial College.

En 1950 demostrou que as moléculas orgánicas podían atribuírse unha conformación química preferida baseándose nos resultados achegados por diversas investigacións, en especial as de Odd Hassel. Usando esta nova técnica de análise conformacional posteriormente determinou a xeometría de moitas outras moléculas.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Predecesor: Lars Onsager	Premio Nobel de Química 1969 con Odd Hassel	Sucesor: Luis Federico Leloir