Fragmento cristalizable
O fragmento cristalizable, rexión do fragmento cristalizable ou rexión Fc é a rexión dun anticorpo que forma a súa cola (ou base do Y, dado que os anticorpos teñen forma de Y), que interacciona con receptores da superficie das células chamados receptores Fc e con algunhas proteínas do sistema do complemento. Esta propiedade permite aos anticorpos activar o sistema inmunitario. Nos isotipos de anticorpos IgG, IgA e IgD, a rexión Fc está composta de dous fragmentos proteícos idénticos, derivados dos segundo e terceiro dominios das dúas cadeas pesadas do anticorpo. As rexión Fc das IgM e IgE son máis longos, xa que conteñen tres dominios constantes das cadeas pesadas (dominios CH 2, 3 e 4) en cada cadea polipeptídica.[1][2] As rexións Fc das IgGs levan un sitio de N-glicosilación altamente conservado.[3][4] A glicosilación do fragmento Fc é esencial para a actividade mediada polo receptor Fc.[5] Os N-glicanos unidos a este sitio son predominantemente estruturas diantenarias fucosiladas de tipo complexo. Ademais, pequenas cantidades destes N-glicanos tamén portan residuos de GlcNAc e ácido siálico unidos por enlace α-2,6.[3]
A outra parte, que xunto coa rexión Fc completa o anticorpo, denomínase rexión Fab, a cal contén seccións variables, serve para unirse ao antíxeno e forma os "brazos" do Y. A diferenza da rexión Fab, a rexión Fc de todos os anticorpos da mesma clase é sempre igual, é dicir, é constante, polo que ás veces á rexión Fc tamén se lle chama un tanto incorrectamente "fragmento da rexión constante".
O fragmento Fc únese a varios receptores celulares e proteínas do sistema do complemento sanguíneo. Deste modo funciona como mediador de diferentes efectos fisiolóxicos dos anticorpos (detección de partículas opsonizadas; lise celular; desgranulación dos mastocitos, basófilos, e eosinófilos; e outros procesos).[6]
Fragmentos Fc transformados por enxeñaría
[editar | editar a fonte]Nun novo desenvolvemento terapéutico baseado en anticorpos, a rexión Fc das inmunoglobulinas foi transformada por enxeñería para conter un sitio de unión ao antíxeno.[7] Este tipo de fragmento de unión ao antíxeno ddenomínase Fcab. Os fragmentos Fcab poden ser inseridos nunha inmunoglobulina completa intercambiando a rexión Fc, para así obter un anticorpo biespecífico (no que tanto as rexións Fab coma as Fcab conteñen sitios de unión ao antíxeno, que son distintos). Estes anticorpos monoclonais específicos denomínanse ás veces mAb2.[8]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Janeway, CA, Jr.; et al. (2001). Immunobiology (5th ed.). Garland Publishing. ISBN 0-8153-3642-X.
- ↑ Larsson, Lars-Inge (September 1988). Immunocytochemistry: Theory and practice. Crc Press. ISBN 0-8493-6078-1.
- ↑ 3,0 3,1 Stadlmann J, Pabst M, Kolarich D, Kunert R, Altmann F (2008). "Analysis of immunoglobulin glycosylation by LC-ESI-MS of glycopeptides and oligosaccharides". Proteomics 8 (14): 2858–2871. PMID 18655055. doi:10.1002/pmic.200700968.
- ↑ Stadlmann J, Weber A, Pabst M, Anderle H, Kunert R, Ehrlich HJ, Peter Schwarz H, Altmann F (2009). "A close look at human IgG sialylation and subclass distribution after lectin fractionation". Proteomics 9 (17): 4143–4153. PMID 19688751. doi:10.1002/pmic.200800931.
- ↑ Peipp M, Lammerts van Bueren JJ, Schneider-Merck T, Bleeker WW, Dechant M, Beyer T, Repp R, van Berkel PH, Vink T, van de Winkel JG, Parren PW, Valerius T (2008). "Antibody fucosylation differentially impacts cytotoxicity mediated by NK and PMN effector cells". Blood 112 (6): 2390–2399. PMID 18566325. doi:10.1182/blood-2008-03-144600.
- ↑ Paul, William (2013). Fundamental Immunology (Seventh ed.). Lippincott Williams & Wilkins. p. 1401-142. ISBN 1451117833. Consultado o 31 December 2015.
- ↑ Wozniak-Knopp G, Bartl S, Bauer A, Mostageer M, Woisetschläger M, Antes B, Ettl K, Kainer M, Weberhofer G, Wiederkum S, Himmler G, Mudde GC, Rüker F (2010). "Introducing antigen-binding sites in structural loops of immunoglobulin constant domains: Fc fragments with engineered HER2/neu-binding sites and antibody properties". Protein Eng Des 23 (4): 289–297. PMID 20150180. doi:10.1093/protein/gzq005.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 08 de xullo de 2013. Consultado o 28 de xullo de 2016.
