Triunfo romano
O triunfo romano, orixinalmente en latín triumphus, era unha cerimonia civil e rito relixioso da Roma antiga, realizada para celebrar e consagrar publicamente o éxito dun xefe militar, normalmente un cónsul, que levara as forzas romanas a unha vitoria ao servizo de Roma ou, orixinal e tradicionalmente, alguén que completara con éxito unha campaña militar no estranxeiro.
.jpg)
Historia
editarO primeiro triunfo dedicouse a Rómulo por haber vencido os Ceninensi (pobo de orixe sabina), que foi aclamado polos romanos nun desfile que comezara no Capitolio, pasando pola vía Sacra, o foro e rematara no templo de Xúpiter Feretri.[1]
O día do seu triunfo, o xeneral, ou vir triumphalis (despois triumphator), lucía unha coroa triunfal de loureiro e a toga picta (pintada) triunfal, morada e bordada en ouro, que o identificaban como monárquico ou divino.[2] Desfilaba nun carro tirado por catro cabalos polas rúas de Roma co exército desarmado, os prisioneiros e o seu botín de guerra. No templo de Xúpiter, no Outeiro Capitolino, ofrecía ao deus un sacrificio e unha proba da vitoria. A mos maiorum republicana esixía que, a pesar destas honras extraordinarias, o xeneral se comportase con humildade digna, como un cidadán mortal que triunfaba en nome do Senado, do pobo e dos deuses de Roma. Inevitablemente, o triunfo proporcionou oportunidades extraordinarias para o avance persoal, ademais dos seus aspectos relixiosos e militares.
A maioría das festas romanas eran eventos do calendario, mentres que a tradición e a lei reservaban os triunfos para grandes vitorias e aseguraban que a celebración, a procesión, as festas e os xogos públicos promovesen a posición e os logros do xeneral. No período tardorepublicano, debido á crecente competencia entre os aventureiros político-militares que foron a semente do incipiente Imperio Romano, os triunfos eran extravagantes, estendéndose nalgúns casos a varios días de xogos e espectáculos públicos. Comezando polo Principado, o triunfo reflectiu a orde imperial e a preeminencia da familia imperial. O triunfo foi imitado intencionadamente polos estados medievais e posteriores coa celebración de "desfiles reais" e outros eventos cerimoniais.
Notas
editar- ↑ Tito Livio, Ab Urbe condita, libro I, 10.
- ↑ Versnel, H. S. (1970). "Iuppiter or rex?". Triumphus: An Inquiry Into the Origin, Development and Meaning of the Roman Triumph. Brill Archive.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Triunfo romano  |
Bibliografía
editar- Beard, Mary (2007). The Roman Triumph (en inglés). Cambridge, Massachusetts e Londres: The Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 978-0-674-02613-1.
- Zaho, Margaret A.; Bernstein, Eckhard (2004). Imago Triumphalis: The Function and Significance of Triumphal Imagery for Italian Renaissance Rulers (en inglés). Peter Lang Publishing Inc. ISBN 978-0-8204-6235-6.