rumunski
rumunski
rumunski (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | rumunska | rumunski | rumunske | rumunskej (rumunskaj) |
rumunske (rumunscy) |
genitiw | rumunskeje | rumunskeho | rumunskeho | rumunskeju | rumunskich |
datiw | rumunskej | rumunskemu | rumunskemu | rumunskimaj | rumunskim |
akuzatiw | rumunsku | rumunski (rumunskeho) |
rumunske | rumunskej (rumunskeju) |
rumunske (rumunskich) |
instrumental | rumunskej | rumunskim | rumunskim | rumunskimaj | rumunskimi |
lokatiw | rumunskej | rumunskim | rumunskim | rumunskimaj | rumunskich |
adjektiw | rumunski |
---|---|
adwerb | rumunsce abo rumunski |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ru-mun-ski
Semantika
Přikłady:
- [1] A potom -- hdyž budźe tež rumunski wolij naš, prajimy Jendźelskej fifty-fifty -- abo dóstanjeće zymne klechi! (Brězan)
- Z bitwišća je wothladowar ranjenych, kotryž je bitwu widźał, ju wopisał a list bjez bołharskeje censury přez rumunski póst do Lipska pósłał. (Katolski Posoł 1912)
- Zo su tele rumunske žadanki kusk dźiwne, budźe so přidać dyrbjeć. (Katolski Posoł 1913)
Wotwodźene wopřijeća:
- rumunšćina = rumunska rěč
Přełožki
wobdźěłać
|