Lingua fráncica
O fráncico[1] ou franco (en fráncico reconstruído: frenkisk),[2] era unha lingua xermánica occidental que foi falada polos francos entre os séculos V e IX.
| Fráncico Frenkisk | ||
|---|---|---|
| Falado en: | Austrasia e Reino franco | |
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Indoeuropea Xermánica Xermánica occidental Fráncico | |
| Escrita: | alfabeto latino | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | frk
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
| ||
Catacterísticas
editarA lingua en si mesma está pobremente rexistrada, pero deu lugar a numerosos préstamos en francés antigo. O neerlandés antigo é o termo para os dialectos franconios antigos falados nos Países Baixos.
Durante a dinastía merovinxia, o fráncico tivo unha influencia significativa nas linguas romances faladas na Galia. Como resultado, moitas palabras modernas do francés e topónimos (incluíndo o nome do país, Francia) teñen orixe xermánica. Francia en alemán aínda se coñece como Frankreich, en neerlandés como Frankrijk e en dinamarqués como Frankrig. Entre os séculos V e IX, as linguas faladas polos francos salios en Bélxica e nos Países Baixos evolucionou no neerlandés antigo, mentres en Picardía e Illa de Francia foi eclipsado polo francés antigo como lingua dominante.
A lingua fráncica anterior á dinastía carolinxia está reconstruída nos préstamos conservados no francés antigo e da lingua neerlandesa antiga rexistrada entre os séculos VI e XII. Unha excepción notable é a inscrición de Bergakker, que pode representar un rexistro primario da lingua fráncica do século V.
Notas
editar- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para fráncico.
- ↑ Willemyns, Roland (11 de abril de 2013). Dutch: Biography of a Language (en inglés). OUP USA. p. 5. ISBN 9780199858712.